SERIE
In seizoen 1 van The Last Ship zagen we hoe een virus, bekend als de rode griep, de wereldbevolking heeft gedecimeerd. Het oorlogsfregat Nathan James van commandant Tom Chandler (Eric Dane), dat op dat moment net op de Noordpool een wetenschappelijke expeditie begeleidde, had zowaar de enige bemanning aan boord die niet blootgesteld was aan de dodelijke ziekte, en wat meer is, onder hun rangen bevond zich dr. Rachel Scott (Rhona Mitra), de enige wetenschapster die mogelijk, zij het in een preliminaire fase, een geneesmiddel tegen de rode griep had ontwikkeld. Na onder meer een showdown met een Russische generaal en een confrontatie met de knettergekke wetenschapper Niels (Ebon Moss-Bachrach), die het virus de wereld heeft ingestuurd en zelf patient zero is, belandde het schip op het einde van het eerste seizoen in Baltimore, waar de zelfverklaarde nieuwe presidente van Amerika, Amy Granderson (Alfre Woodard), tevens moeder van één van de officieren (Christina Elmore), de plak zwaait. Tijdens de eerste twee afleveringen van dit tweede seizoen moeten Chandler en zijn crew het hoofd bieden aan de megalomane plannen van de nieuwbakken presidente, die een steekje los heeft en de zieken laat euthanaseren om ze vervolgens als brandstof voor haar elektriciteitscentrale te laten dienen, en bijgevolg het lak heeft aan het feit dat dr. Scott met een vaccin tegen het virus op de proppen is gekomen.
 

 

De doortastendheid van Chandler en de onvoorwaardelijke trouw van zijn crew, niet in het minst van onderofficier Mike Slattery (Adam Baldwin), zorgen ervoor dat het regime van Granderson in geen tijd desintegreert, en de weg ligt open om de rest van de wereld te bevoorraden met het antivirus. Chandler maakt dan ook aanstalten om zijn crew af te laten zwaaien, wanneer het bericht hem bereikt dat de laboratoria in binnen-en buitenland die zich bezighouden met de fabricage van het vaccin, stelselmatig worden aangevallen met de grove middelen, en in vele gevallen tot op de grond worden afgebrand. Het brein van de geconcerteerde actie is Sean Ramsay (Brían F. O'Byrne), een terrorist die zichzelf een vrijheidsstrijder noemt. Hij staat aan het hoofd van de Immunen, zeg maar het éne procent van de bevolking dat een natuurlijke resistentie tegen de rode griep heeft, en zijn plan is om een genocide te plegen op alle zieken, zodat zijn mensen een Nieuwe Wereldorde kunnen stichten. Wat de zaak niet vooruit helpt, is dat hij hiervoor de hulp krijgt van zijn broer Ned (Nick Court), een gestoorde en gewelddadige psychopaat. Vanop de onderzeeër Solace voeren ze niet alleen strijd tegen de Nathan James, maar ze organiseren een ware propagandacampagne waarin ze insinueren dat de Amerikaanse regering in het algemeen en de marine in het bijzonder schuld hebben aan de schepping van en het verspreiden van het virus. Tevens is de nieuwe president by default, Jeff Michener (Mark Moses), zelf een Immuun, als een marionet in hun handen, en zal Chandler in de eerste plaats Michener moeten overtuigen om van kamp te wisselen.
 
 

Wie dacht dat na het einde van het eerste seizoen de verhaallijn van The Last Ship was afgesloten, komt in dit tweede seizoen bedrogen uit. Immers, kan je nog steeds een scenario brouwen rond een eponiem laatste schip, eens er een remedie voor de ziekte gevonden is en de reden waarom het schip zo lang geïsoleerd is geweest van de buitenwereld, is weggevallen? Het antwoord is volmondig ja. Waar de eerste twee afleveringen misschien wat gehaast overkomen, en Alfre Woodard als de nieuwe antagonist al van het toneel moet verdwijnen, begaan de makers niet te fout om zoals in seizoen één generaal Ruskov naar de zijlijn te schuiven en de rest te laten aanmodderen zonder duidelijk definieerbare vijand. Met de broers Ramsay hebben de scenaristen de reeks voorzien van twee knettergekke antagonisten die bovendien slim genoeg zijn om in dit spelletje zeeslag een waardige tegenstrever voor Chandler te zijn. Die laatste probeert zo veel mogelijk zich aan de klassieke erecodes van een goed soldaat te houden, maar zijn hand wordt in deze reeks enkele keren omgewrongen als hij in een catch 22-situatie verzeilt waarin geen enkele optie overblijft waarbij hij géén moreel laakbare keuze heeft. In één aflevering wordt bijvoorbeeld iemand van zijn crew verplicht om één van de gevangen genomen en ongewapende tegenstanders te doden, maar zonder deze omstreden beslissing zouden er stellig nog meer doden vallen, en het is aan Chandler om dan te beslissen of het bemanningslid in kwestie al dan niet voor de krijgsraad moet verschijnen.

