Regie: John Zaritsky
Met: geen
FILM
Een federale gevangenis in Colorado, het diepe zuiden van Amerika heeft een wel heel apart rehabilitatieproject op poten gezet, in samenwerking met het Bureau of Land Management, een organisatie die zich bezighoudt met natuurbeheer. De gevangenen worden mee ingeschakeld om pas gevangen wilde mustangs te temmen. Het bijzondere is dat het hier echt niet gaat om kleine criminelen: er zitten moordenaars bij, drugdealers en plegers van vaak erg gewelddadige delicten. Eén van de gevangenen, een veertiger, heeft zelfs al meer dan de helft van zijn leven achter de tralies gezeten, en is dankzij het project eindelijk op de goeie weg. Het trainingsprogramma is voor hen alleszins een laatste kans om zich in de maatschappij te rehabiliteren, en blijkbaar is de harde, Spartaanse aanpak waarbij de gedetineerden mogen beginnen met paardenstront te scheppen en, naargelang ze al dan niet goed werk afleveren, hoger op de ladder mogen klimmen, de goeie. De grootste eer die er te behalen valt is wanneer de mannen uiteindelijk de mustang mogen beklimmen en afrijden, want het is een werkje van lange adem, dat niet altijd van een even leien dakje verloopt. De initiatiefnemers van het project kunnen een impressionant rapport neerleggen, waaruit blijkt dat 80 tot 90 % van de gedetineerden zich door dit programma eindelijk uit de neerwaartse spiraal van de misdaad weten te werken. Er valt zeker een analogie te trekken tussen het temmen van de paarden en het temmen van de gevangenen: oog in oog met een wilde mustang worden de gedetineerden geconfronteerd met de onstuitbare koppigheid van de dieren, die meer dan eens hun eigen machogehalte overstijgt. Alhoewel de trainers uiteindelijk genoegen scheppen in hun taak, en zelfs een traantje wegpinken als ze eindelijk worden vrijgelaten en daardoor niet langer in het project kunnen meewerken, zijn er evenzeer gevangenen die eerst hun angst moeten overwinnen, wiens voornaamste zorg het is om snel genoeg te kunnen ontwijken wanneer het paard een schop uitdeelt. Het project kan bovendien op een brede steun genieten bij de lokale bevolking: de paarden zijn zodanig goed afgetraind dat zelfs de bereden politie hun dieren bij het project afneemt, en ook voor de gevangenen gaan bepaalde deuren open die anders toe zouden zijn gebleven als ze zeggen dat ze in de gevangenis hebben gezeten, maar op de paardenfarm een stiel hebben geleerd.
Het originele uitgangspunt is meteen het interessantste aan de hele documentaire. De stijl waarin gefilmd wordt, doet enorm denken aan de onuitputbare hoeveelheid vastgoedmakelaars-, dierenartsen- en luchthavenmedewerkers-docusoaps op tv, waarbij er telkens vijf minuten de actie tussen één welbepaalde gevangene en zijn paard worden getoond, om dan vervolgens op de volgende kandidaat in te zoomen en binnen een half uurtje nog eens terug te komen kijken hoe het verder verloopt. Tussendoor vertellen de gevangenen dan ook nog eens openhartig over hun vaak impressionante strafblad en over de manier waarop ze hun leven gebeterd hebben. Meestal lijken hun getuigenissen wel oprecht, maar alleen op basis van een oppervlakkige documentaire zou ik niet graag de commissie voor voorwaardelijke invrijheidsstellingen voorzitten.
BEELD EN GELUID
De aanblik van deze documentaire is zeer ongepolijst. Bijna alle beelden zijn in open lucht geschoten, waarbij de cameralui de grillen van het moment van de paarden moesten opvolgen. De belichting is dan ook een tricky pony. Enkele panshots over de prairievlakten waar de gevangenen dagelijks de al getemde paarden wat kilometers laten doen zien er iets gestileerder uit, maar dit is en blijft documentairemateriaal met alle geneugden en gebreken. De Dolby Surround 2.0-track is simpel; hier en daar is er een streepje muziek tussen de dialogen geweven, maar qua surroundbeleving valt er hier evenveel te beleven als bij een gemiddelde aflevering van Tik Tak.
EXTRA'S
Enige bonusmateriaal is een kwartet aan trailers voor andere releases.
CONCLUSIE
Alhoewel dit een redelijk interessante documentaire is, heeft deze niet veel herspeelwaarde, en is de technische kwaliteit maar net dat wat je van een dergelijke documentaire mag verwachten.