FILM
Soldaat Jeff Keller (Shane West) wordt in een staat van complete verwarring aangetroffen in de snikhete Afghaanse woestijn. Tijdens het aan de tand voelen van Keller ontdekt kolonel Arson (J.K. Simmons) al snel dat er iets enorm vreemd moet gebeurd zijn met de soldaten...

"Spirits take no prisoners."

De talentvolle cineast annex producent Alex Turner en zijn vaste partner-in-crime scenarist Simon Barrett werkten zich enkele jaren geleden in het vizier van menig horrorliefhebber met de interessante horrorprent Dead Birds (2004). Deze laatstgenoemde film groeide over de volgende jaren uit tot een regelrechte cultfilm. Iedereen was benieuwd naar de opvolger en die is nu verschenen in de vorm van Red Sands, een soort pseudosequel op Dead Birds. Het verhaal staat los van de gebeurtenissen uit hun vorige film, maar speelt zich af in hetzelfde universum. Turner heeft filmtechnisch duidelijk wat meer ervaring en zijn strakke regie zet de film vanaf de eerste moment op de juiste sporen. De film barst van de sfeer en ook het acteerwerk (met op kop Shane West en de altijd betrouwbare J.K. Simmons) is meer dan behoorlijk.

Toch kregen we het koud noch warm van de personages. Die zijn dan ook uitermate clichérijk en zijn weinig uitgediept. Buiten het personage van Shane West is bijna elke soldaat inwisselbaar met de andere. Voorts bevat Barretts scenario bitter weinig verrassingen en na verloop van tijd kan je het verdere verloop van de film al volledig raden. Ondanks de prima regie van Turner en zijn uitstekende sfeerschepping, blijft Red Sands jammer genoeg ter plaatse trappelen en komt ie nergens echt op gang. De horror- en griezelmomenten stellen ook teleur, vooral omdat hetzelfde kunstje keer op keer herhaald wordt. De make-upeffecten zijn prima, maar aanwezige CGI-effecten lijken te komen uit een eerste generatie computerspel. Dit euvel is de absolute genadeslag voor deze Red Sands.

Kortom, het uitgangspunt barste van het potentieel, maar het lakse scenario en de bij momenten fletse uitwerking halen het geheel onderuit.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1-beeld ziet er behoorlijk scherp uit, met een prima contrast en schaduwdetail. De zwarte tinten komen goed uit de verf en ook tijdens de donkere scènes blijft alles steevast zichtbaar. De kleuren ogen natuurlijk, maar soms afgewassen. Dit is uiteraard een stillistische keuze, net als de toevoeging van grovere korrel. De gebruikte print is best zuiver, maar toch passeren er regelmatig kleine vuiltjes en vlekjes op de print. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt prima, met een goede weergave van muziek en effecten. De dialogen klinken helder en zijn te allen tijden goed te verstaan. De subwoofer draagt zijn steenje bij waar nodig en ruis of andere oneffenheden hebben we niet waargenomen. 

EXTRA'S
Een behoorlijke boeiende audiocommentaartrack die werd ingesproken door regisseur Alex Turner en scenarist Simon Barrett, geeft de aftrap van een selectie behoorlijk extra's. In de twintig minuten durende documentaire "The Screenwriter Diaries: The Making Of Red Sands" zijn we getuige van diverse opnames. Het is een soort dagboek van de hele productieperiode en je krijgt een idee hoe de horrorfilm tot stand kwam. Minder boeiend is de "Red Sands: Set Tour With Noel G" (7 min.). In deze featurette leidt dit non-talent ons rond op de set, terwijl hij gelijktijdig ongelofelijk cool probeert te wezen. Uiteraard faalt hij compleet! Een handjevol weggeknipte scènes (9 min.) en een promo voor Blu-ray zijn het laatste wat te ontdekken valt op de dvd. 

CONCLUSIE
Red Sands barst van het potentieel en de sfeer, maar schiet uiteindelijk tekort op het gebied van uitwerking. De dvd heeft een prima beeld en geluid, met daarbovenop een behoorlijke verzameling bonus features. Eerder een huurtip.