IN DE GLORIA
Bespreking door: Dimitri - Geplaatst op: 2003-11-12
SERIE
Welke trouwe Canvas-kijker kent er de alom geprezen satirische reeks In De Gloria niet? Gedurende twee seizoenen kon Vlaanderen kennismaken met talrijke persiflages gebracht door een zootje talentvol acteursgeweld. Frank Focketyn en consorten trakteerden het publiek op gitzwarte humor en scherpe maatschappelijke kritiek; vaak voortbordurend op reeds bestaande human-intrest programma’s, waaronder overduidelijk: Jambers. Respectievelijk bestaan de twee reeksen elk uit tien afleveringen die om en bij de twintig minuten duren. De volledige serie van twintig episodes staat nu voor het eerst verdeeld over vier DVD’s, die ongetwijfeld tot spijt van velen niet in de handel te verkrijgen vallen. Uitsluitend mensen die zegels spaarden met de krant De Standaard, konden achteraf overgaan tot de aankoop van dit heuse collector’s item. Hopelijk voor de afvallers besluit productiehuis Woestijnvis om deze DVD-set alsnog te koop aan te bieden in de nabije toekomst. Voor al wie bot ving, kan dit kleine lichtpuntje misschien nog een schrale troost betekenen. Verdeeld over de vier schijven keren er een aantal vaste rubrieken, personages en sketches terug. We overlopen er graag enkele:
De Bruyne Henri: ambtenaar op rust, komt vaak kort in beeld en doet tevergeefse oproepen om nieuwe mensen te ontmoeten en sociale contacten te leggen met anderen. Dit waarschijnlijk om zijn eenzame bestaan mee te bestrijden.
Hallo Televisie: Tom Van Dyck imiteert reporter Martin Heylen die voor “Man Bijt Hond” aanbelt en een voet bij wildvreemden tracht binnen te zetten. Met veel arrogantie en plezier pleegt de sterreporter inbreuk op de privacy van zijn slachtoffers en brengt ze vaak in het middelpunt van hoogst gênante en mensonteerende situaties.
Vermaelens Projects: Twee broers die in de lijn van Lernhout & Hauspie, vaak hoogtechnologische uitvindingen aan de man trachten te brengen. Meestal betekent deze kleine moeite nu juist een wereld van verschil!
De Trippers: Dagjestoeristen die in elk uitstapje, hoe banaal dit op het eerste zicht ook mag lijken, het avontuur trachten te vinden. Met als hoogtepunt de Tripstick-affaire.
De Mediawatcher: Wim Opbrouck doet zijn kritische beklag over wat voor velen misschien futiele televisiefoutjes zijn. Graag maakt hij zich hier erg boos over en steekt zijn verontwaardiging niet onder stoelen of banken.
De Bermpoepers: Een Brussels koppel dat kickt op seks op openbare plaatsen. Te pas en te onpas komen ze aan bod om te verkondigen op welke locatie ze mekaar voor het laatst besprongen.
BEELD EN GELUID
Daar het hier om een TV-reeks gaat valt het haast normaal te noemen dat het beeldformaat zich in het 1.33:1, oftwel 4:3 formaat bevindt. De beeldkwaliteit is erg variabel naargelang de verschillende scènes. Sommige buitenbeelden werden doelbewust met een digitale homecamera gefilmd om in het kader van bepaalde sketches te blijven. Andere fragmenten werden dan weer opgenomen in de studio en zijn van een merkbare betere kwaliteit. Je zou kunnen concluderen dat het beeld volledig conform is aan de situaties waarin de acteurs zich bevinden: immiteren ze een talkshow dan is de kwaliteit naar hedendaagse televisienormen, schitteren ze daarentegen in een gekunsteld hobby-filmpje, dan is de kwaliteit naargelang. Uiteraard komt dit de authenticiteit van de reeks alleen maar ten goede en wordt het inlevingsvermogen van de kijker hierdoor aangezwengeld. Niets ziet er op deze manier storend uit. De transfer is vrij van compressiefouten en andere artefacts, wat dan ook als zeer geslaagd kan omschreven worden. De serie wordt exact hetzelfde ervaren zoals dit in het verleden op de televisie het geval was. Het geluid (een 2.0 stereo track) zit in hetzelfde straatje als de beeldkwaliteit, soms zijn de opnames minder goed, soms zijn ze zuiver en duidelijk, maar dit altijd in functie van de verhaallijn.
EXTRA’S
Enkel op de vierde DVD in deze box vinden we wat extra’s terug. Als hoofdmoot is er een vijftig minuten durend filmpje met een aaneenschakeling van hoofdzakelijk bloopers, aangevuld met enkele nooit eerder uitgezonden scènes en wat blikken achter de schermen. Alles is hier netjes ingedeeld in een tiental hoofdstukken zodat het terugvinden van bepaalde beelden achteraf kinderspel wordt. De extra’s worden afgesloten met twee korte trailers.
CONCLUSIE
In De Gloria is en blijft een top-serie die na het tweede seizoen op een hoogtepunt werd stopgezet. Op gebied van satire en confrontaties met taboe-segmenten uit onze samenleving is dit het summum. Het zal dan ook waarschijnlijk nog enige tijd duren vooraleer we opnieuw kennis kunnen maken met een Vlaams programma dat een gelijkaardig origineel en kwalitatief hoogstaand humorniveau hanteert. Proficiat aan de zegelspaarders van De Standaard en innige deelneming aan de mensen die het moeten stellen zonder deze box!