FILM
De rijke hereboer John Tunstall (Terence Stamp) haalt jonge straatboefjes naar zijn ranch, om ze een minimum aan waarden bij te brengen, opdat ze in de maatschappij optimaal zouden kunnen functioneren. Onder hen bevinden zich de poeët Doc Scurlock (Kiefer Sutherland), de indiaan Chavez (Lou Diamond Phillips), de spirituele Richard Brewer (Charlie Sheen), de altijd pruimtabak uitspuitende Steve (Dermot Mulroney) en de stille verlegen Charley Bowdre (Casey Siemazko). Op een dag brengt Tunstall een nieuweling aan, de revolverheld William H. Bonney, die al spoedig de bijnaam Billy The Kid zal dragen. Tunstall zit in een vee-affaire verwikkeld met Murphy (Jack Palance), een gewetenloze grootgrondbezitter die de lokale autoriteiten in zijn zak heeft. De jongens van Tunstall worden overal met een scheef oog bekeken, en wanneer Doc op een oudejaarsfeestje een dansje waagt met Yen Sun (Alice Carter) de chinese pleegdochter - feitelijk slavin - van Murphy, wordt hij vriendelijk verzocht om zich zo snel mogelijk en zo ver mogelijk uit de voeten te maken. Wanneer Tunstall wordt vermoordt, mandateert de plaatselijke vrederechter, op aanstichten van Tunstalls vriend en vertrouweling, de advokaat Alex McSweet (Terry O'Quinn), de zes jongens als hulpsheriff, met als opdracht de elf bandieten die de moord op Tunstall op hun geweten hebben, aan het gerecht uit te leveren. Omdat ook het gerecht volledig onder Murphy's controle is, gaat Billy The Kid een stapje verder, en in plaats van de eerste handlanger te arresteren, schiet hij die koelbloedig neer op het toilet. Wettige zelfverdediging? Na enkele dagen is de hit-list van Billy The Kid uitgegroeid tot een heuse grote schoonmaak-palmares, waarbij Billy zowel speurder, rechter als beul speelt. Niet iedereen heeft het even gemakkelijk met Billy's houding, maar wanneer de magistratuur de handen van hen aftrekt, en de jongens nu zowel op de hielen gezeten worden door de wet als door de premiejagers van Murphy, breken er spannende tijden aan. Bovendien wordt Billy door de autoriteiten als de leider aanzien, maar niet iedereen is het daar mee eens. Vooral schijnt Billy het neerknallen van mensen hoe langer hoe plezieriger te vinden, zodat de anderen zich afvragen of hij nu nog langer strijdt voor gerechtigheid, of om zijn dorst naar bloed te lessen. Ze vinden tijdelijk een toevlucht in Mexico, maar hun zorgen zijn allerminst over. De beloning die op Billy's hoofd staat brengt veel premiejagers op creatieve ideeën.

Young Guns is een degelijke western, die zich vooral onderscheidt door de aanwezigheid van nogal een talrijke schare acteurs uit de zogenaamde "brat pack", zoals Emilio Estevez, Lou Diamond Phillips, Kiefer Sutherland en Charlie Sheen. De carrières van Delmot Mulroney en Casey Siemaszko zijn intussen wat in het slop geraakt, maar de eerste vier hebben met deze film alweer een platform gekregen om hun talent te kunnen bewijzen. Ze worden hierin ondersteund door enkele acteurs van de oudere garde, zoals Terence Stamp en Jack Palance. Enkele elementen van het verhaal zijn gebaseerd op echt bestaande feiten, zoals de identiteit van Billy The Kid en enkele van zijn makkers. Over Billy gesproken: de acteerprestaties van het zestal zijn homogeen goed, maar de waanzin waarin Emilio Estevez na verloop van tijd verglijdt, en zijn obsessie om op de duur hysterisch lachende iedereen neer te maaien, is toch werkelijk echt knap geacteerd. (We nemen hierbij aan dat dit niet Estevez' natuurlijke biotoop is). Nochtans wordt de schermtijd ongeveer eerkijk onder de zes protagonisten verdeeld, zodat ze allemaal een kans krijgen de rol waarin ze zich hebben ingeleefd, geloofwaardig te brengen, zoals de mystieke indiaan Chavez (de ogenblikken waarop hij vertelt hoe de blanke legers zijn stam hebben uitgemoord is één van de sterkste ogenblikken van de film), of de dromer Doc, strijdend voor zijn onbereikbare liefde. Er zitten redelijk wat goede wendingen in het verhaal; alleen het einde heeft een beetje te veel weg van een spontane schietpartij waarbij aan het einde van de rit er wordt gekeken wat en wie er nog overblijft. Veel actie, maar toch ook de nodige meer bezadigde momenten.

