SHAUN THE SHEEP - THE MOVIE (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2015-07-06
FILM
Het leven op de boerderij in Mossy Bottom is voor de schapen één saaie boel: opstaan, eten, in de wei staan, gaan slapen, weer opstaan, eten, in de wei staan, en om de zoveel weken een niet aangename scheerbeurt. Shaun het schaap is de gang van zaken danig beu en samen met zijn medeschapen heeft hij een plannetje bedacht om een dagje vrijaf te krijgen. Ze wiegen de boer in slaap (door hem schaapjes te laten tellen!) en sluiten hem vervolgens op in een caravan, terwijl ze voor het raam een tekening hangen waaruit moet blijken dat het buiten nog nacht is. En ongelofelijk maar waar: de boer trapt hier in! Van die vrije dag komt echter niets in huis, want vooraleer de schapen op het erf zijn teruggekeerd, hebben de varkens de boerderij al ingenomen en maken van het huis... een zwijnenstal. Tot overmaat van ramp verschuift het blok hout waarmee de caravan op zijn plaats wordt gehouden, en de boer begint een dollemansrit naar de Big City. Zijn trouwe waakhond Bitzer holt hem achterna, maar ook Shaun - die toch tot het besef is gekomen dat de wantoestand geen beetje, maar integraal zijn schuld is - alsook de andere schapen reizen hem achterna. In de stad krijgt de boer echter een massieve bol op zijn hoofd, en door de slag leidt de arme man aan geheugenverlies. Met als enige attribuut een schapentondeuse scheert hij per ongeluk het haar van een hippe celebrity af; de ster is echter zodanig in de wolken van zijn nieuwe coupe paysan dat de boer prompt in dienst wordt genomen bij de kapper en dat de facebookvriendjes van de beroemdheid in dichte drommen staan aan te schuiven om zich een soortgelijk kapsel te laten toebemeten. De schapen hebben intussen bij de bushalte zich zodanig verdacht gedragen dat ze een overijverige hondenvanger achter hun veren krijgen. Mission impossible...
Het schaap dat een éénmalige rol speelde in het Wallace & Gromit-filmje A Close Shave uit 1995 is op zich uitgegroeid tot een cultfenomeen. Op vier seizoenen tijd werden maar liefst 120 vooral op kinderen gerichte kortfilmpjes van het schaap en zijn trawanten op film gezet, een format dat altijd wel ergens in de programmatie van eender welke zender past. Maar net als bij Wallace & Gromit bleek de impact vele malen groter dan de makers oorspronkelijk voor ogen hadden, en blijken de simpele verhalen voldoende divertent voor jong én oud te zijn. Na Chicken Run, The Curse Of The Were-Rabbit en The Pirates: Band Of Misfits is dit nog maar de vierde avondvullende langspeelfilm die de Aardman-studio op de mensheid loslaat. Het lange proces dat eigen is aan het maken van films die uitsluitend bestaan uit poppetjes in klei, en het feit dat de studio in 2005 werd verwoest door een brand, zijn de spijtige oorzaken van het lage procuctietempo van Aardman.
Anderzijds krijgen hierdoor de makers voldoende tijd om hun scenario op punt te stellen en zowat alle grappen die ze op die tijd bedenken in de film te proppen. Het merkwaardige aan Shaun The Sheep is echter dat het een stomme film is: er wordt geen woord gesproken - weliswaar zeggen de schapen baa en mompelt de boer een soort van onverstaanbaar koeterwaals - en de schaarse toevlucht tot de Engelse taal die de makers zich permitteren beperkt zich tot een paar grapjes in de marge - op een bord langs de snelweg staat onder meer aangekondigd dat Big City is verzusterd met Grandville in Frankrijk en Großstadt in Duitsland. Als er al gecommuniceerd wordt door de (hyperintelligente) schapen, dan geschiedt dit meestal met pictogrammen of krabbeltjes op een schutting. Desondanks is er een uitgebreide cast aanwezig - dezelfde als uit de TV-tekenfilmreeks - die de woordenloze piepgeluidjes van de schapen, de hond en de boer produceert.
De animatie is als dusdanig dadelijk herkenbaar als afkomstig van Aardman: de kralen oogjes, de gigantische gebitten, maar ook de absurde humor en niet te vergeten de ambachtelijke manier waarop de figuurtjes in klei worden gecreëerd. Het enige waarbij Aardman gebruik maakt van computers, is het wegwerken van de draadjes en ijzertjes die de indruk moeten geven dat sommige figuurtjes vliegen, en that's all. Voor de rest is Shaun The Sheep één en al ambachtelijkheid, bovendien met de nodige zorg gedaan zodat bijvoorbeeld de schapen voldoende karakteristieken meekrijgen om individueel herkenbaar te zijn (uitgezonderd uiteraard The Twins). Na de commerciële flop Flushed Away heeft Aardman het pad van de CGI-films definitief verlaten en roeit tegen alle conventies in richting klassieke animatiefilm. De eenvoud siert de films en het is net omdat dit soort humor door iedereen, jong en oud, kan worden begrepen en geapprecieerd, dat de film zo breed gedragen wordt, alhoewel er voor de volwassenen ditmaal enkele mooie extraatjes in zitten zoals referenties naar The Silence Of The Lambs en Breaking Bad. Zelfs één van mijn collega's, die naar eigen zeggen nauwelijks toekomt aan films kijken, vertelde me laatst dat de tien minuutjes Shaun voor hem de dagelijkse portie zuurstof was. Doe uzelf dus een plezier en koop deze handige zuurstoftank in grote familieverpakking.
