FILM
Na de dood van piloot Steve Trevor (Chris Pine) in de eerste film leidt Diana Prince (Gal Gadot) een eerder solitair bestaan. Ze werkt als archeologe in het Smithsonian-museum in Washington, en staat haar collega Barbara Minerva (Kristen Wiig) bij in het klassificeren van gebruiksvoorwerpen uit de oudheid. Eén van de objecten is de zogenaamde Dream Stone, een kristal dat bij aanraking één wens blijkt te vervullen. Diana, die wegkwijnt van eenzaamheid, wenst natuurlijk Steve terug, en hopla, plots staat hij voor haar neus. Het kristal wekt echter ook de ongezonde interesse van de plaatselijke mecenas van het museum, Maxwell Lord (Pedro Pascal), een tv-persoonlijkheid annex welzijnsgoeroe, die zijn rijkdom vooral haalt uit het handelen in olievelden waarin geen druppel olie te vinden is. Net vooraleer zijn zeepbel uit elkaar dreigt te spatten, wenst Maxwell dat de krachten van het kristal op hem overgaan, en door de mensen uit zijn omgeving te manipuleren, krijgt hij financiële en politieke macht in handen.




Diana ontdekt echter dat elke keer het kristal in de geschiedenis is opgedoken, dit de voorbode was van het ineenstorten van de beschaving. Het kristal vraagt dus met andere woorden een prijs voor de vervulde wensen, en door Lords toedoen staat de wereld in volle koude oorlog op de rand van een nucleair conflict. Het enige wat de krachten van de steen zou kunnen doen afnemen, is dat iedereen formeel afstand zou doen van zijn wens, maar dat zou betekenen dat ook Diana definitief afscheid moet nemen van Steve. Wie al helemaal niet staat te springen om haar nieuwe krachten af te staan, is Barbara, die gewenst heeft dat ze meer zoals Diana zou zijn, en daardoor is veranderd in Cheetah, een tweede tegenstandster voor Wonder Woman, die qua buitengewone talenten haar evenknie is.




Wonder Woman 1984 was een van de grote slachtoffers van het sluiten van de bioscopen in 2020, en op het einde van dat rampjaar werd de film versluisd naar betaalstreamingplatform HBO Max. Een significant aantal bioscopen dat nog wel open was, besloot daarop de film te boycotten omdat het beschikbaar stellen voor streaming hun inkomsten torpedeerde. Critici waren tegelijkertijd niet mals voor de film die stijf staat van CGI en van de plotholes. De kritiek is mijns inziens wat aan de harde kant, want Wonder Woman 1984 is nu eenmaal een superheldenfilm waar je vooral niet te hard bij moet nadenken of alles wel realistisch is. Pedro Pascal, die sinds het vierde seizoen van Game Of Thrones vooral is uitgebreid in de breedte, en Kristen Wiig zijn twee waardige tegenstanders van Wonder Woman, en wie kritiek heeft dat Cheetahs origin story niet lijkt op die uit de strips, moet ik toch tegenspreken, in die zin dat zulks raar of zelden het geval is bij superheldenfilms.




Toegegeven, de CGI is af en toe wat knullig, zoals de scène waarin Wonder Woman twee kindjes redt die op straat aan het spelen zijn en de arriverende militaire voertuigen niet gezien hebben. De flashbackopeningsscène op Themyscira is eigenlijk overbodig en dient alleen om Connie Nielsen en Robin Wright aan een credit te helpen, alhoewel ze met dit verhaal eigenlijk niets te maken hebben. Pedro Pascal is als vilain van dienst dan weer flink over the top. Wonder Woman 1984 is beslist een luchtiger niemendalletje dan de oorspronkelijke Wonder Woman, waar de gruwel van de Eerste Wereldoorlog de film nog een zeer duister tintje gaf. Toch weet de film een mooie allegorie op te bouwen over wat hebzucht zo allemaal met een mens kan doen. Er wordt in de film beslist dieper in de psyche van Gal Gadots personage gegraven wanneer ze voor het blok gezet wordt of ze Steve, dan wel de wereld moet redden; een superheldin zijnde kiest ze natuurlijk voor het laatste, maar ze moet daar de volle pot voor betalen. De zware kritieken aan het adres van de makers zijn volgens mij dan ook niet terecht, want feitelijk is de structuur en de boodschap van de film niet heel verschillend van eender welke Marvelfilm die je zo voor de vuist weg zou opnoemen.