 

Van een reeks die duidelijk de stempel van uitvoerend producent Michael Bay draagt, zou je allicht nooit een dergelijke diepgang in de personages verwachten. Alhoewel de scenaristen graag spelen met klassieke stereotiepen, is er in deze reeks meer ruimte voor het scheppen van meerdimensionale karakters die de bordkartonnen clichés overstijgen. Zo is er de aflevering Safe Zone, die voornamelijk draait om de poging van kapitein Chandler om de nieuwe president Michener te overtuigen om van kamp te kiezen, en daarbij noodgedwongen een deel van zijn eigen duistere zieleroerselen moet prijsgeven om Michener zo ver te krijgen om hetzelfde te doen. Anderzijds bevat de voorlaatste aflevering, Cry Havoc, één van de meest spectaculaire zeeslagen die ooit op tv getoond werden, met een budget en speciale effecten die anders alleen weggelegd zijn voor grote blockbusters. Het publiek lust er blijkbaar pap van, want seizoen 3 loert al achter de hoek. In de laatste aflevering lijkt bovendien de situatie opnieuw compleet genormaliseerd, behalve dan een cliffhanger in de laatste 30 seconden die de kaarten weer door elkaar schudt; alleen is het spijtig dat één van mijn favoriete personages in de laatste scène de reeks verlaat. Enige puntje van kritiek is dat de timing soms helemaal verkeerd zit; je zou haast denken dat de Nathan James kan teleporteren.

Nagelbijterstelevisie zoals we het graag zien!

 

AFLEVERINGEN
Disk 1:
11. Unreal City / 12. Fight The Ship
In Baltimore probeert kapitein Chandler zijn manschappen in te schakelen bij het verzet tegen de regering van Amy Granderson (Alfre Woodard), die zichzelf tot presidente heeft benoemd, maar die een programma heeft ontworpen waarin enkel diegenen die zij "nuttig" acht voor het overleven van de mensheid, het geneesmiddel tegen het virus wil geven, terwijl de rest letterlijk als brandstof dient om de elektriciteitscentrale te bevoorraden. De bemanning van de Nathan James wordt intussen gegijzeld, en de dodelijk gewonde Quincy Tophet (Sam Spruell) houdt de lippen stevig op elkaar als hem gevraagd wordt waar het moederstam van het virus wordt bewaard. Mike Slattery (Adam Baldwin) heeft zich verschanst in een kajuit en tracht het schip te heroveren.

13. It's Not A Rumor
De Nathan James maakt een tussenstop in haar thuishaven Norfolk, zodat de bemanningsleden kunnen uitvissen wat er met hun families is gebeurd. Er worden intussen expedities naar andere delen van de Verenigde Staten en Europa uitgestuurd om het antivirus aan te maken; Rachel (Rhona Mitra) wil echter zo snel mogelijk haar mentor, dr. Hunter (Timothy Landfield), opzoeken, om hem te vragen hoe de ploeg zo snel en zo efficiënt mogelijk nieuwe dosissen van het vaccin kan aanmaken.

14. Solace
De Nathan James kruist het pad van de Solace, een hospitaalschip waarop mogelijk een veel groter laboratorium terug te vinden is met veel professioneler materiaal om het vaccin aan te maken. Het schip werd echter gekaapt door een groep commando's met een Brits accent, die de bemanning aan het afslachten zijn en het aanwezige laboratorium zo kort en klein mogelijk trachten te slaan. De Nathan James heeft echter een Australische commando, Taylor (Bren Foster), en een Israëlische commandant, Ravit Bivas (Inbar Lavi) aan boord, die zin hebben in een potje knokken...

15. Achilles
Het Engelse commando is voor de Nathan James gevlucht in een tot de tanden bewapende onderzeeër, de Achilles, waarmee ze een dodelijk kat-en-muisspelletje spelen met de Nathan James. Mike heeft echter een gijzelaar van op de Solace genomen, een zekere Juan Carlos (Carlos Leal), die zijn medewerking belooft, zo lang Mike maar stopt met hem te martelen. Maar is hij wel te vertrouwen? Hoe dan ook tracht de crew van de Achilles de laboratoria in Amerika en Europa één voor één te saboteren. Al de bemanningsleden blijken bovendien tot de restfractie te behoren die een natuurlijke immuniteit tegen het virus hebben, en ze worden geleid door de Britse huurling Sean Ramsay en zijn ronduit psychopatische broer Ned. Ze hebben bovendien de uiterst besmettelijke Patiënt Nul, Niels, ter beschikking.

