FILM 
Robert Redford. 83 jaar ondertussen en zonder meer één van de grootste filmiconen die (letterlijk en figuurlijk) nog niet kopje onder is gegaan. Hem voorstellen moet je bij niemand meer. In 1981 kreeg hij een Oscar voor Beste Regisseur voor Ordinary People en in 2002 kreeg hij op het Sundance Film Festival ook nog eens een trofee voor zijn hele werk. Ook voor Quiz Show waren de mensen van de Academy Award lief, maar voor zijn acteertalent was er maar één Oscar-verdienste en dat was met The Sting. Wie weet dat het louter uit pure schaamte was dat hij genomineerd werd als Beste Acteur voor The Old Man & The Gun, maar helaas moest Redford genoegen nemen met een nominatie. Zeg nooit nooit, maar in Redfords geval is dat misschien wel zo, want deze film wordt algemeen (ook door hem) beschouwd als zijn afscheid aan het medium dat hem groot en onsterfelijk maakte: de cinema.




Redford koos voor zijn laatste rol een uiterst sympathieke rol van een bankrover waar men respect voor heeft. Het is te zeggen het soort van types dat je alleen maar in de films aantreft. Forrest Tucker is al lang de zeventig voorbij, maar voor de kick van het leven overvalt hij geregeld een bankkantoor. De bankbedienden hebben geen schrik van de netjes geklede boef, want wie zijn manieren gebruikt krijgt waar hij om vraagt en dus wandelt Tucker bij iedere bankoverval met een zak vol geld naar buiten. Wordt hij al eens gepakt, dan is ook dat geen probleem want de bejaarde crimineel kon al 18 keer uit de gevangenis  ontsnappen. Detrective John Hunt (Casey Affleck) wil daar verandering in brengen en de boef definitief achter de tralies zetten. Tijdens de zoveelste achtervolging ziet hij Jewel (Sissy Spacek) langs de weg  staan met autopech en hij besluit te stoppen...




De ster van de film is uiteraard Redford die met deze film de ultieme kans weet te grijpen om in schoonheid afscheid te kunnen nemen van zijn fans. Het typetje van Tucker staat op het lichaam van het Hollywood-icoon geschreven: de blonde playboy met een kwajongensblik die wel eens dingen durft uit te halen waar je afwijzend moet tegenover staan, maar keer op keer weet te charmeren. De makers en ook de promojongens hebben alles uit de kast gehaald om deze sympathieke komedie als de Robert Refdord-film af te doen. Dat is wel een beetje zo, maar de rollen van Cassey Affleck en Sissy Spacek zijn minstens even adembenemend. De leeftijd lijkt la Spacek geen seconde te vatten, en sinds Manchester By The Sea zijn we onvoorwaardelijk fan geworden van Casey Affleck die, ook al loopt hij steeds in een droomwereld, zijn broer Ben al lang naar de kroon heeft gestoken.  

Over de regisseur David Lowery valt ook het één en ander te vertellen, en voor sommigen zelfs belangrijker dan Redford himself. Lowery wordt door heel wat cinefielen beschouwd als één van de meest innovatieve filmmakers van het moment, maar zijn stijl zoals we die ook al zagen in Ain’t Them Bodies Saints en A Ghost Story (ook twee keer met Affleck) is te nemen of te laten. Een zeer eenvoudig verhaal, maar met iemand achter de lens die zijn tijd neemt en waardoor het voor sommigen wel eens langdradig kan worden. Ook nu heeft hij weer een film afgeleverd met het tempo van een schildpad, maar de uitmuntende cast zorgt ervoor dat je seconde na seconde naar je scherm staart.




BEELD EN GELUID
Ondanks de sterrencast van The Old Man & The Gun hebben regisseur Lowery en cameraman Joe Anderson voor een sobere look gekozen, waardoor de detailniveaus soms een beetje worden ingeperkt. Het voordeel is dan ook dat alles natuurlijk oogt. Soms merk je in duistere scènes dat de schaduwdetail niet optimaal is waardoor er af en toe wat grain opduikt. De geluidsband is een DTS-HD Master Audio 5.1-track met een jazzy score van Daniel Hart die uitstekend bij deze film past.

EXTRA'S
Zoals gewoonlijk op releases van The Searchers is ook deze er één zonder extra materiaal.

CONCLUSIE
Met deze zwarte komedie kon Redford zich geen mooier afscheid wensen, ook al zijn Sissy Spacek en Casey Affleck even indrukwekkend. Wel een film met een traag tempo, maar dat weten we van Lowery ondertussen al.