FILM
Het leven van Barry Allen (Ezra Miller) is overhoop gegooid toen zijn vader (Ron Livingston) de gevangenis invloog voor de moord op zijn moeder (Maribel Verdú). Omdat ook het laatste beroep op een sisser dreigt uit te draaien, besluit Barry om naar het verleden te reizen om de moord op zijn moeder te voorkomen door een simpele ingreep met een blik gepelde tomaten. Dit lukt, maar hij belandt een paar jaar voor zijn vertrekpunt, waar hij een onverantwoordelijke versie van zichzelf, drie jaar jonger, ontmoet, die kennelijk zijn superkrachten nog niet heeft gekregen, en op zijn zachtst gezegd een onverbeterlijke losbol is. Net op dat moment valt Generaal Zod (Michael Shannon) aan, met het plan de aarde te terraformeren, en in de alternatieve tijdlijn waarin Barry terecht is gekomen, is er geen sprake van Superman of van de Justice League. Er is weliswaar een Batman (Michael Keaton), maar die heeft zich uit het publieke leven teruggetrokken. Ook is Zod naarstig op zoek naar de overlevende van Krypton die het DNA voor zijn ras bevat, maar het is niét Kal-El, maar zijn nichtje, Kara Zor-El (Sasha Calle).




Het heeft geen haar gescheeld of we hadden deze film nooit te zien gekregen. Met de volledige reboot van het DC-universum wordt de ganse Justice League overboord gekieperd, en op een nog te verschijnen Aquaman-film na die op zich de nodige controverse kent omwille van de aanwezigheid van Amber Heard in de cast, is het voor het DC-universum over en out. Een Batgirl-film werd zelfs niet afgemaakt, en het lot van deze The Flash heeft ook lang aan een zijden draadje gehangen, vooral omwille van de strapatsen van hoofdrolspeler Ezra Miller, die zich in het dagelijkse leven heeft gedragen als een ongemanierd zwijn - hij heeft intussen beloofd zijn leven te beteren, maar zo ver zijn we nog niet. Miller heeft alvast beloofd om buiten de première geen publieke promotie voor de film te voeren, want hoe meer hij zwijgt, hoe beter.




The Flash is nochtans een goeie film, waarin essentieel de Flashpoint-verhaallijn wordt geherinterpreteerd die we ook kennen uit de televisieserie. Er wordt lustig geëxperimenteerd met alternatieve tijdlijnen, en onder meer de herintrede van Michael Keaton als de Batman die we kennen van Tim Burton, biedt een bijzondere mogelijkheid om een origineel verhaal te vertellen over parallelle universa. Ezra Miller doet het bovendien bijzonder goed door twee versies van zichzelf neer te zetten, een oudere, wijzere en bezadigdere versie tegenover een jonge losbol. De beide versies worden overigens netjes uit elkaar gehouden door een compleet andere coiffuur. De casting van Sasha Calle als Supergirl in een niet-blonde variant kon aanvankelijk ook op wat scepsis rekenen, maar Calle heerst in alle scènes waarin ze haar opwachting maakt. De film weet mooi het evenwicht te bewandelen tussen humor en ernst, en het feit dat niet alle parallelle werelden gered kunnen worden van de moordlust van Zod geeft bovendien een ongemakkelijk gevoel dat bij een tweede visie alleen nog maar wat onderstreept wordt. Ook de speciale effecten konden op behoorlijk veel kritiek rekenen als zouden ze te overdadig zijn, maar voor een sciencefictionpastiche als deze passen deze wonderwel netjes in het geheel, en uiteindelijk mogen we de Hollywoodgoden danken dat deze film niet zoals Batgirl in de prullenmand is beland. Een vervolg zit er spijtig genoeg niet in, want deze Flash smaakte alleszins naar meer.




BEELD EN GELUID
Ai ai ai. Dit is werkelijk een teleurstellende schijf. In tegenstelling tot de UHD heeft Warner de geluidstrack nog maar eens verprutst door er een gecomprimeerde Engelse Dolby Digital Plus-Atmostrack op te zetten, terwijl de Franse dubbing wél in TrueHD Atmos is uitgewerkt. De track mist punch en diepgang, en het feit dat we weer eens worden achtergeschoven ten voordele van de Fransen, is verwerpelijk. Ook het beeld komt niet ongeschonden uit de vergelijking: een film van tweeëneenhalf uur én nog eens de extra's (en het zijn dan nog maar de helft) op één schijf proppen, staat garant voor compressieproblemen en banding. Als je bovendien de kleuren van de UHD gewoon bent, zijn die hier veel te dof. Het kan natuurlijk een strategie van Warner zijn om u naar de 4K te leiden, maar een nette release is dit niet.




EXTRA'S
De extra's bevatten zowat de helft van die op de UHD. Zo beginnen we met een mooie making of-documentaire Making The Flash: Worlds Collide (36:55) waarin we van pré-productie tot laatste draaidag worden rondgeleid door regisseur Andy Muschietti en producente Barbara Muschietti, zijn zus. Let's Get Nuts: Batman Returns, Again! (8:31) gaat natuurlijk over de triomfantelijke terugkeer van Michael Keaton als Batman, door de grote poort en met veel goesting. Supergirl: The Last Daughter of Krypton (16:00) is gewijd aan de verschijning van Sasha Calle, en de vorige verschijningen van het personage in andere media. Dan staan er nog 6 podcast episodes "The Flash: Escape the Midnight Circus" (1:33:43) op de schijf, met Priorities (19:13), The Inherent Dangers of Time Travel (15:22), Fully Torqued (15:22), The Psychodrome (20:41), Cyclotron Don (13:11) en Blackout (12:21) waarin de film besproken wordt, samen met The Flash in Session (1:58), een paar achter de schermen-beelden, en een trailer "The Flash: Escape the Midnight Circus" (1:03).




CONCLUSIE
De haters hebben ongelijk. The Flash is een zeer levendige superheldenfilm die vooral fans op de wenken bedient, en onder meer met Sasha Calle en Michael Keaton de juiste castingkeuzes maakt. Ezra Miller blijft een eikel, maar je moet zijn gedrag voor en achter de camera van elkaar gescheiden houden. De Blu-rayschijf is ondermaats.