FILM
Stephen King was hot in de eighties. Zo wat ieder boek van hem kreeg een verfilming. Het ene al wat beter dan het andere, feit was wel dat wanneer je toen op een filmaffiche kon schrijven dat het een film was die gebaseerd was op een King-verhaal dit bijna een garantie was dat mensen de prent een kans gaven. Firestarter is zonder twijfel één van de duurste, maar de ironie wil dat je dat geen seconde kan zien. In ieder geval of het nu aan het boek ligt of aan de verfilming van Mark L. Lester weten we niet, Firestarter werd wel zo cult dat men er later in de VS een serie van heeft gemaakt: Firestarter: Rekindled dat werd uitgezonden op Syfy, een kanaal dat in betere tijden net als AMC ook in België op de kabel zat. We schrijven 1984. Na de ongelooflijke kassuccessen in de jaren 70 van zowel Carrie van Brian De Palma en The Shining van Stanley Kubrick, zagen we in het begin van de jaren 80 hoe adapties als Christine, The Dead Zone, Cujo en Christine eveneens volk naar de bioscoop konden lokken. Horror stond dankzij Friday The 13th van Victor Miller en de niet te stoppen videomarkt als genre weer stevig in haar schoenen. Dat had ook de Italiaanse topproducer Dino De Laurentiis door die alles op alles zette op de sequels van Amityville en Halloween, en ook de Stephen King-hype niet aan zich kon laten voorbijgaan. Zoals dat vaak gaat in Hollywood, liep ook Firestarter niet van een leien dakje. Het begon al met de keuze van regisseur. Aanvankelijk zou men deze job aan John Carpenter geven die dolenthousiast aan Bill Lancaster (zoon van Burt) de taak gaf om een scenario van het boek te maken. Helaas voor Carpenter werd The Thing zo’n gigantische flop (niemand die dit nu gelooft, maar de film was enorm verlieslatend) dat men op zoek ging naar een andere regisseur. Het regiewerk kwam uiteindelijk in de handen van Mark Lester terecht die tot dan alleen maar een undergroundsucces had met Class Of 1984, en een jaar na Firestarter samen met Arnold Schwarzenegger het leuke machovehikel Commando mocht draaien.  Het script van Lancaster verdween in de prullenmand en de schrijftaak werd doorgegeven aan Stanley Mann die in 1965 een Oscar-nominatie kreeg voor The Collector met Terence Stamp, en ook verantwoordelijk was voor de Donald Sutherland-classic Eye Of The Needle en het zwaardepos Conan The Destroyer. Knappe referenties waarmee je op café al eens kan mee uitpakken, maar laat dat scenario de allerzwakste schakel zijn, niet dat het met een beter script een stevige ketting zou zijn.

Pyrokinese is de paranormale gave om de temperatuur van objecten hoger te maken. Bij Stephen King wordt dat meteen uitvergroot tot bijv. het opblazen van wagens en menselijke lichamen transformeren tot een vuurbol. Het meisje die dat allemaal kan is de negenjarige Charlene (Drew Barrymore) en dat omdat haar ouders Andrew McGee (David Keith) en Vitoria Tomlinson (Heather Locklear) zo stom waren om in hun studententijd met zich te laten experimenteren. Charlenes moeder wordt omgebracht en samen met haar vader moet zij op de vlucht voor de geheime overheidsdienst The Shop omdat zo’n kleine meid met zo’n gaven een perfect wapen is.

Het grote probleem met Firestarter is dat het allemaal veel te serieus is opgevat, terwijl hij in werkelijkheid niet meer is dan een actiefilm vol gedateerde effecten en lachwekkende acteerprestaties. Van horror is geen sprake, en de special effects lijken uit een aflevering van The A-Team voor beginners te komen. Een zeer eenvoudig verhaal, en toch duurt het minstens een half uur voor je in de drive van de film zit en dit doordat men veel te veel nietszeggende flashbacks gebruikt. Geen enkel personage wordt ook maar een centimeter uitgediept zodat het je uiteindelijk ook geen moer kan schelen wat er met de karakters gebeurt. Hoewel de twist op het einde naar Hollywoodnormen dan toch, tamelijk hard is.

Ook de cast lijkt zich nauwelijks in het verhaal te interesseren. Uiteraard was de camera volledig gericht op Drew Barrymore, niet alleen omdat zij het hoofdpersonage was, maar ook omdat de filmmakers nog volop wilden profiteren van haar kindergezichtje dat iedereen uit E.T. kende. Barrymore werd nooit een goede actrice, en eigenlijk speelt ze ook als kind ronduit irritant. Martin Sheen die toen al met Badlands, Gandhi en Apocalypse Now naam had gemaakt loopt erbij alsof hij zelf geen jota van het idiote verhaal begrijpt. De hoofdrol wordt gespeeld door David Keith die wel op de tweelingbroer van Patrick Swayze lijkt, maar voorts voor geen meter kan acteren. Als je de film ooit zou zien, let vooral op de overacting die de man aan boord legt in dramatische scenes. Trouwens, na Firestarter kreeg hij geen enkele rol van betekenis meer aangeboden. De koploper qua miscasting is evenwel George C. Scott. Het werd wel één van zijn laatste rollen van betekenis, ook al zat hij een paar jaar eerder in toppers als Hardcore of The Formula, toch verdient degene die voor hem de rol als premiejager bedacht het schavot. Scott, inclusief een paardenstaart waar zelfs Steven Seagal zou voor passen, oogt dan ook meer belachelijk dan gevaarlijk, wat de suspense zeker niet ten goede komt. Neen, Firestarter is decennia later niet meer als zinloos tijdverdrijf met als enige meerwaarde de zak chips op uw schoot en je amuseren met de gedateerdheid van deze 80’s-trash. Wie weet wordt dit ooit cult, nu hebben we ons in de eerste plaats geërgerd aan het weerzien van dit vehikel. 

BEELD EN GELUID
Firestarter is niet alleen op inhoudelijk vlak ééntje die teert op nostalgie, ook de beeld- en geluidskwaliteit hoort in dat rijtje thuis. Een armtierig beeld zonder ook maar één seconde scherpte dat het je gevoel heeft alsof je naar een stokoude video aan het kijken bent. Via de Franse en de Duitse markt (Der Feuerteufel!) bestaat er wel een blu-ray. De vraag is of deze film dat wel waard is. Het geluid is eveneens abominabel slecht. Een Dolby Surround 2.0-geluidsband die alle dynamiek mist. Dat is vooral jammer voor de soundtrack, dat is immers een score van Tangerine Dream (ze deden ook Thief van Michael Mann) en dat is misschien wel het beste wat je rond deze film kan verzinnen.

EXTRA'S
Men kon misschien vragen aan al deze bekende koppen waarom ze zich destijds lieten overhalen om in dit vehikel op te draven, maar helaas moet u het stellen zonder enige bonus. 

CONCLUSIE
Mocht u op een zonnige dag op een rommelmarkt deze dvd in de 1 euro-bakken tegenkomen, dan zouden we zeggen: neem hem gerust mee , want er valt wat te lachen. Nostalgie, maar dan wel van de slechte soort.