BEELD EN GELUID
Toen deze film bij ons in de bioscoop verscheen, stond de UK-release op Blu-ray al in de steigers, en ik heb dan maar de vlucht vooruit genomen en de Engelse versie gekocht. Taal en ondertitels zijn geen problemen, want die zijn er geen van beide - weliswaar uitgezonderd audiodescriptie voor visueel gehandicapten en een vrij leeg CC-spoor voor doven en slechthorenden. Op Blu-ray komen de details nog eens dubbel zo duidelijk uit de verf, en je kan deze disk zonder meer beschouwen als een lofzang op het oog voor detail dat de animatoren van Aardman tentoonspreiden. Uiteraard kan je niet om het feit heen dat alle figuurtjes uit plasticine zijn, maar toch weten de makers enkele contextgevoelige ontwerpen zoals het wol van de schapen en stenen muren - om twee zeer uiteenlopende voorbeelden te noemen - van een eigen textuur te voorzien. Onder meer het houtwerk in de boerderij, maar ook het gras, de beschadigingen aan de gedelapideerde caravan en zelfs de garnering van de taarten in het luxerestaurant dat de schapen op zijn kop zetten, zijn met rijke details overladen; de haarscherpe transfer kan je zo goed als uitsluitend beschouwen als eerbetoon aan het titanenwerk dat daaraan is voorafgegaan.
Breaking bàààààd...
De film is gepresenteerd in 1.85:1-formaat om de stijlbreuk met de tv-animatieserie zo klein mogelijk te houden, de kleuren zijn zeer natuurlijk en rijk, en er wordt nagenoeg nergens gebruik gemaakt van zeer donkere shots - nachtelijke scènes worden bijvoorbeeld gefingeerd door een donkerblauwe achtergrond, maar aan de plasticine schaapjes wordt niets veranderd. De disk bevat uiteraard geen compressiefouten of andere technische narigheid. Qua geluid kan je kiezen voor een DTS-HD MA 5.1-track of een gewone default-LPC 2.0-track. De eerste track biedt een grotere surroundervaring, vooral als de schapen allemaal een andere kant uitlopen, en onder meer de bovenvermelde restaurantscène waarin de schapen een chique sterrenrestaurant op stelten zetten met een vechtpartij tot gevolg, is heerlijk. De afwezige dialoog wordt opgevuld met enkele leuke Britse popdeuntjes.
EXTRA'S
Mag ik ook een negatief punt aanhalen? Met het bonusmateriaal had men veel meer kunnen doen. We moeten het stellen met vier korte documentaires. In Making The Shaun Movie (12:14) worden ons de indrukwekkende sets getoond, maar de documentaire verzandt vrij snel in een hoop promopraat met veel filmfragmenten. In Meet the characters (3:51) worden de voornaamste personages én hun animatoren aan ons voorgesteld; aangenomen dat u ooit al een aflevering van Shaun The Sheep heeft gezien is dit echter inhoudelijk vrij overbodig. Join Shaun behind the scenes (2:26) bevat bijdragen van animator Andy Symanofski, die zijn carrière en zijn bijdrage aan de film beschrijft, en modelleerster Ellie Weston, die onder meer de poppen toont van de man van de ongediertebestrijding, voorzien van een soort geraamte waardoor ze flexibel kunnen bewegen. Tot slot vertellen in Meet the crew (2:58) producente Julie Lockheart, regisseurs Mark Burton en Richard Starzak en producent Paul Kewley over de premisse van de film en het verschil met de kortfilmpjes.
CONCLUSIE
Shaun The Sheep is een rijke opeenstapeling van gags en situation comedy die voor zowel kleine als minder kleine kijkers geschikt is. De uitstekende beeld- en geluidskwaliteit van deze UK-versie alsook de complete afwezigheid van een taalbarrière, maken deze disk een uitermate geschikte kandidaat voor import.
Studio:
Studio Canal
Regie:
Mark Burton & Richard Starzak
Met:
Justin Fletcher, John Sparkes, Omid Djalili, Richard Webber, Kate Harbour, Tim Hands, Andy Nyman, Simon Greenall, Emma Tate, Jack Paulson, Sean Connolly, Henry Burton, Dhimant Vyas, Sophie Laughton, Nia Medi James
Beeldformaat:
1.85:1 HD
Geluid:
DTS-HD MA 5.1
LPCM 2.0
Engels audio-descriptief LPCM 2.0
Ondertitels:
Engels CC
Extra's:
• Geanimeerde menu's
• Documentaire "Making the Shaun movie"
• Documentaire "Meet the characters"
• Documentaire "Join Shaun behind the scenes"
• Documentaire "Meet the crew"
• Cross-promotionele trailers
