FILM
Hoogst merkwaardig dat Al Pacino, veteraan en rot in het vak, z’n eerste Oscar pas uitgereikt kreeg 20 jaar na z’n legendarische rol in The Godfather. Minder merkwaardig is dat hij het zuurverdiende beeldje overhandigd kreeg voor een rol die hem op het lijf geschreven is: die van de gepensioneerde en cynische luitenant-kolonel Frank Slade.

‘Hoo-Haa’, de schreeuw die de Oscarwinnaar minstens 20 keer gebruikt in deze Scent Of A Woman, past perfect in het plaatje van het karaktervolle blinde personage dat Pacino destijds neerzette. Luitenant-kolonel Frank Slade is immers op het eerste gezicht een trieste eenzaat die de jonge student Charlie Simms (Chris O’Donnell) als begeleider en babysit opgezadeld krijgt tijdens het Thanksgiving-weekend. Al snel wordt duidelijk dat Slade het niet begrepen heeft op een weekendje thuiszitten als hij 2 tickets naar New York uit z’n zak tovert. Halsoverkop trekt de verbouwereerde Charlie mee naar de Big Apple, onwetend wat de overtuigende ex-militair van plan is. Wat hij en de kijker immers niet weten is dat luitenant-kolonel Frank Slade volledig opgebrand is en aan het einde van z’n latijn zit.

Met een diep begrip en affectie voor alle geneugden van het leven draagt dit karakter de zware gevolgen van z’n exuberante levensstijl. Hij wil nog eenmaal z’n familie zien, genieten van al het moois wat het leven te bieden heeft om dan eervol de hand aan zichzelf te slaan. Charlie weet niet wat hem overkomt en alhoewel de eerste contacten tussen de jonge snaak en de ervaren rot enorm stroef verlopen, groeit er langzaam een wederzijds respect en een bizar soort vriendschap. Het avontuur neemt uiteindelijk een prachtige wending en de speech van Pacino op de Baird-school heeft het inmiddels geschopt tot één van de mooiste filmmomenten uit de laatste decennia. Verplicht kijkvoer voor elke rechtgeaarde filmliefhebber.

BEELD EN GELUID
Het geluid bestaat uit een doodnormale Dolby Surround die voldoet aan de eisen van dit soort film. Deze dialooggedreven prent zou ons inziens geen enkele baat hebben bij een 5.1-mix aangezien de weinige openluchtscènes bijna geen actieradius bezitten. De achtergrondgeluiden hebben genoeg aan deze surroundmix en benutten subtiel de achterste luidsprekers. De voorste speakers geven de dialogen helder en op een aanvaardbare manier weer en bovendien wordt er een aangenaam geluidsveld gecreëerd.

Qua beeld valt er niet te klagen. De openingscredits laten niet veel goeds vermoeden maar over de beeldkwaliteit van een film uit 1993 valt weinig op te merken. Hier en daar zijn er wel enkele kleine problemen zoals te weinig schaduwdetail, soms aliasing en een paar artefacten. Aan de andere kant is er sprake van een kleurvol, helder en gedetailleerd beeld dat samen met de correcte aspect ratio zorgt voor wellicht de beste weergave die we ooit van deze film hebben gezien.

EXTRA’S
Enkele productienota's, de obligate cast- & crew-info plus een bioscooptrailer. Ongehoord weinig voor een film van dit kaliber.

CONCLUSIE
Een prachtige film maar om hier het label Collector’s Edition op te kleven, is overdreven. Geluid en beeld zijn bevredigend, maar de we missen de broodnodige extra's om van deze editie een klassieker te maken.