FILM
Oude kutwijven die het leven van anderen onmogelijk maken, het was best een populair uitgangspunt in de jaren '60. In de nasleep van Sunset Boulevard hadden we als bekendste voorbeelden Whatever Happened To Baby Jane?, What’s The Matter With Helen? en The Nanny. Ook de Britse Hammer-studio leverde zijn steentje bij, en wel met Fanatic, dat in de VS werd uitgebracht als Die! Die! My Darling!, een naamsverandering die hoofdrolspeelster Tallulah Bankhead niet zinde, want toen Columbia Pictures die voor de distributie zorgde deze titel bedacht, stapte de actrice vastberaden naar de rechtbank. Het was maar één van de vele problemen die de crew had met deze actrice, die dag in dag uit stomdronken was.




De film was de eerste Hammer-titel die aansluiting vond bij de Amerikaanse thriller en omdat men goede hoop had op een succes stond Columbia erop dat de hoofdrol werd gespeeld door een Amerikaanse. Dat werd Stefanie Powers. Deze dame stond haar hele carrière wel in de schaduw van haar partner Robert Wagner, maar Fanatic zet ze een briljante rol neer als de jonge vrouw die geterroriseerd wordt door een psychopathische oude vrouw die zweert bij vroomse kuisheid.

Powers speelt de rol van de Amerikaanse Patricia Carroll, die in Londen aankomt om er te trouwen met haar minnaar Alan Glentower (Kaufmann). Voordat ze in het huwelijksbootje stapt, wil Patricia eerst nog een bezoekje brengen aan mevrouw Trefoile (Bankhead), de moeder van haar vorige verloofde Stephen, die enkele jaren eerder omkwam bij een auto-ongeluk. Trefoile woont in een afgelegen huis aan de rand van een Engels dorp en is fanatiek religieus. Het dragen van lipstick is verboden en ook rode kledij is zonde want dat is de kleur van de duivel. Om het helemaal gek te maken krijgt Patricia de schuld van de dood van haar zoon, zeker als ze onthult dat ze eigenlijk nooit van plan was om met hem te trouwen. Trefoile besluit om samen met haar trouwe bedienden Patricia gevangen te houden zodat ze haar ziel kan zuiveren.




De plot is misschien net iets te eenvoudig om van een tijdsloze klassieker te kunnen spreken, maar je herkent hier zeker de stijl van Hitchcock in. Voor zijn tijd was de film best brutaal, en Tallulah Bankhead was perfect gecast als fanatieke bitch. Bij ons is deze vrouw, die twee jaar na deze film stierf, vrij onbekend maar in de VS was ze een gevierde toneelactrice die ook te zien was in Alfred Hitchcock’s Lifeboat. De vrouw worstelde heel haar leven lang met alcohol en drugs, en ging er prat op dat ze 120 sigaretten per dag rookte. Het was ook geen gemakkelijke dame, toen de producenten het bijna door hadden dat ze ernstig ziek was, verhoogde Bankhead prompt haar salaris, waardoor ze zeker was dat men haar nooit zou vervangen wegens het veel te dure kostenplaatje. Bovendien had ze het zo moeilijk met haar rol van aftandse oude vrouw dat ze er op stond dat het decor van haar huis volgepropt werd met foto’s uit haar jonge jaren. Het verhaal dat Tallulah Bankhead en Stefanie Powers elkaar niet konden uitstaan was evenwel verzonnen om de publiciteit rond de film te vergroten, want in het echte leven konden de twee het wel goed met elkaar vinden. Ook opmerkelijk in deze film is Donald Sutherland in één van zijn eerste rollen, en nog nooit zag je hem zo creepy!

BEELD EN GELUID
Iedere verzamelaar is het er roerend over eens dat Indicator tot de top behoort van de boutiquelabels als je het puur over de kwaliteit hebt, zeg maar de Criterion van de oude Columbia-films. Deze film werd tot in de puntjes gerestaureerd. Wie Hammer zegt, heeft het natuurlijk over de prachtige kleuren en die zijn ook hier aanwezig, hoewel de typische gothic-sfeer in Fanatic afwezig is. Zeer '60's-achtige kleuren met ongelooflijke haarscherpe details dat zelfs tot in de haartooi merkbaar is. De geluidsband is een glasheldere LPCM mono en is voorzien van Engelse ondertitels.




EXTRA’S
Zoals steeds bij Indicator kun je de release kopen in een gewone en gelimiteerde versie. Het enige verschil is dat je bij de exclusieve versie er een boekje bijkrijgt, maar voor de rest is het allemaal hetzelfde. Wie het wil kan deze thriller zowel bekijken met de Engelse opening credits van Fanatic als met de Amerikaanse van Die! Die! My Darling! In het 14 minuten durende House of Horror: Inside 'Fanatic' gaan Hammer-expert Jonathan Rigby en de filmhistoricus John J. Johnston dieper in op de achtergrond van het verhaal. In Hammer’s Women: Tallulah Bankhead vertelt Kat Ellinger het relaas van Tallulah Bankhead en we leren vooral dat het een onmogelijk mens is die hopeloos aan de drugs en drank zat. Soundtrackliefhebbers kunnen het één en ander opsteken in David Huckvale on Composer Wilfred Josephs. Fanatical Detail is een negen minuten durend interview met onder meer regie-assistent Stuart Black die stilstaat bij het maken van deze film. Tenslotte is er ook nog een interview met Matthew Lombardo die deze film onder de titel Looped op de toneelplanken bracht. Dat was oorspronkelijk met Valerie Harper als takkewijf, maar toen die te horen kreeg dat ze kanker had, werd ze vervangen door (jawel) Stefanie Powers.

CONCLUSIE
Fanatic is een compleet obscure Hammer-titel die weliswaar meer aanleunt bij de Amerikaanse psychologische thriller dan bij de typische Hammer gothic-stijl, maar door de piekfijne transfer van Indicator en glansrol van de twee vrouwen is deze een absolute must.