FILM
Mensen wakker schudden om er hun op te wijzen dat de opwarming van de aarde geen fabeltje is. Het is een topic die, met dank aan de schoolgaande jeugd, weer helemaal een hot item is en ook de IJslandse regisseur Benedikt Erlingsson die we kennen van het grappige Of Horses And Men had best zin in zo’n verhaal. En met succes. Niet dat men aan de cinema’s stond aan te schuiven om Woman At War te zien, maar de film kwam in Cannes in de belangstelling en nadien boerde hij goed in het arthousemilieu. Een aangename film die twijfelt tussen bikkelharde satire en een feelgoodmovie met een boodschap. Op twee paardjes wedden zoals dat heet, maar ondanks een paar minpuntjes (dat geforceerde einde!) is deze IJslandse komedie een zeer aangename trip geworden.

De film begint meteen met ongezien ecoterrorisme: Halla (Halldóra Geirharðsdóttir) staat klaar met boog en pijl om de draden van één van de elektrische masten te raken. De pijl treft het doel, met als gevolg dat een hele dorp inclusief een fabriek zonder stroom zit. De vrouw is best trots op haar anonieme daden, maar de dorpsbewoners zijn er niet al te tuk op, en sporen de overheid aan om deze wereldverbeteraar zo vlug mogelijk achter de tralies te krijgen. Niet dat dit vlug zal lukken, want er is niemand die er ook maar één seconde aan zal denken dat de goedlachse vrouw de dader is. In haar eentje doet ze wel de vreemdste dingen, maar voor de dorpelingen is deze alleenstaande vrouw het voorbeeld van hoe je keurig door het leven dient te gaan. Steeds de anderen vriendelijk begroeten en na de uren in de weer met het dorpskoor. Geen mens die in Halla een terroriste ziet. Doordat de politie haar niet kan snappen, wordt Halla bij iedere nieuwe actie een tikkeltje stoutmoediger.

Een zwaar thema, al was het maar dat niemand er een oplossing voor heeft, maar dat belet Benedikt Erlingsson niet om er een grappige film van te maken. En voor wie er toch schrik voor zou hebben, de regisseur kun je niet één keer op een preek op betrappen. De wereld is zo goed als om zeep, en je hebt mensen die daar iets aan willen doen en je hebt anderen die het geen reet kan schelen. Zo simpel (of triest) als de realiteit zelf. Zonder het woord spanning in de mond te nemen, vraag je je af of de vrouw het zonder celstraf zal halen of niet. Zeker omdat ze sinds een kort in haar leven een nieuwe missie heeft. Halla mag als alleenstaande moeder een weeskindje uit Donetsk adopteren. En wat is de rol van haar tweelingzus (een dubbelrol van Halldóra Geirharðsdóttir) die de papieren van toeziende voogd heeft ondertekent, maar holderdebolder besloten heeft om zich terug te willen trekken in een boeddhistisch klooster?

Woman At War is zeker en vast een film voor een groot publiek, ofschoon het Cannes-kaartje er een erudiet arthousetrekje aan geeft, maar dat is het niet. Een aangename film met een soms wat te voor de hand liggend scenario, maar ofschoon dat niet de bedoeling was, mee mag met de betere popcorn movies. 

BEELD EN GELUID
Het hoesje van Woman At War weet ons wel te vertellen dat dit een film was die het publiek van Cannes van zijn sokken blies, helaas moeten we het wel stellen met alleen maar een dvd-release. Zonde, want de desolate, prachtige landschappen zijn bijna geschapen voor een blu-ray. Het zij zo, we hebben een verzorgde uitgave zonder verrassingen, maar gelukkig ook geen minpunten. Het geluid is een Dolby Digital 5.1-band in het IJslands. Uw surroundsystem kan gerust anderhalf uur op verlof gaan als je deze prent in de lader schuift. 

EXTRA'S
Er staan helaas geen extra’s op deze release. 

CONCLUSIE
Woman At War is een lichte, doeltreffende komedie. Ondanks het onderwerp best niet al te serieus nemen, en wie een zwak heeft voor feelgoodmovies met een humoristisch tintje zal dit zeker weten te smaken.