Disk 2:
16. Long Day's Journey
De laboratoria op het land zijn vernietigd door de onderzeeër, en Rachel Scott probeert in de ruïnes van het laboratorium van dr. Hunter nog te redden wat er te redden valt. Ze werkt aan een manier om het vaccin om te vormen tot een poeder, zodat het niet meer rechtstreeks geïnjecteerd moet worden, zodat de mensen kunnen worden 'ontluisd' zoals men met een vliegtuig boven beplanting doet. Chandler ontdekt met een paar van zijn manschappen intussen het bestaan van een soort van sekte in Florida, waarvan de leden allemaal natuurlijk immuun zijn tegen het virus, en die zichzelf zien als de leiders in de nieuw te scheppen wereld; uiteraard pas nadat alle 'zwakkelingen' zijn uitgeroeid. Niet verwonderlijk is Sean Ramsay één van hun voornaamste voorvechters, maar hun kandidaat-president is Jeff Michener, een voormalige derderangsminister in het Amerikaanse kabinet en dertiende in de lijn voor opvolging van de Amerikaanse president. Wat hem goed uitkomt, want de twaalf boven hem blijken allemaal dood...

17. Alone And Unafraid
Chandler besluit zich voor te doen als een aanhanger van president Michener, en hij biedt hem zijn diensten als bodyguard aan nadat hij een (zelf in scène gezette) bomaanslag verijdelt. De bedoeling is echter om Michener op te pakken en naar de Nathan James te laten verkassen. Tex (John Pyper-Ferguson) en Danny Green (Travis Van Winkle) komen intussen achter het duivels plan van Ned, die door middel van kinderspeelgoed de besmetting nog wat verder wil doen uitdijen. Het tweetal weet het plannetje echter te verijdelen, en als bonus slagen ze er in om Niels gevangen te nemen.

18. Safe Zone
Kapitein Chandler probeert op president Michener in te praten om hem voor hun zaak te winnen. Michener gelooft echter nog in de leugens van Sean Ramsay, en meent dat hij mee tot de "uitverkorenen" behoort. De president heeft een zeer traumatische ervaring achter de rug, die Chandler er maar mondjesmaat uit krijgt. De troepen van Ramsay verspreiden intussen via de FM-band een radioboodschap dat het vaccin van de Nathan James een hoax is, en dat de soldaten feitelijk de bedoeling hebben om de mensheid te besmetten met een nieuwe mutatie van het virus.

19. Uneasy Lies The Head
Niels wordt uit zijn kunstmatige coma gehaald, en hij eist om Rachel te spreken. Die hoopt met een list de nodige informatie van hem te ontfutselen over hoe hij het virus aan zijn DNA heeft vastgemaakt. Om het vaccin luchtresistent te maken, heeft ze de sporen van verse mosselen nodig. Als een team op de kust landt op zoek naar mosselen, vindt het daar een groep overlevers van een jeugdkamp, die van een Amerikaans commando Immunen de opdracht hebben gekregen om de bemanning van de Nathan James uit te schakelen voor losgeld. Kapitein Chandler gooit het met hun leider, Ray (Adam Irigoyen), op een akkoordje om te proberen de opstandelingen te verslaan, en er liefst een paar levend gevangen te nemen. In ruil zullen ze Rays mensen op een veilige plek achterlaten. Ray stelt echter de voorwaarde dat hij mee mag vechten aan de zijde van de Nathan James... Rachel veinst intussen seksuele toenadering tot Niels, maar uiteraard wil ze niet liever dan die massamoordenaar zijn verdiende straf te geven.

20. Friendly Fire
Na de dood van Niels opent kapitein Chandler een onderzoek. Door zijn autopsie is Rachel erin geslaagd haar vaccin te laten muteren zodat het zich kan verspreiden als een gewone verkoudheid in plaats van door injectie of door poeder in de lucht, maar de vraag of dit rechtvaardigde dat ze daarvoor de grootste massamoordenaar van de mensheid standrechtelijk heeft mogen executeren, is niet zo evident. Op de drie gevangenen die ze hebben genomen, treffen bewakers van de Nathan James elk een kapotte gsm aan; ze proberen tenminste één van de drie aan het praten te krijgen hoe Sean Ramsay deze gebruikt om te communiceren. De Nathan James loopt intussen de haven van New Orleans binnen en hoopt daar versterking te vinden, maar met de onderzeeër hebben de Ramsays een dodelijke valstrik gespannen.

