FILM
Michael Trujillo (Stephan James) en Ray Jackson (Taylor Kitsch), twee zware jongens met een militaire achtergrond, hebben een tip gekregen waar ze 30 kilo cocaïne achterover kunnen drukken. In de opslagplaats blijkt echter 300 kilo te liggen, wat flink boven hun capaciteit is om te kunnen versluizen. Net wanneer ze bezig zijn met zoveel mee te pakken als ze kunnen dragen, arriveert er een politiepatrouille. Het komt tot een schietpartij, en vooral de onstabiele Ray schiet acht politieagenten dood. De chef van de eenheid 8-5, kapitein McKenna (J.K. Simmons), haalt er agent André Davis (Chadwick Boseman) bij. Davis heeft de kwalijke reputatie om sinds het begin van zijn carrière al een tiental mensen te hebben doodgeschoten, en hij staat onder druk van Intern Toezicht, die hem het liefst van al van straat zou halen. Kapitein McKenna meent echter dat Davis de geknipte persoon is om de klopjacht op de daders te leiden, want wat hem betreft is het niet erg als de voortvluchtigen tijdens hun arrestatie tegen een verdwaalde kogel aanlopen. Davis krijgt steun van Frankie Burns (Sienna Miller), een agente van de narcoticabrigade.




Michael en Ray zitten nog altijd in Manhattan, naarstig op zoek naar iemand uit de onderwereld die hen een valse identiteit kan bezorgen. Als cop killer beseffen ze terdege dat het is alsof ze rondlopen met een gigantische schietschijf op hun hoofd. Davis meent dat het beste plan is om de twee als een rat in de val te zetten, en hij laat het verkeer op alle 21 bruggen van Manhattan, alsook alle metrolijnen en scheepvaart, lamleggen. Terwijl Ray zich schietend een uitweg tracht te banen, begint Michael te vermoeden dat er iets niet klopt.




Krampachtig proberen om ingewikkelde plots op te lepelen aan het publiek is vaak een recept voor kommer en kwel. 21 Bridges daarentegen is een rechttoe-rechtaan thriller van de oude school, niet bijster origineel, maar van begin tot einde onversneden actie met goed camerawerk, zorgvuldig geregisseerde actiescènes en een script dat geen ruimte laat om even met je ogen te knipperen. We kunnen de adverteerders achter deze film alleen verwijten dat ze met "produced by the Russo brothers", daarbij refererend naar Anthony en Joe Russo, de regisseurs van The Avengers, een beetje aan valse reclame doen, want de film blijkt intussen bijna meer producers te hebben dan acteurs, en de regie is niet in de handen van de Russo's maar van Brian Kirk, een regisseur van voornamelijk televisieseries wiens bekendste wapenfeit slechts enkele afleveringen uit het eerste seizoen van Game Of Thrones is. Kirk is nochtans een regisseur om in het oog te houden, want 21 Bridges is allesbehalve slecht.




Waar kwatongen soms beweren dat Chadwick Boseman slechts een excuus-zwarte is die alleen maar dient om middels Black Panther de zwarte demografie (lees: de kandidaat-kopers) van Marvelfranchise te plezieren, toont de man dat hij in deze film zijn rol met bijzonder veel charisma kan vertolken. Naast een strikt script zijn ook de personages memorabel, en blijft in de nevencast de getormenteerde persoonlijkheid van J.K. Simmons' personage goed hangen. De gimmick van het afsluiten van Manhattan wordt bovendien niet als uniek verkoopspraatje gepresenteerd, en is uiteindelijk in de totaliteit der dingen maar een bijkomstigheid. 21 Bridges is vooral een rauwe thriller, waar niet op een mensenleven meer of minder wordt gekeken, en waar de scheidingslijn tussen goed en kwaad zo dun is dat je je er aan kan snijden.




BEELD EN GELUID
Het grootste deel van 21 Bridges speelt zich 's nachts af, en in de duisternis is er desondanks toch voldoende detail te zien. De detaillering is redelijk scherp, zij het dat de film redelijk gritty is en wat artificieel grain bevat, dat evenwel goed aansluit bij de sfeer. Vooral het diepe zwart werkt in deze transfer overtuigend. Qua kleuren voeren bruin, grijs en okergeel de boventoon. Weliswaar gebruikt The Searcher een single layer-schijf, maar de film is met zijn 99 minuten redelijk kort, zodat de beeldcompressie niet te erg wordt. De geluidstrack is er echter één die u werkelijk van uw sokken blaast, met naast uiteraard hopen en hopen schietpartijen die zeer veel richinggevoel hebben, flinke bassen en een prachtige impressie van het nachtleven in the city that never sleeps, inclusief een occasioneel bezoekje aan een discotheek en het gedrum van auto's in de file. De dialogen blijven overal netjes verstaanbaar.




EXTRA'S
Bonusmateriaal is er in tegenstelling tot de Amerikaanse versie niet.

CONCLUSIE
21 Bridges is een verrassend goede thriller, niet bijzonder origineel qua insteek, maar prima qua uitvoering. De lokale versie is technisch bevredigend maar bevat geen bonusmateriaal.