FILM
De Amerikaanse regering stelt een speciale task force samen om jacht te maken op buitenaardse tomaten, die niets vermoedende burgers aanvallen en opeten. Het aanvalsclubje bestaat uit een aantal merkwaardige kerels: een luitenant die nergens gaat of staat zonder z'n parachute, een zwarte kerel die zich als Adolf Hitler vermomt en een onderwater-expert die zijn duikpak zelfs aan land niet uittrekt. Dit zootje ongeregeld moet de wereld zien te redden van een vegetatieve ondergang. Als dat maar goed gaat?

Attack Of The Killer Tomatoes is één van de meest legendarische camp-movies allertijden. De bedoeling van filmmaker John DeBelo en zijn team was om de draak te steken met b- en z-films en het camp/cult/pulp-genre op de hak te nemen. De enige manier om dit te doen was door met een even klein budget te werken, even slechte special effects, even slechte acteurs en een even oerdom verhaal dan tal van kitsch-films. Het enige verschil met een authentieke rioolfilm is dat Attack Of The Killer Tomatoes zich ter dege bewust is van zijn eigen slechte smaak en kwaliteit. In 1978 was iets dergelijks nog nooit eerder gedaan. Leermeester Mel Brooks had in die periode al aardig wat satires en parodieën op zijn naam staan en ook de gebroeders Zucker en hun vriend Abrahams hadden een jaar eerder Kentucky Fried Movie gemaakt, de voorbode voor Airplane!, Police Squad! en uiteraard de Naked Gun-trilogie. Toch is Attack Of The Killer Tomatoes veruit de slechtst gemaakte film van de zopas opgesomde titels, en dat is (hoe vreemd dit ook voor cult-leken mag klinken) voor één keer geen negatieve commentaar, maar positieve kritiek!

Deze z-flick is enkel gemaakt om het guilty pleasure-gevoel bij de kijker in de hand te werken, en slaagt daar verduiveld goed in. Het verhaal is duidelijk geënt op de drive-in sciencefiction monsterfilms uit de jaren vijftig. Grote hongerige tomaten die zich tegoed doen aan mensenvlees zijn lachwekkend en achterlijk, maar werken wel als komisch element in dit bewust slechte geheel. Net zoals bij fifties movies vaak het geval was, bedachten de makers eerst de titel en de poster om zich nadien te buigen over het verhaal en de uitwerking van de film. Het geheel werd overgoten met een belabberd slecht musical-sfeertje. Op de meest idiote momenten barsten de personages uit in een barslechte zangserenade, die er in veel gevallen zo vingerdik opligt dat ze weer grappig wordt.

Aan het begin van de film komt er een helikopter overgevlogen, die bij het landen een spin maakt, zijn achterste rotor verliest, neerstort en in de fik vliegt. Wie meent dat deze special effects er verduiveld echt uitzien heeft gelijk, het betreft hier immers een authentiek helikopterongeluk. De piloot verloor tijdens het draaien de controle over de knuppel en stortte neer, omdat één van de camera's was blijven draaien besloten de makers om het ongeval dan maar in de film te verwerken. De dialogen van de twee overlevende inzittenden werden achteraf ingesproken, omdat men (door de shock) ter plekke geen tekst kon verzinnen. Meteen op de eerste draaidag hadden de makers (per ongeluk) al een helikopter om zeep geholpen en het leven van twee acteurs in gevaar gebracht. Ideaal om te gebruiken als promotool, waarvan de producer ook ruimschoots gebruik gemaakt heeft om de film heel wat media-aandacht te bezorgen.

De film bracht nog tal van sequels mee, waarvan Return Of The Killer Tomatoes uit 1988 met acteurs John Astin en een jonge George Clooney (of all people) verruit de interessantste is.

BEELD EN GELUID
De film staat in zijn oorspronkelijke aspect ratio van 1.33:1 op de schijf. De beeldkwaliteit is slap maar dat is te wijten aan het productieproces en het budget van de film. De technische kwaliteit past perfect bij de inhoud van de film. Fletse kleuren, een te scherp contrast en een beetje grain, geven de prent dat extra rauwe kantje waar de cultfreaks naar snakken. Het Dolby Digital Mono 1.0 geluid doet de film alle eer aan. Naast een beetje ruis, lichte vervorming bij de hoge tonen en de nodige modderigheid bij de bassen, is deze geluidstrack perfect.

EXTRA'S
Attack Of The Killer Tomatoes: The Legacy is een making of van meer dan twintig minuten. Regisseur John DeBello praat over hoe de film ontstaan is, hoe de productie verlopen is en wisselt anekdotes af met flauwe grappen. Visit The Snackbar is een guitig low-budget filmpje dat speciaal gemaakt is om te spelen tijdens de pauze in de bioscoopzaal. Erg leuk en vintage. Redux: Copper Crash gaat gedurende een kleine vijf minuten wat dieper in op het legendarische helikopter-incident. Naast de piloot komt ook de bijzittende acteur aan het woord. Bij Sound Of Akt is het mogelijk om uit een zestal liedjes de karaokeversie te kiezen. Na het selecteren van een titel springt de disc naar de bijhorende scène uit de film, maar voorziet deze nu van ondertitels waarboven het typische karaoke-balletje in de maat van de gezongen lettergrepen verderhuppelt. Zeer amusante extra die met een aantal vrienden voor heel wat hilarische taferelen kan zorgen. Making The 25th Anniversary Premiere is een korte reportage opgenomen op de Walk Of Fame in Hollywood. Een man verkleed als een tomaat vraagt aan voorbijgangers hun mening over de film, zijn vragen worden ingekleed door een wulpse presentatrice. Best wel eens leuk om te bekijken, maar niet meteen informatief. Slate Girl gaat gedurende enkele minuten in op het meisje dat de beeld/geluid sync-klapper bediende bij de film. De regisseur maakt op een ludieke manier duidelijk dat de slate girl bij de meeste films een ondergewaardeerde medewerkster is. Where Are They Now laat enkele van de medewerkers en castleden zien, vijfentwintig jaar na hun deelname aan de film. Best leuk om enkele minuten terug te blikken op deze mensen hun carrière, vooral omdat alles in scène gezet is, een leuke mockumentary. Remind The Song is een twee minuten featurette over willekeurige mensen die pogen om de begintune na te zingen. John Astin komt ook even gedurende twee minuten aan het woord, hij heeft het vooral over zijn rol die hij in alle sequels mocht spelen. Super Duper 8mm Prequels zijn twee volledige kortfilmpjes van elke ruim vijgentwintig minuten. We zien twee eerste versies van Attack Of The Killer Tomatoes in 8 millimeter formaat. Deze versies zijn gestart als hobbyproject. Beide films zijn voorzien van Audiocommentaar van de regeisseur en twee castleden. Verder bevat de disc de originele Bioscooptrailer een fake aankondiging van Tromabaas Loyd Kaufman, en enkele Deleted Scenes.

CONCLUSIE
Attack Of The Killer Tomatoes kreeg van Video/FilmExpress een waardige Special Edition-behandeling. De fans van deze merkwaardige b-film zullen deze titel door de massale leuke extra's vast en zeker willen koesteren in hun DVD-collectie. Een regelrechte aanrader voor elke cult-liefhebber!