21. Valkyrie
Sean Ramsay heeft een videoboodschap verspreid met een gemonteerde video waaruit niet alleen moet blijken dat de Nathan James de vloot van New Orleans in de lucht zou hebben laten vliegen, maar waarop ook informatie staat als zou de Amerikaanse regering het virus bewust op de mensheid hebben losgelaten. Het communicatienetwerk van Ramsay bevindt zich op een booreiland; de crew maakt zich klaar om vanop hetzelfde eiland een boodschap van de president te verspreiden die Ramsay ontmaskert als een terrorist. De publieke opinie heeft zich echter tegen de marine gekeerd, en de bemanning wordt onder vuur genomen. Op het eiland treft de crew Valerie Raymond (Tania Raymonde) aan, een paranoïde hackster die de samenzweringstheorie van  Ramsay gelooft.

22. Cry Havoc
Met de sonar naar de filistijnen besluit de kapitein om de onderzeeër van de Ramsays frontaal aan te vallen. Eerst moeten echter de president, de kinderen en dr. Scott van boord. Valerie voedt via het netwerk verkeerde informatie over de positie van de Nathan James, in de hoop de onderzeeër in de val te lokken, en de crew werkt intussen koortsachtig aan een geïmproviseerde reservesonar. Het ding heeft echter geen koeling, en zal hooguit een paar minuten werken vooraleer het doorbrandt. Het komt tot een regelrechte zeeslag tussen de twee schepen.

23. A More Perfect Union
De Nathan James vaart de Mississippi op, met de bedoeling zo veel mogelijk mensen te 'infecteren' met het vaccin. Een kleine factie Immunen, onder leiding van de nummer drie, Kevin McDowell (Patrick Brennan), wil echter in Memphis paniek onder de bevolking zaaien door een groep besmetten in de menigte los te laten. Tex is intussen op zoek naar zijn dochter Kathleen (Jade Chynoweth), en komt toevallig langs een tankstation waar de troepen van McDowell iedereen vermoord hebben.

BEELD EN GELUID
Opnieuw is dit een zeer voldragen technische schijf, die qua afwerking niet moet onderdoen voor blockbusters. Al het opnamewerk geschiedde digitaal, wat enerzijds de complete afwezigheid van artefacts verklaart, maar anderzijds ook verantwoordelijk is voor het soms wel excessief gebruik van kleurfilters die het kleurcontrast nog wat opschroeven. Het beeld is hard en compromisloos, met diepe zwarttinten, maar soms geraken in dit geweld de details wat ondergesneeuwd. De compressie mocht overigens wat minder zijn. De Dolby TrueHD 5.1-track past bij een reeks waarin het voornaamste "personage" een oorlogsbodem is. Vooral de afleveringen Valkyrie, waarin een booreiland ontploft, en Cry Havoc, waarin een raketwerper wordt ingezet, maken indruk, maar ook het subtiele geschuifel en de zoemende electronica aan boord van de Nathan James worden subtiel genoeg gebracht om te overtuigen.

EXTRA'S
De commentaartracks van het eerste seizoen zijn gesneuveld. Wat we nog wel krijgen in het sophomoric year zijn 12 documentaires "Inside the episode" (36:17) met achtergronden bij elk van de afleveringen - de eerste twee afleveringen worden als two-parter beschouwd. 6 documentaires "Exclusive look" (16:25) zijn korte promotionele stukjes rond één of meerdere personages. In The making of Season Two (4:09) krijgen we een korte impressie over de logistieke uitdaging die de reeks met zich meebrengt, en Vulture Team (33:42) bevat eigenlijk nog het meeste bouquet, met de focus op het team met kapiten Chandler, luitenanten Burk en Green en buitenlandse strijdkrachten Taylor en Bivas, die meestal in de reeks de vuile werkjes mogen opknappen. Excuseer me alvast voor alweer een flauwe woordspeling, maar voor een reeks met een onderzeeër in bevat het bonusmateriaal weinig... diepgang (Ba-dum! Tiss!).

CONCLUSIE
The Last Ship is een ideale kandidaat voor een avondje bingewatchen, met interessante personages, een niet té ingewikkelde verhaallijn, maar vooral véél actie.