Sinds hun viervoudige Oscar-winnaar No Country For Old Men (2007) doen Joel & Ethan Coen het iets rustiger aan. Hun vorige film Burn After Reading (2008) kon onze redactie maar matig boeien en ook A Serious Man is ondanks lovende kritieken in de internationale pers niet veel meer dan een aardig tussendoortje. De broertjes kunnen het zich permitteren om wat gas terug te nemen, want hun palmares is intussen meer dan indrukwekkend en bovendien moet het ook voor henzelf leuk blijven. Dus duiken ze in hun eigen joodse jeugd in Minnesota en rijgen kleine anekdotes aan elkaar die herinneringen oproepen aan de kortverhalen van de joodse meesterverteller Isaac Bashevis Singer (Nobelprijs voor literatuur 1978) over het leven in de vooroorlogs sjtetl in Polen en over de botsing tussen de oude, traditionele waarden en de moderniteit, tussen orthodoxie en vrijdenkerij. Niet toevallig laten de Coens hun film beginnen met een van de film losstaand verhaaltje dat zich in het armoedige huis van Poolse Joden afspeelt in de eerste helft van de vorige eeuw en waarin een dybbuk (een kwaadaardige geest) de hoofdrol speelt, waarmee ze rechtstreeks en ondubbelzinnig naar Singer verwijzen.

 

Hoofdfiguur in A Serious Man is professor fysica Lawrence ‘Larry’ Gopnik, dertiger, getrouwd en vader van twee kinderen. Z’n hele leven lang al vecht Larry om serieus te worden genomen door de rest van de wereld en dat valt niet mee: z’n vrouw heeft een relatie met z’n beste vriend en wil scheiden; z’n werkloze broer hangt de godganse dag op de bank; net op het moment dat hem en promotie te beurt valt arriveren er op school brieven waarin z’n goed naam besmeurd wordt; z’n kinderen baren hem alleen maar zorgen (z’n zoon zit aan de drugs, z’n dochter pikt z’n geld voor een neuscorrectie) en z’n sexy buurvrouw tergt hem door naakt in de tuin te zonnebaden. In een poging om z’n leven weer in de oude baan te krijgen, raadpleegt Larry verschillende rabbijnen, maar hun wijze woorden brengen hem in verwarring, terwijl de toestand thuis en op het werk escaleert.

 

A Serious Man kan niet echt bogen op een sterke rode draad, maar moet het vooral hebben van de typische joodse sfeer en van de lichtjes bijtende en spottende kwaliteit van de joodse humor die de gebroeders Coen te voorschijn toveren. Het resultaat is een gemoedelijke film die u beslist meermaals laat glimlachen, maar niet meer. De verhaaltjes zijn stuk voor stuk amusant en vermakelijk, maar als gesamtkunstwerk vergeet u deze productie beslist nog voor de eindtitels gepasseerd zijn, ondanks de goede acteerprestaties, de mooie cameravoering en de prima montage. A Serious Man is door de makers bedoeld als een leuk en een beetje een stout tussendoortje waarin ze hun eigen joodse milieu op een vriendelijke manier op de hak nemen en dat is precies wat u mag verwachten.

 

 

Michael Stulhbarg (Afterschool, 2008) kruipt in de huid van de hulpeloze loser Larry Gopnik, maar hij moet het afleggen tegen de veel interessantere debutante Sari Lennick (als Judith Gopnik), die een overtuigende indruk maakt als de ongelukkige echtgenote die hem onomwonden haar overspelige relatie bekent en eist dat hij haar een get (joodse scheidingsakte) geeft, zodat ze met haar minnaar op een normale manier en op joodse wijze in het huwelijk kan treden. Ook de beide jonge debuterende acteurs Jessica MacManus en Aaron Wolff (als dochter Sara en zoon Danny) maken een uitstekende indruk.

 

De beeldkwaliteit van A Serious Man is in orde. Soms is het kleurenpalet overdadig en kleurrijk, andere keren kiezen Joel en Ethan Coen voor neutrale tinten of voor een uitgesproken donker palet (kantoor van de derde rabbijn). Er zijn waarneembare ongerechtigheden of andere storende defecten. Jammer van de tussentitels die Universal wellicht om kosten te sparen in het Frans (waarom niet in het originele Engels???) op deze disk heeft gezet. Misschien wordt voor deze dvd geen al te hoog verkoopcijfer verwacht? Het geluid is goed van kwaliteit en stevig, ook via de achterste kanalen,  en Grace Slick en haar rockband Jefferson Airplane maken na meer dan veertig jaar nog altijd dezelfde frisse indruk!

 

In Serieus Worden vertellen de Coens over de achtergrond van A Serious Man en geven ze ruiterlijk toe dat ze zich dit speeltje kunnen permitteren omdat ze in het milieu op veel goodwill kunnen rekenen na het succes van No Country for Old Men. In 1967 Recreëren gaat alle aandacht naar de aankleding van de set, de Hebreeuwse Gids voor “Goy” leest als een vertaalwoordenboekje voor niet-Hebreeuwssprekende kijkers. Als afsluiter krijgt u een aantal Andere Trailers.

 

A Serious Man van de regisseurs Joen en Ethan Coen werd twee keer genomineerd voor een Oscar, o.a. voor Beste Film. Dat is een beetje een vreemde keuze, want het gaat dan wel om een grappige, maar voor de rest weinig opvallende productie zonder grote namen, zonder sterke rode draad, maar die wél is voorzien van de typische Coen-ingrediënten. Blijft de vraag of A Serious Man ook dezelfde aandacht zou genieten mochten er geen bekende regisseursnamen op de aftiteling staan. Leuk, maar toch eerder een huurtip.