Na meisje wordt verliefd op skimonitor, is er nu ook jongen wordt verliefd op pianoleraar, een film van de Duitse regisseur Dennis Todorovic, zoon van een Tsjechische moeder en een Montenegrijnse vader, die in 2006 de publieksprijs kreeg op het Film Festival van Dresden voor zijn debuutfilm Amor Fati. In Sasha doet hij het verhaal over een jonge pianist die zich voorbereidt op een toegangsproef voor het conservatorium en die twee dagen voordien uit de mond van zijn knappe leraar Gebhard Weber verneemt dat die een aanstelling in Wenen heeft aanvaard. Voor de jonge Sasha stort de wereld in, want hij riskeert de man waarop hij verliefd is uit het oog te verliezen. Meteen komt ook zijn toekomst in gevaar, want als hij faalt tijdens de test, kan hij z’n carrière wel vergeten.
 

 

Sasha is de zoon van een Macedonische moeder en een Montegrijnse vader, Oost-Europeanen die tijdens de oorlog in het voormalige Joegoslavië naar het Westen zijn gevlucht. Z’n vader Vlado was er een niet onverdienstelijk basketballspeler, z’n moeder Stanka pianiste; híj heeft ondertussen een café in Keulen, zíj monteert in de achterkamer onderdelen voor cassetterecorders waarmee ze Sasha’s opleiding bij Gebhard Weber betaalt; híj heeft altijd de hoop gekoesterd naar z’n geboortestreek in de bergen van Montenegro terug te keren, zíj heeft zich veel beter aangepast aan het leven in Duitsland, want als kind woonde ze in het stedelijk gebied rond Zagreb. Voor haar zoons Sasha en z’n jongere broer Boki heeft ze grootste plannen, maar op Vlado’s steun hoeft ze niet te rekenen. Die laat de badkamer opknappen door z’n Bosnische neef Pero in de hoop het pand straks duur te verkopen. Dat Sasha homo is, dat weten Stanka en Vlado niet, en uit hun reacties blijkt dat ze redelijk homofoob zijn, wat niet ongewoon is voor immigranten uit de Balkan. Sasha praat over zijn gevoelens met z’n vriendinnetje Jiao, een jonge en aantrekkelijke violiste van Chinese afkomst, die eveneens voor een toegangsproef staat en die meer dan alleen maar vriendschap voor hem koestert. Sasha’s bekentenis komt aan als een koude douche en Jiao reageert opgewonden en afwijzend. Voor beiden wordt de komende toegangsproef een stresserende aangelegenheid.
 

 

Dennis Todorovics scenario in samenwerking met producer Melanie Andernach is vrij klassiek opgebouwd en jammer genoeg ook heel erg voorspelbaar. Risico’s worden er nauwelijks genomen en hoe het allemaal afloopt is nauwelijks verrassend en ook nauwelijks interessant. De humoristische scènes, opgehangen aan het personage Pero, de Bosnische neef van de familie, zijn nauwelijks grappig (wie kent het verschil niet tussen een bidet en een wastafel of wie verslikt zich tegenwoordig nog in een snelle hap wegens twee kussende mannen op straat?) en zelfs flauw. Gelukkig wordt de film gered door een aantal goede acteerprestaties: Zeljka Preksavec (Stanka) als de vrouw die een ev. grote toekomst als pianiste in Macedonië heeft opgegeven voor een waardeloze echtgenoot die het niet verder heeft gebracht dan cafébaas, en die bang is dat haar kinderen dezelfde weg opgaan; Yvonne Yung Hee (Jiao) als de tiener die teleurgesteld wordt door de jongen van wie ze houdt en die zal falen tijdens de toegangsproef. De rest van de cast is acceptabel, maar niet meer dan dat: oom Pero als de bizarre Bosnische clown, Sasha’s broer Boki als de jaloerse etter, vader Vlado als een ouderwetse bullebak die meent de touwtjes in handen te hebben, maar die faalt als vader én echtgenoot, allemaal vrij stereotype figuren die de dramatische handeling geen goed doen.
 

 

Blijven over: een uitstekende cameravoering met prachtige gezichten van Keulen en een soepele montage die voor een vlotte voortgang van de handeling zorgt. Dennis Todorovic heeft het metier duidelijk onder de knie, getuige het uitstekende production design en de algemene sfeer die hij in Sasha oproept, maar hij mist duidelijk durf en creativiteit om een origineel en pakkend scenario te schrijven. Uit de IMDB-scores blijkt dat hij vooral vrouwelijke kijkers overtuigt met deze productie en dat is niet verrassend gezien de gemoedelijke toon van de film.

Regisseur Dennis Todorovic maakt prachtige opnamen van de straten en daken van Keulen, waarbij de kleuren een beetje gepatineerd worden. Nooit zag Keulen er zo aantrekkelijk uit. De buitenopnamen zijn zeer realistisch met natuurlijke kleuren; voor de interieurs gebruikt hij een donkerder palet en indrukwekkend is bijv. de manier waarop hij het café van Vlado in beeld brengt met tegenlicht en een lichte nevel. De gebruikte master is vrij van ongerechtigheden, met een uitstekend zwartniveau en voldoende detaillering. Het geluid staat in 5.1 met aangepaste muziek, maar het effect staat altijd in functie van de handeling.

De Originele Bioscooptrailer en een aantal Andere Trailers.

 

Sasha is niet meteen een verassende productie, eerder goed handwerk van een regisseur die de knepen van het vak kent. Het scenario is iets te weinig avontuurlijk en het verhaal té klassiek en té alledaags om indruk te maken. Sasha is een ongevaarlijke gayfilm voor een ruimer publiek.