FILM
Ooit was de wereld een plek van magie waar mythische wezens als trollen, centauren, eenhoorns, magiërs en elfen de dienst uitmaakten. Sinds de technologie stappen voorwaarts heeft gemaakt, is het magische randje er echter afgelopen, en New Mushroomton is een gezapig stadje zoals er velen zijn, gevuld met alle moderne comfort zoals elektrisch licht en gsm's. Ian Lightfoot (Tom Holland) is opgegroeid zonder zijn vader, die aan de één of andere ziekte is overleden, en zijn oudere broer Barley (Chris Pratt), die geobsedeerd is met
Magic-achtige spelletjes (wij zouden zo iemand een
nerd noemen), heeft er nog vage herinneringen aan. Op zijn zestiende verjaardag krijgt de onzekere Ian van wijlen zijn vader een geschenk: een toverstaf waarmee de broers hun vader voor één volledig etmaal weer levend kunnen krijgen. Barley blijkt geen aanleg voor magie te hebben, Ian daarentegen wel. Er loopt echter iets grondigs fout bij de toverspreuk, en doordat die halverwege onderbroken wordt, blijven van vader alleen een paar benen over.
Om de bovenste helft van hun vader ook tevoorschijn te toveren, moeten de twee jongens een Phoenix-kristal gaan zoeken, dus vertrekken ze - uiteraard zonder de toestemming van moeder (Julia-Louis Dreyfus) op queeste in de gammele bestelbus van Barley. Helaas is de magie uit de wereld verdwenen, wat de queeste er niet makkelijker op maakt. Zo is de herberg van de mythische Manticore (Octavia Spencer), dé plek bij uitstek waar alle queestes beginnen, ontaard in een familievriendelijk restaurant waar de elven komen om de verjaardag van hun koters te vieren. Met de moed der wanhoop en met behulp van het beetje magie dat Ian bezit zetten de broers hun reis koppig voort, daarbij op de hielen gezeten door de nieuwe vriend van moeder, politieofficier Colt Bronco (Mel Rodriguez).
De bron van fantasie waar Pixar uit blijft tappen, lijkt wel onuitputtelijk. In plaats van
Toy Story 5,
The Incredibles 3 of
Cars 17 heeft Pixar voor zijn nieuwste film gekozen voor een origineel concept.
Onward is wellicht een beetje weinig subtiel; de boodschap dat het ontbrekende vaderfiguur in Ians leven uiteindelijk wordt ingevuld door zijn oudere broer ligt er vanaf het begin iets te dik op. Toch valt er in de bonte wereld van Pixar voldoende te beleven om vanaf het begin geëntertaind te worden. Zo zijn de eenhoorns gedegenereerd tot iets wat het best kan omschreven worden als het equivalent van straathonden, en gaan ze regelmatig met elkaar op de
vuist hoorn om elkaar te bevechten voor de inhoud van de vuilnisemmers. Het is vooral de mengeling van alle clichés uit eender welk fantasy-oeuvre met moderne situaties die de aandacht van de kijker houdt.
Onward is een film vol charme, warmte, zonder echte antagonist - de confrontatie ontstaat voornamelijk door een reeks amusante misverstanden - en in de kern een liefdevolle boodschap.
Een dergelijke
clash of civilisations heeft regisseur Dan Scanlon al eens eerder uitgeprobeerd met
Monsters University, alhoewel dat een sequel was en dus niet gebaseerd op een eigen origineel idee.
Onward is volledig Scanlons ding, die heel persoonlijk put - zo leren we toch uit de audiocommentaar - uit zijn eigen opgroeien in een vaderloos gezin.
Onward speelt zeer zeker subtiel in op dergelijk soort gevoeligheden, maar weet toch de lichtere toon te bewaren. Daarvoor zijn vooral grapjurken Tom Holland en Chris Pratt verantwoordelijk, beiden Marvel-alumni, Pratt voor de eerste keer in tekenfilmmodus en Holland met nog recent de ervaring van
Spies In Disguise van een concurrerende studio achter de kiezen. De dialogen zijn scherp en grappig, het feit dat de twee broers een halve vader achter zich aansleuren geeft aanleiding tot komische confrontaties, en het geheel is bovendien nog eens geanimeerd zoals we van Pixar gewoon zijn.
Eens te meer weet Pixar dus de intermenselijke relaties tot op het bot te fileren in een ongewone context waar je dat niet zou verwachten. Een film met een lach en een traan.