BEELD EN GELUID
Er was een tijd waar de producties van VideoFilm Express garant stonden voor niets dan miserie. Deze tijd ligt nu gelukkig schijnbaar ver achter ons, want dit produkt gaat stilaan toch de weg op van de grotere releases. Het beeld is anamorfisch, is af en toe een beetje soft, en vooral met een overdaad aan geel en rood in het kleurpalet, waarvan we vemoeden dat het een bewuste artistieke keuze was om de sfeer van de woestijn op te roepen. Het beeld is zeker bij momenten erg onscherp, vooral in de achtergrond zijn details dan soms moeilijk te ontwaren. Daarentegen staat dat het nagenoeg volledig ontbreken van printbeschadigingen (ik heb er met moeite twee kleintjes gevonden, waarvan één op de begintitels). Edge enhancement is niet aanwezig. Af en toe lijken de beelden ook een beetje korzelig, en enige échte minpuntje is de soms slechte aaneenzet van de verschillende filmspoelen. De layer change had ook iets beter geplaatst kunnen worden, maar nu zijn we aan het vitten. De geluidstrack, dan. Men heeft voor deze prent gekozen om een Dolby Digital Surround 2.0-track te nemen, en deze niet kunstmatig op te mixen tot een Dolby Digital 5.1-track. Waar voor oudere films iets voor te zeggen is. In vergelijking met soortgelijke tracks is deze redelijk goed, wat je uiteraard vooral kan merken tijdens de vuurgevechten. Waar koop je anders Western-films voor? Ondanks al het vuurgeweld komt de dialoog nergens in de onderdrukking, en ook de redelijk anachronistische muziek zit er netjes doorheen geweven.

EXTRA'S De hoeveelheid extra's is redelijk te noemen, en zijn allemaal van Nederlandse ondertitels voorzien. De hoofdpagina van het menuscherm is geanimeerd, en toont een dansscène. Eerst en vooral is er een oude, weinig innovatieve trailer. In de sectie "Behind the scenes" krijgen we vooral een 8,5 minuten durende B-roll te zien, weinig interessant. De 7,5 minuten durende featurette is dan weer een stuk interessanter en informatiever, alhoewel het een amalgaam van promofilmpjes, fragmenten en stukjes interview is. In de sectie interviews krijg je in totaal enkele vragen en antwoorden voorgeschoteld, gesteld aan de zeven belangrijkste acteurs (Estevez, Sutherland, Phillips, Sheen, Siemanzko, Mulroney, Stamp) en regisseur Christopher Cain en schrijver John Fusco. Deze filmpjes behandelen onder meer het al dan niet echt bestaan hebben van de personages, hoe ze de acteurs paard hebben leren rijden, het groepsgevoel tijdens de opnamen, en nog veel meer.

CONCLUSIE
Young Guns is een moderne western met een hippe soundtrack, een schare aan jonge acteurs die overlopen van talent, strak geregisseerd, en vooral, de disc is technisch dik in orde. Door de belachelijk lage aanschafprijs zeker een hoge kwaliteit/prijsverhoging.