FILM
Achtste eeuw. De Frankische koning Karel Martel (Tibo Vandenborre) wil doen wat het oude Rome niet gelukt is, namelijk heel Europa onderwerpen. Zijn ultieme wapen? Het christendom. Iedereen die niet buigt voor het kruis of zich niet laat dopen, wordt meedogenloos een kopje kleiner gemaakt, en dat laatste mag u vrij letterlijk nemen. Het dorp Dorestad heeft alleszins aan de nieuwe godsdienst geen boodschap, en ze laten zich nog in met heidense rituelen, waarin Wodan en Freya worden aangeroepen om vruchtbaarheid of goede oogst af te smeken. Redbad (Gijs Naber), de kroonprins van koning Aldigisl (Huub Stapel) heeft evenwel het schurft aan de oude rituelen, zeker nadat zijn grote liefde, Fenne (Lisa Smit) wordt 'uitverkoren' om als mensenoffer te dienen. Zo ver komt het echter niet, want net op dat moment vallen de Franken binnen, en omdat Redbad net een poging doet om Fenne te redden, laat hij zijn vader onbeschermd achter, en die krijgt een speer in zijn lijf. De Friezen moeten met de staart tussen de benen afdruipen, en Aldigisl's broer Eibert (Derek de Lint) meent dat Redbad zijn recht op de troon is kwijtgespeeld ten voordele van zijn eigen zoon Jurre (Teun Kuilboer).

 

 

Redbad wordt gestraft voor zijn onbekwaamheid en geofferd aan de goden: hij wordt op een vlot vastgebonden, en op zee gesleept om daar te sterven. Hij spoelt echter aan aan de Deense kust, waar hij in de gemeenschap van stamhoofd Wiglek (Søren Malling) wordt opgenomen. Aanvankelijk bekijken de Denen hem met de nek, maar wanneer de Zweedse Vikings binnenvallen en Redbad moedig en zonder verpinken mee de wapens opneemt om hem in zee te drijven, verdient hij het respect van zijn nieuwe dorpsgenoten. Bovendien klikt het wel érg goed tussen Redbad en Wigleks dochter Frea (Loes Haverkort), en er komt zelfs een klein Redbadje van. Bij zijn terugkeer naar Dorestad blijkt echter zijn zuster uitgehuwelijkt te zijn aan de Frankische koning, en ze werd door priester Willibrord (Jack Wouterse) gedwongen om zich te bekeren tot het christendom. Redbad zal de vete met zijn oude familieleden moeten bijleggen, als ze een kans willen hebben om de Franken het hoofd te bieden. Het valt bij zijn oude familie echter niet in goede aarde dat zijn vrouw Frea zich uit vrije wil heeft bekeerd tot het christendom.

 

 

Regisseur Roel Reiné heeft het tegenwoordig te pakken voor grootse epische drama's waarin de nationale volkshelden van Nederland als helden worden bezongen. Na Michiel De Ruyter is het de beurt aan de Friese koning Redbad, in de geschiedenisboeken vaker vermeld onder de naam Radboud. Reiné veroorlooft zich hierbij opnieuw een hoop dichterlijke vrijheden. Zo werd niet Redbads zuster maar zijn dochter uitgehuwelijkt aan een Frank, en dan nog wel aan een andere kroonprins uit een eerder huwelijk, die op zijn beurt ook werd vermoord; ook de erfgenaam Drogo, die in de film wordt vermoord, was historisch gezien al vooroverleden voor het begin van de film, en was technisch gesproken Martels stiefbroer. Daarnaast wordt missionaris Willibrord, die redelijk potsierlijk wordt neergezet door Jack Wouterse, neergezet als een religieuze fanaticus. Kortom, Redbad moet u zeker niet afspelen in de geschiedenisles. Reiné's forte is duidelijk niet geschiedkundige accuratesse.

Redbad moet het vooral hebben van zwaardgekletter en vuurbollen die met een blijde op Vikingschepen worden afgevuurd, en de actiescènes komen soms rommelig over. Duidelijk heeft de man zijn mosterd gehaald bij de televisiereeks Vikings, in die mate zelfs dat Reiné componist Trevor Morris heeft aangetrokken voor deze productie. Het adresboekje van Reiné bevat overigens een paar interessante contacten: voor Michiel De Ruyter wist hij eertijds Charles Dance uit Game Of Thrones te strikken, in die mate zelfs dat deze film in het buitenland wordt geafficheerd met Dance's karakterkop op het voorplan, terwijl hij maar een bescheiden bijrol speelt. Blijkbaar probeert hij hier hetzelfde te doen door de vader van Karel Martel, Pepijn van Herstal, te laten spelen door Jonathan Banks, bekend van zijn rol van Mike Ehrmantraut uit Breaking Bad en Better Call Saul.

 

 

Is Redbad misschien geen perfecte film, het toont toch aan dat de Nederlandse regisseur overloopt van ambitie. Alles aan deze film is gericht op de internationale markt, en alhoewel sommige scènes wat knullig zijn - de trucage op de brandstapel en met de brandende varkens bijvoorbeeld -, toch is er in Nederland blijkbaar geld veil om op exotische locaties in Europa te gaan filmen. We zien het de Vlaamse regisseurs nog niet dadelijk nadoen. Reiné is ook niet vies van een potje geweld, en alhoewel er in de éne scène iemand een speer in zijn pens krijgt zonder dat er ook maar één druppel bloed vloeit, wordt Renée Soutendijk in een andere gespiest, en prijkt het afgehakte hoofd van Huub Stapel op een staak. 

BEELD EN GELUID
Source1Media zou wel eens moeite mogen doen om de disk te voorzien van de juiste specificaties. De hoes maakt melding van een Dolby Digital 5.1-track, maar dit blijkt in de praktijk - gelukkig - een Nederlands-Engelse DTS-HD MA 5.1-track te zijn, die een paar keer zéér fijn uit de hoek komt, onder meer in een scène waarin een pijl wordt afgeschoten en deze diagonaal door de kamer lijkt te vliegen. Het Nederlandse ondertitelingsspoor ondertitelt evenwel enkel de in het Engels gesproken stukken, en dat is een beetje een gemis, want niet alle acteurs articuleren even goed. De beeldvoering is solide, met diepe zwarttinten, modderige maar stabiele kleuren, mooie textuur, onder meer aan de zeer uitvoerige kostuums waar duidelijk overuren voor zijn geklopt, en geen artefacts van betekenis. Het contrast is hevig waardoor de rauwe textuur nog beter uit de verf komt. Zo lusten we er nog!

 

 

EXTRA'S
De schijf bevat een audiocommentaar door Roel Reiné, dat nog maar eens onderstreept dat de man internationale ambities heeft. Het commentaar is namelijk ingesproken in het Engels, en een Hollander Engels horen spreken is altijd lachen, gieren en brullen. De documentaire Redbad: The makers (29:56) is een uitgebreide promotionele featurette, en de stukjes Op de set met regisseur Roel Reiné (9:08) zijn niet meer dan inhoudsloze b-rolls. Dan bevat de schijf nog twee trailers (4:30) die er om onbegrijpelijke reden drie keer op staan, met ondertitels in het Nederlands, Frans en Engels. Men had in één moeite er gewoon drie keer andere ondertiteling op kunnen zetten.

CONCLUSIE
Redbad is niet vrij van fouten, maar straalt wel ongebreidelde ambitie uit. Source1Media levert ons een nette schijf die technisch niet moet onderdoen voor de releases van grote maatschappijen.