BEELD EN GELUID
Als zoveelste in een lange, lange en deplorabele rij is Warner er nog maar eens in geslaagd om deze disk royaal te verkloten. Er zit daar werkelijk een sujet aan de knoppen dat van mening is dat, hoe spectaculairder de film is, hoe een slechtere audiotrack er aangehangen moet worden. Siberisch doof blijvend voor onze kritiek, alsook die van de meeste andere audiokritische consumenten, wordt deze disk afgeleverd in een Dolby Atmos-uitvoering in de Franse dub, terwijl de originele Engelse audio het moet stellen met slechts een Dolby Digital Plus-kloon. Er zijn verdomme op het downloadcircuit betere illegale kopieën te vinden dan dit stukje prutswerk. De geluidstrack heeft weinig diepte, klinkt ijl en is over de hele lijn ondermaats. Onder meer de openingsscène in de arena van Themyscira klinkt helemaal vlak, en als de surrounds dan eens worden aangesproken, zoals in de scène waarin Maxwell Lord zijn volgelingen toespreekt via satellietverbinding, dan zijn de kanalen zo slecht gescheiden dat alles in één amorfe brij door elkaar vloeit. Dit is gewoon kwaadaardige moedwil! Beter had men de overbodige Dolby Digital 5.1-tracks hier afgelaten en de extra's verhuisd naar een tweede disk, dan had een Engelse Dolby TrueHD Atmos-track hier perfect opgepast. Warner geeft echter geen rat's ass om deze terechte kritieken.

Het beeld is gelukkig van veel betere kwaliteit: de kleuren zijn fris en levendig, en bijvoorbeeld de scène in het winkelcentrum barst van de primaire kleuren die de sfeer van de jaren '80 oproepen. In de donkerdere scènes blijft het detailniveau overeind; hier en daar is het beeld wat softer, maar dat verdoelzelt gelukkig een beetje het gebruik van CGI-effecten. Qua beeldformaat zijn de opening-en slotscène in 1.90:1 uitgevoerd, terwijl het grote middenblok in 2.39:1 te zien is. Het is raar dat bijvoorbeeld bij de achtervolging van het militaire konvooi door de woestijn ook niet naar een groter formaat wordt overgeschakeld. Het is alleszins een rare keuze. Ook is er hier en daar een klein compressie-artefact te zien, en dat is waarschijnlijk niét te wijten aan het oproepen van de sfeer uit de eighties.




EXTRA'S
De documentaire Expanding the wonder (36:23) is een redelijk goeie making of-documentaire waarin alle zaken die je in dergelijke films ziet, worden afgevinkt, zoals de locaties, de stunts, de sets, tot en met de cameo van Lynda Carter, de "originele" Wonder Woman, en dat allemaal aan de hand van interviewfragmenten en achter de schermen-camerawerk. Friends forever (5:10) gaat over de vriendschap tussen de twee hoofdrolspeelsters Gal Gadot en Kristen Wiig, zowel on-screen als off-screen. Small but mighty (10:44) gaat over kindactrice Lilly Aspell, die zowel in de vorige film als in deze de jonge Diana speelt, en we zien onder meer een stukje uit haar auditietape uit 2015. Twee documentaries Scene study tonen vervolgens in detail enkele actiescènes: de achtervolging door de woestijn in The open road (6:11) en Diana die vier overvallers van een juwelier te lijf gaat in The mall (5:03). Gal and Krissy having fun (1:12) is een nietszeggend dansnummertje waarin de twee actrices hun zangtalent (kuch kuch) laten bewonderen. Dan is er Meet the Amazons (21:28), een rondetafelinterview met regisseur Patty Jenkins, de jonge Lilly Aspell, een paar crewleden en een greep edelfiguranten - meestal fotomodellen - die de rollen van de amazones invullen. Deze wordt gevolgd door een faux reclamefilmpje van Black Gold (1:38), de coöperatieve olieboringsmaatschappij-zonder-kans van Maxwell Lord, in glorieuze VHS-kwaliteit, een gag reel (6:26) en een filmpje Retro Remix (1:40) waarbij het openingsthema aan een nieuwe interpretatie onderworpen wordt. We missen een beetje een commentaartrack bij dit alles.

CONCLUSIE
Wonder Woman 1984 is, de continuïteitsfoutjes buiten beschouwing latend, best een stuk aardiger dan de critici u bij de release wilden doen geloven. Voor de audiofielen onder u: tenzij u gebonden bent aan Nederlandse ondertiteling, raden we u aan om dit fiasco zo veel mogelijk links te laten liggen en de Engelse versie te importeren, want wat Warner hier aflevert, is weer eens niet netjes te noemen!