BEELD EN GELUID
Qua beeldkwaliteit kunnen we over
Onward en bij uitbreiding voor alle Pixarfilms weinig anders zeggen dat die gewoon perfect is. Technisch scheelt er uiteraard niet het minste, en de smaakvolle composities voelen aan als een bijna twee uur durende wandeling door een museum van gerenommeerde schilders. Aan de textuur van de personages werd grote aandacht besteed. Zo heeft de oudere broer Barley het begin van wat een baard kan genoemd worden, en zijn miserabel excuus voor kinbegroeisel wordt zeer fijn geanimeerd. Somptueuze decors zoals het familierestaurant van de Manticore zijn vergeven van de details, van gedraaid houtwerk over allerlei rotzooi aan de muur tot en met de textuur van de gerechten die er worden geserveerd. Alles is zeer scherp, kleurig, afgelijnd en al wat u wil. Qua geluidstracks staan er drie Engelse tracks op de schijf. Eerst en vooral is er een DTS-HD MA 7.1-track die beslist te stil staat. Een flinke draai naar rechts met de volumeknop van uw versterker is nodig om de track genietbaar te maken. De track heeft wel gevoel voor richting, iets té overdreven zelfs, maar de dialogen zijn in verhouding te stil. Ook mocht de subwoofer een beetje actiever zijn. Er vallen echter behoorlijk leuke scènes te ontwaren, zoals één waarbij Ian, die nog niet beschikt over een rijbewijs, moet invoegen op de autostrade in een file waarbij de éne na de andere weggebruiker hem rakelings voorbij scheert. In diezelfde scène hebben Ian en Barley bovendien mot en enkele niet zo vriendelijke
motards, die hen dwingen op diezelfde autostrade een
drag race te houden. Standaard start er echter een DTS-HD HR 5.1 op die iets evenwichtiger is, maar behoorlijk wat punch mist. Er is ook nog een Dolby Surround 2.0-track aanwezig, waarvan het nut ons een beetje ontgaat.
EXTRA'S
Bij de voorbestellingen stond
Onward steevast bij de diverse webwinkels vermeld als een 1-diskversie, en ik maakte me al dik dat Disney ons weeral met harde hand naar de (niet Nederlands ondertitelde, daarvoor zijn ze weer te
cheap) 3D of 4K dwingt om aan de bonusdisk te geraken. Gelukkig heb ik me zorgen voor niets gemaakt, en krijgen we op de gewone 2D Blu-ray ook de tweede schijf met lekkers aangeboden.
De voornaamste feature op de eerste schijf is een goede en zowaar Nederlands ondertitelde
audiocommentaartrack door regisseur Dan Scanlon en producer Kori Rae. De track is vrij ruim opgezet, en gaat naast enkele meer technische details ook in op het persoonlijke verhaal van regisseur Scanlon, die zonder vader maar met een oudere broer is opgegroeid. Datzelfde verhaal komt ook terug in de making-ofdocumentaire
Quest for Story (9:21). In
Citizens of New Mushroomton (10:08) wordt verhaald hoe men een fantasy-wereld heeft trachten te creëren die doorspekt is met moderne, 21e-eeuwse technologie, en die gevuld heeft met karakters die zowel menselijke trekjes als elfentrekjes hebben. Daarmee is de eerste disk afgelopen.
De tweede schijf bevat nog wat extra documentairemateriaal. Zo is er
Heart's Fire (7:35), een algemeen werkstukje waarin de digitale creatie van de personages centraal staat, en
Dragon High (6:31), over de grote finale waarbij de twee jongens het moeten opnemen tegen een monster dat ze zelf per ongeluk hebben opgeroepen.
Wizard Rock (6:31) gaat over de keuze van muziek in de film, waarbij vooral wordt gebruik gemaakt van het feit dat Barley een fan is van klassieke rockmuziek. In
Fantasy Is Our Destiny (2:29) bezingen cast en crew hun voorliefde voor het fantasygenre. Er zijn daarnaast nog
zeven verwijderde scènes (29:27) met een inleiding voorzien, een kortfilmpje
Magic Gems (2:54) dat je best kan opvatten als een animatietest, en
vijf trailers (10:54), waaronder één in het Spaans en één in het Oekraiens. Uiteraard start geen enkele Disneyrelease op zonder
cross-promotionele trailers, al was het maar omdat iémand moet proberen u naar hun pretpark te lokken, en ikzelf daar geen zin in heb.
