In z’n boek Queen vertelt de zwarte Amerikaanse schrijver Alex Haley over zijn voorouders langs vaderszijde. Het boek is het logische vervolg op zijn succesroman Roots: The Story Of An American Family (over zijn voorouders langs moederszijde), in 1977 verfilmd als de meerdelige tv-serie Roots, het verhaal over Kunta Kinte die in 1767 in Gambia door slavenhandelaars wordt gevangengenomen en verkocht aan een plantage-eigenaar in het zuiden van de Verenigde Staten. Het is een vertelling over Kintes nageslacht tot net na de Amerikaanse burgeroorlog en de afschaffing van de slavernij, een relaas vol vernedering, ontbering en onvrijheid, over mensen die hun afkomst nimmer verloochenen en fier zijn dat hun voorouders moedige en vrije Afrikaanse Mandinka-strijders waren. In Roots: The Next Generation, eveneens gebaseerd op Alex Haley’s bestseller, maakt de kijker kennis met de voorouders van de auteur in de tweede helft van de negentiende en de eerste helft van de twintigste eeuw, waardoor het totaalwerk niet minder dan zeven generaties in beeld brengt of hoe het de zwarte medemens in Amerika in de voorbije 200 jaar verging.

 

 

Queen is volgens hetzelfde principe geschreven als Roots I en Roots II en ook deze tv-serie volgt vrij trouw het gelijknamige boek. Het verhaal begint niet in de tijd van de slavenhandelaars (18^de eeuw), maar kort voor het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1864) op een plantage in Alabama, waar Haley’s bedovergrootvader Capt’n Jack (Paul Winfield) in dienst is van de katoenplanter James Jackson sr. (Martin Sheen), een grootmoedig man met Noord-Amerikaanse roots. Bijgevolg kunnen zijn slaven op een milde behandeling rekenen, ondanks de tegenkanting van Jacksons echtgenote en vrienden. Hun oudste zoon James (Tim Daly) groeit op tussen de zwarte kinderen op de plantage en wordt als jonge volwassene verliefd op zijn zwarte speelkameraadje Easter (Jasmine Guy). Uiteindelijk zal James Jackson jr. met een blanke plantersdochter trouwen, maar bij zijn eerste liefde heeft hij op dat moment al een baby verwekt. Easter noemt haar dochter Princess, maar James noteert het meisje in zijn stamboek onder de naam Queen. In de loop der jaren groeit zij in haar vaders huis uit tot een bijzondere schoonheid. Bovendien is Queen (Halle Berry) niet zwart of bruin, maar bijna helemaal blank.

 
Blank zijn in een land waar zwarten als honden behandeld worden, het kan best een voordeel zijn. Jammer genoeg is het voor Queen eerder een vloek dan een zegen, want de blanke hardliners maken geen onderscheid: afstammelingen van zwarten zijn zwarten. Opgevoed tussen blanken, voelt Queen zich echter in geen van beide gemeenschappen thuis. Bij het uitbreken van de burgeroorlog blijft ze alleen achter op de plantage met James’ echtgenote, zijn moeder en zijn dochter. Op haar eentje zorgt Queen ervoor dat het de dames aan niets ontbreekt, dat het land wordt bewerkt en de oogst binnengehaald. De uitkomst van de oorlog is evenwel een ramp voor de katoenplanters. De voorraden zijn tijdens de oorlogshandelingen in beslag genomen door de Yankees, hun zwarte slaven zijn omgekomen tijdens de strijd of vertrekken na de afschaffing van de slavernij naar de noordelijke staten. James Jackson jr overleeft de verloren oorlog, maar hij is nog maar een schaduw van de overmoedige jonge zuiderling van weleer. Hij mist zijn rechterarm, hij mankt en om het faillissement van de plantage te voorkomen, ziet hij zich verplicht om grote stukken land te verkopen. Queen, die op een gelijkwaardige of minstens betere behandeling had gehoopt dan voor de burgeroorlog, komt bedrogen uit. Teleurgesteld door het gebrek aan dankbaarheid vanwege haar vrouwelijke huisgenoten voor haar inzet tijdens de oorlog, besluit ze om de plantage te verlaten en noordwaarts te trekken, een hachelijke en gevaarlijke onderneming voor een jonge zwarte ex-slaaf met een blanke huidskleur zonder financiële middelen van bestaan.

 
 

    

 

In het vervolg van de serie wordt ruim aandacht besteed aan Queens moeilijke overlevingsstrijd, de geboorte van haar zoontje Abner en haar huwelijk met de veerman Alec Haley (Danny Glover). Hun zoontje Simon (Patrick Malone), Alex Haley’s vader, is de eerste zwarte die hoger onderwijs geniet in de streek en een universitair diploma in de wacht sleept. Zijn personage kwam net zoals dat van Queen ook al in Roots: The Next Generation aan bod, maar Alex Haley zorgt voor een andere benadering, waarbij hij Simon eerder summier portretteert als kind en zijn aandacht vooral op Queen vestigt, een personage waarover hij meer vertelt, maar vooral andere elementen uit haar leven voor het voetlicht brengt, wat een goede keuze is, want in Roots: The Next Generation ging Haley’s interesse veel meer naar haar echtgenote Alec Haley, zijn grootvader.

 

Alex Haley is niet alleen een goed verteller – al lijken z’n verhalen over zijn voorouders uiteindelijk allemaal een beetje op elkaar -, hij slaagt er ook in om zijn hoofdpersonages keer op keer een eigen karakter te geven en het is opvallend hoe hij er schijnbaar moeiteloos in slaagt om hun innerlijke beweegredenen via interactie en dialogen, maar even vaak via non-verbale scènes tot uitdrukking te brengen. Onrechtvaardigheid en discriminatie zijn uiteraard in alle verhalen het basismateriaal voor de dramatische ontwikkeling, toch zorgt Haley ook voor humor en emotie, waardoor Queen op elk moment een combinatie is van ernst en luim en van pijn en vreugde. Het hoeft dan ook geen betoog dat vooral vrouwelijke kijkers zich aangesproken zullen voelen tot dit soort cinema.

 

Hall Berry (Die Another Day, 2002) is zonder meer de ster van deze productie. Dat hoort ook zo, want de serie is niet alleen naar haar personage genoemd, de actrice torst ook het overgrote deel van de scènes. Dat doet ze bovendien op een overtuigende en intense wijze zodat de kijker bijna drie uur lang emotioneel aan Queen wordt gekluisterd. Voor de rest bestaat de cast uit ronkende namen of acteurs die niets meer hoeven te bewijzen: Martin Sheen (Wallstreet, 1987), Paul Winfield (Wiseguy, 1989), Danny Glover (Manderlay, 2005), Tim Daly (Spellbinder, 1988), Daryll Mitchell (Inside Man, 2002), Dennis Haysbert (Goodbye Bafana, 2007) en Christine Jones (Annie Hall, 1977).

 

Aan de restauratie van het beeldmateriaal is grote zorg besteed. Warner heeft niets aan het toeval overgelaten, want hoopte op een even grote dvd-verkoop voor Queen als destijds voor Roots. Het beeld ziet er bijgevolg prima uit. De prachtige kleuren zijn in hun oude luister hersteld met behoud van detail en scherpte. Vuiltjes en technische mankementen zijn totaal afwezig, zij het dat er af en toe wat edge enhancement optreedt.

Het geluid is van prima kwaliteit, maar de stereoversie breekt nergens potten. De ondertiteling is correct en foutloos.

Deze dubbele dvd bevat geen extra’s.