FILM
Guido is een 43 jarige regisseur, getrouwd zonder kinderen, met een nieuwe film in het vooruitzicht. Het decor, een enorme lanceerinstallatie voor een ruimtetuig, is in volle opbouw, maar van het verhaal staat nog geen regel op papier. Guido heeft een director'’s block. Hij is uitgeput, oververmoeid en laat zich opnemen in een thermaal kuuroord om tot rust te komen. De producer, de acteurs en de technische ploeg reizen hem evenwel na omdat de filmproductie over korte tijd moet beginnen en de medewerkers graag willen weten wat van hen verwacht wordt. Guido heeft geen idee wat voor film hij wil maken. Ondertussen zijn z’n maîtresse (Sandra Milo) en echtgenote (Claudia Cardinale) ook gearriveerd en die bezorgen de gestresste en impotente regisseur extra kopzorgen en frustraties. Maar ook de actrices worden ongeduldig en hun impresario’s willen van Guido weten wanneer de opnamen beginnen. De hele situatie voert hem terug naar eerdere ervaringen en trauma’s, naar nieuwe verwikkelingen en moeilijkheden.

Federico Fellini heeft in Otto e Mezzo veel autobiografische elementen ondergebracht. Het is zijn 8,5ste film (3 samenwerkingsverbanden goed voor elk 1/2 film en 6 eigen films) en de regisseur zit in de put na het succes van La Dolce Vita, zijn tot dan toe toegankelijkste en meest succesvolle film. Zijn contract met het productiehuis stipuleerde dat hij een nieuwe film moet afleveren, maar Fellini had zelf geen idee wat het onderwerp wel kon zijn. Hij verschijnt op de set met wat losse ideeën in zijn hoofd en besluit dan maar om zijn eigen onfortuinlijke situatie in een persoonlijke film te gieten.

Otto E Mezzo is als gevolg daarvan een zeer moeilijke film geworden. Fellini, zelf rokkenjager en ontrouwe minnaar, liefhebber van het circus en vooral aanhanger van alles wat met het hiernamaals te maken heeft, maakt van Guido zijn alter ego en rijgt zijn jeugdherinneringen, zijn eerste ontmoeting met een prostituee op het strand tijdens zijn schooltijd bij de paters, de moeilijkheden met zijn maîtresse en de jaloezie van zijn echtgenote, zijn fantasieën en fobieën aan elkaar tot een wervelend, soms ontluisterend, absurdistisch en hermetisch portret van een filmregisseur in volle crisis. De onrust en de verwardheid van Guido worden gevisualiseerd via scènes die beginnen, plots ophouden of voor een niemendalletje zonder duidelijke zin of betekenis onderbroken worden, afgewisseld met flashbacks, angstdromen en fantasiebeelden, opgehangen aan personages en ideeën die de aandacht van de regisseur tijdelijk trekken om dan weer weg te ebben en over te gaan in nieuwe beelden en nieuwe ideeën. Een soort Flow of Conciousness, ideeën die Fellini uitwerkt al naar gelang ze bij hem opkomen en aan belangrijkheid winnen of verliezen. Otto E Mezzo is surrealisme, de werkelijkheid volgens Federico Fellini, een realiteit die hij alleen kan vatten, een methode en een optie die zich afzetten tegen het realisme in de gangbare filmmakerij waar begrijpen fundamenteel is in tegenstelling tot de kosmos van Fellini waar aanvoelen vooral belangrijk is, waardoor zijn ensceneringen zich eerder richten tot het onderbewustzijn van de kijker dan tot zijn menselijke instincten.

BEELD EN GELUID
Otto E Mezzo is helemaal gerestaureerd. De versie die naar dvd is getransfereerd is van een haast perfecte kwaliteit. Het kan dus wél. De film staat in zwartwit en 16:9 op dvd en heeft overwegend een grijs uitzicht. Harde contrasten tussen donker en licht zijn grotendeels weggewerkt. De film oogt zijïg, een beetje dromerig. Het geluid is in mono opgenomen en staat ook op die manier op de dvd. Via een Dolby Digital-behandeling wint het aan helderheid en volume, maar ook niet meer dan dat. De muziek van Nino Rota, de vaste componist van Fellini, onderstreept de aparte sfeer die de film uitstraalt.

EXTRA'S
De dvd bevat de originele bioscooptrailer, interessante production notes over het tot stand komen van de film, een biografie van Fellini (tekst) die ook op de andere dvd's in deze box staat en de documentaire The Lost Ending, een fotocollage annex interview met Fellini over allerlei aspecten van deze film, maar vooral de discussie over de veranderde eindscène en de nooit teruggevonden originele finale, met medewerkers en acteurs van toen. Een zeer terechte toevoeging om deze moeilijke film enigszins te kunnen begrijpen.

CONCLUSIE
Otto E Mezzo is niet de meest toegankelijke film van Federico Fellini. De fans krijgen een heel mooie kopie te zien met een zeer interessante en essentiële 50 minuten durende documentaire die veel opheldering brengt als extra. Een Fellini pur sang zoals de kenners dat van deze Italiaanse grootmeester gewoon zijn. De niet-kenners zijn gewaarschuwd.

Otto E Mezzo is onderdeel van de Fellini-box. De andere films zijn:
Giulietta Degli Spiriti, I Vitelloni en La Strada.