FILM
Dante en Ula, twee gewetenloze tieners, zoeken graag het gevaar op. Ze infiltreren in een groepje immigranten, maar het loop verkeerd af. Aangemeerd op een onbekend eiland, vallen ze in de handen van Kolonel Kufard, die zijn land met de ijzeren hand regeert. Het uitdagende spelletje wordt gauw een nachtmerrie: Ula belandt achter de tralies en Dante krijgt Rott achter zich aan, een halfmechanische rottweiler, gewapend met stalen kaken en klauwen. Het land van de kolonel wordt de setting van een bloeddorstige strijd tussen mens en beest...

Brian Yuzna geniet als regisseur de nodige bekendheid in het cultcircuit. Met films als The Dentist, Bride Of Re-Animator, Beyond Re-Animator en Return Of The Living Dead 3 heeft hij een stevige reputatie opgebouwd in het splatter-horror genre. Terwijl hij nooit het niveau haalt van leermeester Stuart Gordon schuilt er toch altijd een zeker vorm van humor in de prenten van Yuzna, waardoor al het bloedvergiet iets karikaturaals krijgt. In al zijn films spelen ook de special effects een grote rol. Screaming Mad George is in enkele van zijn producties verantwoordelijk voor rondvliegende rubbere ledematen en uiteenspattende hoofde, waardoor Yuzna zich vaak op- en over de grens van de splat-stick waagt. In Rottweiler vinden we spijtig genoeg zo goed als geen van Yuznas geprezen kwaliteiten terug. Het verhaal mag dan wel gebaseerd zijn op een Spaanse roman, het niveau van het scenario is irritant slecht. Het ergste is vooral het schaamteloze jatwerk waar de regisseur zich schuldig aan maakt. De mechanische hond kijkt met de vision van een Predator, maakt zijn intrede als een viervoetige versie van Jaws en komt in een vlammenzee terecht zoals die ook (duizend maal beter) te zien was in de eerste Terminator-film. Godslasterlijke schande is het! Om nog maar te zwijgen over het achterlijke gedrag van de slachtoffers van de Rottweiler. Door stokstijf te blijven staan en hard te gillen jaag je geen moorddadige hond weg. Als hier een sequel van komt is het te hopen dat een hond de mastertape kapot bijt voor een soortgelijke diarree de kans heeft om op DVD te verschijnen.

BEELD EN GELUID
Het is soms pijnlijk om te zien dat schitterende films een ondermaatse transfer meekrijgen, terwijl rotslechte films fenomenaal sterke releases krijgen. Paradiso streeft steeds een zekere technische kwaliteit na en maakt hierbij geen onderscheid voor wat betreft de kwaliteit van de film. Ook Rottweiler maakt hierop geen uitzondering. Hoe slecht de film ook mag zijn, de technische presentatie is uitstekend. Het anamorfische 1.85:1 beeld is haarscherp, bevat een iets minder sterk digitaal contrast maar een zeer rijk kleurenpalet. Nergens zijn compressiefoutjes op te merken. Het is vooral op vlak van het geluid dat deze prent ijzersterk is. De Dolby Digital 5.1 geluidstrack klinkt heel warm en bevat een enorme rijkheid aan detail. Het geluid is zeer dynamisch en maakt optimaal gebruik van alle beschikbare kanalen. De surrounds dompelen de kijker in een zee van klank die bij bepaalde scènes werkelijk van alle kanten lijkt te komen. Ook de subwoofer krijgt een aanzienlijk deel voor zijn rekening. Zeer sterke technische presentatie!

EXTRA'S
Uitsluitend de trailer.

CONCLUSIE
Rottweiler heeft een fenomenaal sterke geluidstrack en een erg degelijke beeldkwaliteit. Spijtig genoeg is de film geen toonbeeld van datgene waar regisseur Brian Yuzna voor bekend staat. De prent maakt zich veelvuldig schuldig aan plagiaat en is al even spannend als een potje kaarten met een wassen beeld uit Madame Tussauds. Enkel aan te raden bij acute slapeloosheid.