FILM
Wie Jack Nicholsons z'n beste acteursprestatie van de afgelopen 10 jaar wil zien neerzetten huurt of koopt zich best deze 'About Schmidt'. Het is geleden van 'A Few Good Men' dat we Nicholson nog zo 'in vorm' zagen. 'In vorm' neemt men best niet te letterlijk, maar daarover meer als we het over de film zelf hebben. Het is een rol die hem dermate op het lijf geschreven i dat hij op die bizarre en eigenwijze manier één wordt met z'n karakter. Geen goeie vertolkingen zonder een goeie film en daar danken we Alexander Payne voor. De man die ons het hooggeprezen 'Election' bracht doet het opnieuw met deze sterke 'About Schmidt'.

Het verhaal draait volledig om Warren Schmidt, een gepensioneerde medewerker van een verzekeringsmaatschappij waarvoor het allemaal wat teveel wordt. De combinatie van zijn pensioen, het plotse overlijden van z'n vrouw en de aankondiging van z'n dochter dat ze binnen de kortste keren in het huwelijksbootje stapt, doen Warren terugkijken op z'n nutteloze en betekenisarme verleden. Hij beslist de jaren die hem nog resten nuttig te besteden en zoekt een nieuw doel in z'n leven. Dat doel komt er al snel aan als blijkt dat de aanstaande man van z'n dochter een complete nietsnut is. Schmidt stapt in z'n nieuwe 'Winnebago'(een enorm grote camper) en rijdt z'n dochter tegemoet om haar van de grootste misstap in haar leven te behoeden.

Regisseur Payne slaagde om een mix van humor, tragedie en een soort van cynische droefheid om te smeden tot een perfect aangrijpend geheel. De film staat even stil bij de betekenis van het leven, stelt vragen over het hoe en waarom van ons leven op aarde en over wat aan te vangen met het kleine aantal levensjaren die ons gegund is. Jong en oud zullen zich aangetrokken voelen tot Warren Schmidt als een soort van ultieme antiheld die het roer volledig probeert om te gooien alvorens hij definitief het loodje legt. Nicholson zag er nooit eerder zo sarcastisch, afgeleefd en oud uit als in 'About Schmidt'. Geen filmsterren make-up te zien hier, maar een vermoeide, grijze en verwaaide acteur in een sarcastische rol waarin hij nog een keer de hoge toppen van weleer scheert. Payne's cinematografie en camerawerk, evenals de kostuumkeuze, zijn perfect in balans met de sfeer die de film moet weergeven, wat resulteert in een ontroerende en enorm geslaagde tragische komedie.

BEELD EN GELUID
Gepresenteerd in een aspectratio van 1.85:1 geeft het anamorfische beeld een meer dan voldoende indruk. Alhoewel de kleuren opzettelijk gedimd zijn, worden ze toch accuraat weergegeven. Er is veel detail aanwezig en er is slechts af en toe een klein beetje sprake van grain. Buiten hier en daar enkele kleine zwarte puntjes zijn er geen printbeschadigingen te bespeuren.

Het bijvoegen van een overbodige en ruimte opslorpende DTS-track wordt bij veel maatschappijen om commerciëel redenen meer en meer de regel. Ook hier krijgen we een DTS-track bij een dialooggedreven film die weinig of geen meerwaarde geeft ten opzichte van het Dolby Digital 5.1-geluidsspoor. Zelfs na meerdere keren zorgvuldig enkele 'luidere' scènes vergeleken te hebbe,n konden we geen kwaliteitsverschil ontdekken tussen beide tracks. Jammer want de ruimte die door het DTS-spoor verloren ging kon makkelijk met enkele interessante extra's opgevuld worden. De dialogen zijn perfect verstaanbaar, terwijl de achterste kanalen af en toe aangesproken worden voor de sfeervolle muziek plus de achtergrondgeluiden. De rustige soundtrack zal je surroundinstallatie op geen enkel moment diepgaand aanspreken, maar dat hoeft ook niet bij een film als deze.

EXTRA'S
De 30 minuten durende verwijderde scènes (9 in totaal) worden telkens ingeleid door de regisseur. Ze is persoonlijk en bevat interessante informatie. Zo excuseert de regisseur zich op een bepaald moment voor de 'ruwe' staat van het extra beeldmateriaal en vergeet hij nooit de reden van verwijdering mee te delen. Voorts zijn er nog 5 woodmenscènes, opnieuw met tekstuitleg van de regisseur. Het gaat hier om 14 minuten alternatief beeldmateriaal over één bepaalde scène aan het begin van de film. Vreemd dat dergelijke extra de definitieve versie van de dvd haalt en er bijvoorbeeld nergens een commentaarspoor of interviews met de cast & crew terug te vinden zijn. Uiteindelijk is er nog een bioscooptrailer. Een dikke onvoldoende!

CONCLUSIE
Een héél sterk Nicholsonprent en één van de betere films uit 2002. Beeld en geluid zitten goed maar we missen een fatsoenlijke selectie extra's die plaats moest ruimen voor een nutteloze DTS-track.