Lauf Junge Lauf is de verfilming van de gelijknamige roman (2001) van de Pools-Israëlische auteur Uri Orlev, van wie eerder ook al het boek The Island On Bird Street (1981) werd verfilmd door de Deense regisseur Soren Kragh-Jacobsen (1997). Orlev schrijft z’n boeken voornamelijk voor kinderen en dat betekent dat wat er in z’n verhalen gebeurt vanuit het gezichtspunt van jongeren wordt verteld. Veel uitleg over de omstandigheden waarin de hoofdpersonages verkeren, mag je dan ook niet verwachten en al helemaal niet over de aanleiding tot het conflict waarin ze verzeild zijn geraakt. Net zoals Kragh-Jacobsen in The Island On Bird Street, gebruikt regisseur Jochen Danquart flashbacks om Sruliks voorgeschiedenis toe te lichten, maar opnieuw wordt het een film waarin bijna uitsluitend verslag wordt uitgebracht over de lijdensweg van het achtjarige jongetje tot aan de bevrijding in de lente van 1945.

De omstandigheden mogen dan verschillend zijn (in The Island on Bird Street probeert het jongetje Alex te overleven in de ruïnes van het getto van Warschau; Srulik doet dat op het Poolse platteland), de voortgang van beide films is zeer gelijklopend, en een gelijksoortige problematiek was ook al aan de orde in Lore (2012), Surviving With Wolves (2007) en In Darkness (2011), waardoor er stilaan sprake is van een zekere overkill, wat uiteraard niet betekent dat de problematiek an sich niet belangrijk en aangrijpend zou zijn: elk verhaal is het waard om te worden verteld. Of elk verhaal en elke getuigenis ook moet worden verfilmd is een andere zaak, en zonder het belang van Lauf Junge Lauf te willen minimaliseren, is er in dit geval toch sprake van te weinig nieuwe ideeën, ook al is het in werkelijkheid misschien allemaal gebeurt zoals Urlov het vertelt. Tussen zijn beide boeken ligt precies 20 jaar en dus bereikt de auteur met Lauf Junge Lauf een heel nieuwe generatie jongeren, doch voor een film ligt dat anders en vooral een film zoals The Island on Bird Street, die destijds op heel wat festivals de hoofdprijs wegkaapte, blijft veel langer in de belangstelling en wordt veel minder snel vergeten. Bovendien was The Island on Bird Street een pak indrukwekkender qua production design (de ruïnes van het getto van Warschau) en was er ook veel meer sprake van voortdurende dreiging en spanning, want de jonge Alex overleefde onder de neus van de nazi’s, die de ingestorte gebouwen trouwens regelmatig opnieuw uitkamden op zoek naar verstopte joden. Wat dat betreft is Lauf Junge Lauf veel meer een roadmovie in de stijl van Lore en Surviving with Wolves, films waarin de spanning telkens opnieuw wordt opgebouwd als gevolg van nieuwe confrontaties of omstandigheden.