FILM
Wanneer de vader, Auguste (Jeroen Krabbé), van Danielle De Barbarac (Drew Barrymore) plots komt te overlijden, neemt de weduwe Baroness Rodmilla De Ghent (Anjelica Huston), met wie hij nog maar pas was hertrouwd, het roer van de familie over, en terwijl ze het fortuin van wijlen haar man verbrast, wordt stiefdochter Danielle ingedeeld bij het personeel. De plaatsen aan de eretafel zijn voor Rodmilla's dochters uit haar eerste huwelijk, Marguerite (Megan Dodds) en Jacqueline (Melanie Lynskey). Het jonge meisje groeit op tot een mooie, zelfstandige vrouw die niet op haar mondje gevallen is. Op een dag ontmoet ze in het veld kroonprins Henry (Dougray Scott), die op de vlucht is voor enkele overijverige hofdienaars, die hem het koninklijk protocol manu militari de strot willen inrammen. Om haar zwijgen te kopen, geeft hij haar een stapel munten. Die zouden goed van pas komen, want Baroness Rodmilla heeft net één van de bedienden laten afvoeren richting Amerika op beschuldiging van diefstal, en met het geld zou ze hem vrij kunnen kopen. Danielle, die weet dat de bediende onschuldig is, geeft zich uit voor edelvrouwe Comtess Nicole - feitelijk de naam van haar moeder - om de gevangene vrij te krijgen. Hiermee trekt ze de aandacht van de kroonprins, die haar verzoek inwilligt. Wanneer Henry nader kennis wil maken met de jonge edelvrouwe, is ze plots spoorloos verdwenen. Op een dag arriveert een zeer merkwaardige gast in het koninklijk paleis: schilder-uitvinder Leonardo Da Vinci (Patrick Godfrey). Ter ere van zijn komst wil koning Francis (Timothy West) een gemaskerd bal geven, en tegelijkertijd maant hij zijn zoon Henry aan om van de gelegenheid gebruik te maken om eindelijk een bruid te zoeken; zoniet zal een eerder gearrangeerd huwelijk met een Spaanse nobele onbekende alsnog doorgaan. Wanneer dit Baroness Rodmilla ter ore komt, probeert ze haar uiterste best te doen om haar dochter Marguérite te introduceren aan het hof. Ze trekt in een stuip van woede wanneer blijkt dat Danielle, zich uitgevend voor Countess Nicole, intussen reeds het hart van de prins heeft veroverd. Geholpen door haar oude jeugdvriend Gustave (Lee Ingleby), Leonardo Da Vinci en de bedienden, ondernemen ze een laatste poging om Danielle officieel zich met de prins te laten verloven. Echter, dat betekent voor Danielle ook haar ware identiteit opbiechten, en dat is nu nét de kans waar stiefmoeder Rodmilla op zat te wachten...


Regisseur Andy Tennant is voor deze film uitgegaan van een merkwaardige herwerking van het Assepoester-verhaal, ontdaan van alle typische sprookjeselementen, zoals toverfeeën, betoverde pompoenen en sprekende muizen, zoals we die tegenkomen in tekenfilms van niet nader genoemde productiehuizen met een muis in het logo. In de plaats daarvan verplaatsen we ons naar het Frankrijk van de 16e eeuw, waarbij het toch opvallend is hoe klein Frankrijk wel is, dat 's konings kasteel is omgeven door schamele landbouwershutten die op een kwartiertje rijden te paard gelegen zijn. Het achterliggende familiedrama hoe Danielle als stiefkind in de verschrikkelijke familie De Ghent terecht komt, wordt met veel tamtam (en op de eerste tien minuten van de film) afgedraaid, en wat daarna volgt is een mix van avontuur en romantiek, met af en toe een streepje humor. Het acteerwerk van Drew Barrymore - op het ogenblik van het draaien van de film net vers uit de ontwenningskliniek - is zonder meer okee, maar het is vooral - zoals gewoonlijk - de creepy maar tegelijkertijd ingetogen stiefmoeder, Anjelica Huston, die de show steelt, al dient gezegd dat Patrick Godfrey als de verstrooide geleerde Da Vinci té weinig screentime heeft gekregen, of er had van die rol nog iets veel mooiers gemaakt kunnen worden. Er zitten - bewust - enkele leuke anachronismen in de film, die het geheel levendig en interessant houden. Wat de aankleding betreft, wordt er ook in deze film met kostuums en decors gesmeten alsof die niets kosten - misschien heeft regisseur Tennant er in Anna And The King er nog een paar kunnen recycleren, en alhoewel je constant het gevoel krijgt dat je dit alles al wel eens eerder gezien hebt, is dit toch een aangename vorm van tijdverdrijf, die zo aan het rijtje romantische avonturenfilms als The Mask of Zorro of The Man In The Iron Mask kan worden toegevoegd, zij het dan met wat minder gore.


BEELD EN GELUID
Zoals gewoonlijk bij 20th Century Fox is deze transfer van een puike kwaliteit. Afgezien van wat natuur op de achtergrond over het algemeen een vrij scherp beeld, met toch een ietsiepietsie vervorming boven- en onderaan het beeld in sommige scènes. Maar tijdens scènes zoals het befaamde bal vloeien de details rijkelijk over het scherm. Het contrastniveau is dik in orde, artefacts of ruis hebben we niet waargenomen, en we krijgen een helder en mooi afgelijnd kleurenpalet te zien, helemaal niet oververzadigd of zo, met zeer diepe zwarttinten. Op sommige momenten lijkt het beeld wel een beetje soft te zijn, vooral in de donkerdere scènes. De Engelse Dolby Digital 5.1-track ondersteunt niet alleen zeer goed de orchestrale muziek van George Fenton, ook tijdens bijvoorbeeld het vuurwerk tijdens het bal wordt de subwoofer erg goed aangestuurd. Ook enkele scènes met dravende paarden zijn ons bijgebleven

EXTRA'S
Met één trailer, niet anamorfisch en niet ondertiteld, moeten we het stellen.


CONCLUSIE
Ever After was een aangename verrassing, niet te zeemzoet met af en toe een lekkere knokpartij en een paar achtervolginkjes... Een ideale "A Knight's Tale" meets "The Princess Bride".