FILM
George Lucas mag zijn carrière dan begonnen zijn als regisseur, na het gigantische succes van de eerste Star Wars is hij zich meer en meer als een zakenman gaan profileren, om zijn bedrijfjes LucasFilm en Industrial Light and Magic (ILM) rendabel te houden. Midden jaren tachtig, nadat het laatste deel van de originele Star Wars trilogie de wereld had veroverd, richtte Lucas zijn blik naar het kleine scherm. En dan specifiek naar een marktsegment dat de aan de lopende band geproduceerde merchandise van zijn ruimte-epos in stand kon houden: kinderen. Dit was twee decennia geleden trouwens de normaalste zaak van de wereld. Denk maar aan cartoons als He-Man of My Little Pony. Het resultaat leverde George Lucas twee geanimeerde spin-offs van zijn Star Wars cyclus op. Eentje (het meest succesvolle) rond de enerverende Ewoks uit Return of the Jedi. Een tweede met 's werelds populairste robots als spilfiguur: C-3PO en R2-D2. Uit die cartoonserie, Droids, werden op deze dvd acht afleveringen gebundeld in de vorm van twee animatieprenten op speelfilmlengte.

In The Pirates And The Prince worden R2-D2 en C-3PO gekocht door een mijnwerker en zijn zoon. Ook een derde robot zit mee in de deal. Eentje die uiteindelijk geen robot blijkt te zijn, maar een levend organisme. Een prins zelfs van andere planeet, die door een rivaal verbannen werd opdat die zélf de troon zou kunnen bestijgen. Na een gevecht met een gevreesde premiejager slagen C-3PO, R2-D2 en de mijnwerkerszoon erin de rechtmatige prins alsnog op de troon te krijgen. Die houdt het drietal in dienst en laat hen enkele gevaarlijke missies uitvoeren, waarbij ze o.a. in de klauwen terecht komen van een stel barbaarse ruimtepiraten.

De tweede reeks van vier gemonteerde afleveringen kreeg de titel Treasure Of The Hidden Planet mee. Hierin dienen onze twee robots een andere meester, Mungo Baobab, die geobsedeerd is door de zoektocht naar mysterieuze Roonstenen. Hij is echter niet de enige die naar deze kostbare edelstenen verlangt. Ook het Rijk wil zijn invloed versterken dankzij de aanzienlijke Roonkrachten. De queeste dompelt R2-D2 en C-3PO in een aantal hachelijke situaties onder, waaraan ze maar ternauwernood kunnen ontsnappen. Hun grootste en gevaarlijkste vijand, Generaal Koong, zal niet rusten vooraleer hij de Roonstenen in zijn bezit heeft. In een bevroren citadel komt het tot een climactische confrontatie tussen de twee kampen. Slechts één van hen kan als winnaar uit de strijd komen.

Ik heb nostalgische herinneringen aan Droids. De serie liep in mijn kinderjaren op de BBC en ik weet nog goed dat ik elke week uitkeek naar een nieuwe aflevering. Maar zoals dat wel vaker gaat met vage memories aan een zorgeloze tijd, zijn de verstreken jaren niet bepaald heilzaam geweest voor deze tekenfilms. Meer zelfs, je vraagt je af hoe je als kind in godsnaam zo weinig kritische geest aan de dag kon leggen omtrent een serie die het begrip 'slecht' naar een nieuw nadir voert. Want als The Empire Strikes Back kunst met een grote K is, dan is Droids mest met een groteske M. In de eerste plaats zijn er de afschuwelijke verhaallijnen, die met horten en stoten voortbewegen, de clichés vakkundig op elkaar stapelen en zich bedienen van nuldimensionale karakters met ridicule namen als Yorpo of Kez-Iban. Misschien had een uitstekende animatie nog kunnen helpen, maar ook op dat vlak is Droids een kale woestenij. Cartoons uit de jaren tachtig stonden nooit bekend om hun innovatieve tekenstijlen, en het moet gezegd, deze serie oogt tenminste verzorgder uitgewerkt dat bijvoorbeeld He-Man, maar de kwaliteit blijft hoe dan ook beneden alle niveau, schipperend tussen goedkoop en ongeïnspireerd. Ergst van al is echter de wijze waarop twee maal vier aflevering tot één min of meer coherent geheel zijn gemonteerd. Onverklaarbare sprongen in logica, tijd en plaats zijn schering en inslag, zodat je zelfs met de simpelste der simpele plots nog moeite hebt het verhaal te herkennen, laat staan het te kunnen volgen.

Droids werd enkel gecreëerd om George Lucas' speelgoedimperium in stand te houden en dat straalt van de productie af. Het is één lange reeks bandwerk van bedenkelijk allooi, waarbij zelfs de meest trouwe Star Wars fan in slaap zou vallen. Zelfs het feit dat kinderen de doelgroep zijn, is geen excuus in dit geval. De domheid van de cartoon doet immers vermoeden dat de makers zich op intellectueel, vermakend en kwalitatief vlak richtten op onderontwikkelde mensjes die nog lang niet van plan zijn de baarmoeder te verlaten. In 1978 ontwikkelde Lucas een Thanksgivingspecial voor de Amerikaanse tv, die tot op heden bovenaan staat in talloze lijstjes van slechte, meest campy tv-show aller tijden. Te oordelen naar Droids had de cineast midden jaren tachtig zijn lesje nog steeds niet geleerd. Er rest ons enkel nog de hoop dat hij na 18 mei 2005, wanneer Revenge Of The Sith in de bioscopen verschijnt, niet opnieuw in zijn oude patronen vervalt. De geruchten over enkele Star Wars gerelateerde tv-show en cartoonseries die in de pijplijn zouden zitten, beloven alvast niet veel goeds...

BEELD EN GELUID
Hoe ziet een goedkope cartoonreeks uit de jaren tachtig er op dvd uit? Precies zoals je kan verwachten: ondermaats. Scherpte is een torenhoog probleem, de kleuren ogen dof en vuil en de zwartniveaus zijn eerder grijsniveaus. Natuurlijk mag ook een flinke portie filmgrain niet ontbreken, dat spreekt vanzelf. Desondanks heb ik al cartoons op dvd bekeken die er stukken slechter uitzagen dan dit. Gemengde gevoelens dus. Ook wat het geluid betreft. Want hoewel je bezwaarlijk van een fenomenale audiotrack kan spreken, zijn de dialogen helder en duidelijk en is ruis nooit echt een probleem. De irritante muziek die zogezegd voor emotionele of spannende climaxen moet zorgen is dat echter continu. Misschien had LucasFilm wel door dat Droids een stinker van formaat was en stak het daarom geen moeite in een degelijke clean-up. Of misschien bestaat er toch een God, en krijgt de serie gewoon de beeld- en geluidstransfer die hij verdient.

EXTRA'S
Niks. Nada. Nul. Iedereen die ooit iets met Droids te maken heeft gehad, verkiest het blijkbaar die ervaring met een fikse dosis negationisme te overgieten. En wie kan hen dat kwalijk nemen?

CONCLUSIE
Goed nieuws voor alle slapelozen: hun insomnia is genezen dankzij deze Droids dvd. Wie na het bekijken van deze abominatie der natuur niet na vijf minuten ligt te ronken, mag met recht en reden zijn geld terugvragen. Beeld en geluid zijn overigens slechter van kwaliteit dan eender welke andere release van het doorgaans trotse LucasFilm, maar als het een troost mag zijn, de kwelling wordt tenminste niet verlengd door enig bonusmateriaal. Wie deze disc aan zijn kroost toont, verdient in mijn ogen een levenslange celstraf voor kindermishandeling.