FILM
Verleden maand haalde de 46-jarige John Cena de wereldpers om tijdens de Oscars een "naakte" presence te geven. Of tenminste, zo werd gesuggereerd, want zowel de voor- en achterkant van zijn worstelaarslijf was bedekt met een klein stukje huidkleurig stof. Het was een hommage (of zoiets) aan de naakte man die vijftig jaar eerder het Oscar-podium opklom om tijdens de toespraak van David Niven het signaal te geven dat de wereld aan wat vrede toe was. Voor Cena werd het een moment de gloire dat (wellicht) geschiedenisboeken zal halen, iets wat je niet kan zeggen van zijn laatste film Freelance. Een vehikel waar je vanaf de eerste seconden alleen maar schaamrode kaken aan overhoudt.




Niet dat het aan John Cena ligt. Au contraire, want hoewel hij niet meteen de beste acteur is, blijkt hij het enige lichtpuntje te zijn in deze stupide komedie die bij momenten wat lijkt op een hedendaagse versie van Romancing The Stone, alleen zonder de magie. De man achter de camera is nochtans niet de eerste de beste. In zijn thuisland maakte Pierre Morel het vrij geslaagde Banlieue 13 en was hij ook de man van Taken, maar nadien ging het alleen maar bergaf. Getuige films als From Paris With Love of The Gunman, de film met Sean Penn die niemand zich nog blijkt te herinneren.Met Freelance kiest Morel voor een hybride van avontuur en actie. Of beter gezegd een bonte mengeling van slechte CGI en het afgezaagde klop- en smijtwerk, afgewisseld met een paar leuke grapjes die vreemd genoeg allemaal op het conto staan van John Cena. Cena is geen groots acteur, maar iemand die zich op minst niet al te serieus neemt en dat siert hem.




Het verhaal speelt zich af in het fictieve land Paldonia, dat omschreven wordt als een Tim Burton-film: het ziet er kleurrijk uit, maar het is er behoorlijk creepy. Dat laatste wordt vorm gegeven door een dictator, de president Juan Arturo Venegas (Juan Pablo Raba), die weigert om naar de Amerikaanse pijpen te dansen. Hij is een soort Tony Montana, inclusief een gouden pistool, cartoonesk, maar geen seconde grappig, wel ronduit irritant. Het staatshoofd is bereid om één interview te geven en daar komt maar één journaliste in aanmerking voor: Claire Wellington, vertolkt door Alison Brie, die de hele wereld kent als het saaie muurbloempje Annie Edison uit Community. Een vrouw stuur je echter nooit alleen de jungle in, en dus krijgt zij de gespierde schouders van de ex-Special Forces-agent Mason Pettits (John Cena) mee.

Alle clichés passeren de revue. Tijdens het eerste uur valt dat nog allemaal best mee en heb je zelfs het gevoel dat Freelance nog zo slecht is niet is als je vreesde, maar helaas valt daarna alles in duigen en oogt de film net als een inspiratieloze cartoon vol groteske grollen en idioot geweld. In de jaren '80 zou een film als Freelance best nog wel kunnen, maar wie in 2024 met zoiets op de proppen durft te komen, is overduidelijk niet meer van deze tijd. Of om het in één zin samen te vatten, Freelance is je reinste rommel.




BEELD EN GELUID
Alhoewel deze film gedraaid is in een veel te flashy, rommelige bij momenten handheld camera-stijl is deze transfer op en top. De kleuren ogen bij momenten wel iets te onnatuurlijk, wat nefast is bij de slechte CGI, maar toch zie je bijvoorbeeld in de contouren van het gelaat dat hier zorg is aan besteed. Naast afgrijselijke latino-disco en mariachi-deuntjes bevat deze geluidsband vooral veel explosief geweld.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze disk. Gelukkig maar!

CONCLUSIE
Freelance is een flauw actievehikel dat gebaseerd is op de oude sjablonen van de jaren '80 en '90 waarin een spierbundel een schoon madam moet beschermen. Dit lukte in tijden van Schwarzenegger en zijn kameraadjes best behoorlijk, maar niet meer vandaag.