FILM
11 Maart 2002. John Voerman (Jan Decleir) gijzelt het personeel in de Rembrandt-toren in Amsterdam. Politie en overheid zijn, exact een half jaar na 11 september, in grote paniek. De man protesteert tegen breedbeeldtelevisie omdat hij ervan overtuigd is dat de zwarte balken in breedbeelduitzendingen verborgen codes bevatten.Op het einde van de dag maakt John een einde aan zijn leven. Niemand heeft ooit achterhaald wat hem dreef, maar het is te eenvoudig om John Voerman voor gek te verklaren.

Jan Decleir en Jeroen Krabbe in één film, een niet alledaags voorval dat zoals verwacht voor heel wat vuurwerk zorgt. De twee heren leven zich perfect uit in hun rol en laten geen twijfel bestaan over hun acteerkwaliteiten. Toch is naar onze mening lang niet alles uit de kan gehaald. Heel wat kansen blijven onbenut door de soms twijfelachtige intenties van de regie. Realiteit en droomwereld vloeien niet alleen ineen, maar zijn zodanig in elkaar verweven dat ze haast niet te ontwarren zijn. Op deze manier krijgt de kijker natuurlijk een mooi beeld van de belevingswereld van de mentaal gestoorde John Voerman, maar langs de andere kant worden heel wat elementen dusdanig onduidelijk dat je als kijker niet alleen het noorden, maar bij momenten ook de interesse verliest in het geheel. Off Screen lijkt in toon en uitwerking soms een beetje op One Hour Photo, waarin Robin Williams zich als een sociaal gestoorde fototechnicus nauw verbonden voelt met een familie waarvoor hij op regelmatige basis foto’s ontwikkelt. Een ogenschijnlijk normale man, die zodanig vergroeid is met zijn job dat hij van de wereld en de realiteit vervreemd is. Wanneer hij ontslagen wordt, stort zijn hele leven in. Deze boodschap komt eveneens prima tot uiting in Off Screen, waarin Jan Decleir, zelfs na neergestoken te zijn door een brutale klant, maar niet kan stoppen met werken als buschauffeur, simpelweg omdat dit het enige is wat zijn leven bepaalt. Wanneer men hem enige tijd later op vervroegd pensioen wil stellen weet hij met zichzelf geen blijf. Hij stort zich, net als de fototechnieker na zijn ontslag in One Hour Photo, op dat kleine beetje sociale contact dat hem nog rest. Een mogelijke verklaring voor het aanklagen van de Philips-breedbeeldtelevisie en de gijzeling kan enerzijds een hopeloze noodkreet naar hulp gericht aan de buitenwereld zijn, en anderzijds het simpelweg kanaliseren van frustraties. Misschien aanzag Voerman Philips en de breedbeeldtelevisie wel als oorzaak van het kwade in zijn leven en de rest van de wereld. De reden van zijn ontslag viel wat hem betreft niet bij hem te zoeken en misschien was hij wel op zoek naar een zondebok om zijn frustraties op bot te vieren. Hoe dan ook het zal voor eeuwig een mysterie blijven. Off Screen doet een serene poging om dit verhaal op interessante wijze te vertellen, zonder daarbij kritiek te spuien. Hoewel de film niet perfect is, blijft dit toch een boeiend menselijk drama van een eenzame en wereldvreemde man, verteld op een rustige, niet alledaagse en stijlvolle surrealistische manier. Net als John Voerman zijn films als deze, en dan zeker in de Benelux, uiterst zeldzaam.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1 beeld is erg scherp en bevat op een paar kleine compressiefoutjes en filmgrain na geen enkel mankement. De kleuren zijn soms redelijk licht maar dat is geheel de bedoeling van de filmmakers. De scherpte is bijna overal voortreffelijk. Het geluid komt in een zeer goed Dolby Digital 5.1 track en een uitmuntende DTS-track. Voor een rustige film als deze is de geluidstrack een echte knaller. De surrounds draaien op volle toeren, de subwoofer speelt aardig mee en de dynamiek en het frequentieverloop van de soundtrack is adembenemend mooi. Ongetwijfeld één van de beste geluidstracks die we al hoorden bij een Nederlandstalige film.

EXTRA'S
De extra's gaan van start met een Audiocommentaar ingesproken door regisseur Pieter Kuijpers. Het commentaar begint misschien wat stroef maar na een tijdje kom je heel wat nuttige zaken omtrent zijn visie en de filmproductie te weten. De Making Of duurt een kleine vijfentwintig minuten en is een traditionele behind the scenes waarin interviews met de hoofdacteurs en de regisseur afgewisseld worden met filmfragmenten en beelden van op de set. Uiteraard mocht ook de Bioscooptrailer niet ontbreken. De Deleted Scenes bestaan uit een zevental weggeknipte scènes die nu alsnog te bekijken zijn. Waarom ze geschrapt zijn wordt nergens verduidelijkt. Verder zit er nog een B-Roll tussen de extra's die in principe een aaneenschakeling is van wat interviewfragmenten uit de making of. Een beetje overbodige dubbelinformatie dus. Eveneens kun je vier verschillende Alternative Endings uit het menu selecteren die elk slechts in enkele details verschillen van mekaar. Ook hier volgt geen verklaring waarom deze eindes het niet gehaald hebben. De extra's worden afgesloten met een Photo Gallery met daarin een kleine twintig foto's van de productie. Voor een relatief kleine film uit de Benelux is dit alleszins een verzorgde greep aan extra’s.

CONCLUSIE
Off Screen is een rustig, licht surrealistisch thriller-drama, dat door twee uitstekende karakteracteurs gedragen wordt. De regie is niet overal even zuiver en realiteit en fictie werden soms iets te onlosmakelijk met mekaar verstrengeld. Wie One Hour Photo een goede film vond, zal zeker ook te vinden zijn voor deze Nederlandstalige prent, die als redelijk zeldzaam in zijn soort mag bestempeld worden. Zeker een aanrader.