FILM
Jamal Malik (Dev Patel) staat op het punt 20 miljoen roepies te winnen met de Indische versie van Wie Wordt Multimiljonair? - waarbij hij nog van geluk mag spreken dat hij niet mee moest spelen in de Vlaamse versie, of hij had op de koop toe ook nog de hele avond in de zatte adem van Walter Grootaers moeten zitten. Net voor de laatste vraag lijkt zijn geluk echter te keren: hij wordt door de politie gearresteerd op verdenking van valsspelen. De politie gebruikt nogal hardhandige methoden om hem tot bekentenissen te dwingen. Uit zijn relaas vernemen we echter dat de antwoorden op de vragen precies zijn niet altijd te gelukkige levensloop schetsen. Samen met zijn broer Salim (Madhur Mittal) is hij uit de klauwen van een misdadiger (Ankur Vikal) kunnen blijven die weeskinderen verminkt om ze daarna voor hem te gaan laten bedelen. Via een parcours van derderangsbaantjes en kleine criminaliteit is het tweetal elkaar blijven steunen, maar ergens zijn hun wegen uit elkaar gegaan wanneer Salim heeft gekozen om op gewelddadige manier af te rekenen met zijn verleden, en zijn diensten ter beschikking te stellen van maffiabaas Javed (Mahesh Manjrekar), terwijl Jamal wanhopig is blijven zoeken naar de liefde van zijn leven, het weesmeisje Latika (Freida Pinto) die samen met de broers is ontsnapt, maar daarna in de prostitutie is terechtgekomen. Jamal is echter duidelijk niet geïnteresseerd in het geld dat hij met de kwis kan winnen, maar doet mee om een heel andere reden. Terwijl de kwismaster Prem (Anil Kapoor) zijn best doet om de kandidaat publiek gezichtsverlies te laten lijden, wordt Jamal een volksheld die nog maar één vraag verwijderd is van de eeuwige roem... of de totale afgang.




Danny Boyle houdt zijn reputatie hoog met nogmaals een film af te leveren in een genre waarin hij daarvoor geen enkele ervaring had. Na uitstapjes naar horror (28 Days Later) en sciencefiction (Sunshine) begaf de Britse regisseur zich op het gladde ijs van de Bollywoodfilm. Met een buiten de Indische landsgrenzen nagenoeg onbekende cast (misschien uitgezonderd Dev Patel die in de Britse serie Skins meespeelt) zette de Brit India op zijn kop van enthousiasme en kaapte acht belangrijke Oscars weg op de Oscaruitreiking, en gaf daarmee David Finchers The Curious Case Of Benjamin Button het nakijken. Omdat de film een Britse productie is, en grotendeels Engels gesproken dialoog bevat, kwam de prent niet in aanmerking voor een nominatie in de categorie Beste Buitenlandse Film, maar dit bleek geen hindernis, want hij kaapte in de hoofdcategorieën als Beste Film tout court en Beste Regie alle grote prijzen weg.




De film is opgevat als een moderne parabel die ons leert dat intelligentie niet noodzakelijk de wijsheid uit boeken is, maar dat een leven vol intense ervaringen iemand even goed tot het overstijgen van de eigen verwachtingen kan leiden, zolang men maar vertrouwen heeft in het zich laten leiden door het karma. De boodschap van de film wordt luchtig verpakt in een modern kleedje dat bij iedereen herkenbaar overkomt - de kwis Who Wants To Be A Millionaire? geniet wereldwijde bekendheid, en zelfs de tunes die gebruikt worden bij iedere nieuwe vraag zijn over de hele wereld identiek. Alhoewel de invloed van de Indische cinema duidelijk door is gedrukt op deze prent, wat onder meer goed te merken is in de keuze van de muziek, is het toch geen bonte zang-en danspartij; enkel op de eindcredits gaat de hele cast aan het dansen op het happy end te vieren. Boyle heeft zelfs moeten aandringen om een deel van de film in het Hindi te mogen filmen, met name dan de scènes waarin Jamal en Salim nog kinderen zijn, waar de studio had aangedrongen om de (zeer losse) verfilming van Vikas Swarups boek Q&A in het Engels te draaien.




Vormelijk springt Boyle naadloos van de éne scène naar de andere, waarbij de ene keer we de uitzendingen van de kwis bekijken, gestileerd en een beetje onderkoeld, om dan door de schakelen naar de broeierige hitte van het politiekantoor, waar Jamal kennismaakt met de positieve en negatieve pool van een autobatterij, om vervolgens weer een bont allegaartje aan herinneringen op te delven uit zijn jeugd, langsheen de sloppenwijken waar onder de ogen van Salim en Jamal hun moeder wordt doodgeslagen in rellen tussen moslims en hindoes, tussen de treinwagons waar de jongens, op de vlucht voor de woede van de kinderhandelaars, nog net op een wagon kunnen springen, en langsheen de gezellige drukte van de krioelende toeristen die elkaar verdringen om een glimp op te vangen van de kunstschatten van de Taj Mahal, om even later buiten te merken dat - in het beste geval - hun schoenen gepikt zijn. Om deze myriade van achtergronden ietwat deftig aan elkaar te binden, gebruikt Danny Boyle de kwis als rode draad, waarbij elk antwoord toevallig bepalend is geweest in Jamals levensloop, maar de regisseur heeft het geheel nog met een paar andere koorden vastgebonden. Zo staat het boek De Drie Musketiers van Alexandre Dumas symbool voor de niet afgeronde opleiding van Jamal, want hij is op school nooit ver genoeg in het boek geraakt om de naam van de derde musketier te kennen; zijn broer en hijzelf aanschouwt hij als twee van de drie helden, waarbij Latika het trio mag vervolledigen, maar omdat ze hem telkens weer onder druk van de omstandigheden ontglipt, wordt het drietal nooit vervolledigd; en laat nu dát precies het onderwerp van de vraag op de kwis zijn waar het grootste prijskaartje aanhangt. Op die manier wordt een enigszins belachelijk stukje trivia voor Jamal het symbool van het zoeken naar het ultieme puzzelstukje om zijn leven compleet te maken: zal hij terug herenigd worden met Latika, of niet?




Dit soort van symboliek houdt de film op een bijzonder efficiënte wijze bij elkaar, en is natuurlijk gefundenes Fressen voor de leden van de Academy die elk jaar de prijzen mogen uitdelen, vandaar de vele bekroningen. Als er inhoudelijk kritiek op de film is te geven, dan is het dat Danny Boyle misschien wel het mes in de wonde draait en de sociale mistoestanden in het tegen een razend tempo industrialiserende Mumbai van de 21ste eeuw genadeloos precies aanwijst, maar er nergens dieper op ingaat. Het feit dat één individu een onzedelijk bedrag kan winnen zorgt wel voor een ongeziene massale volkstoeloop, allicht van mensen die zich graag met Jamal zouden vereenzelvigen en dezelfde kans zouden krijgen, maar op het einde verandert er aan hun situatie feitelijk niks. Het verhaal zelf neemt daar een serieuze bocht en landt als een zoet stationsromannetje, zij het met een feelgoodmoment vol grandeur.




BEELD EN GELUID
We hebben de UK-versie van deze schijf aangeschaft omdat bij de Benelux-versie inferieure materialen zijn gebruikt, waardoor na verloop van een aantal jaren de schijf niet meer afspeelt! Wie daarnaast behoefte heeft aan Nederlandse ondertitels, kan op het internet en met de gepaste apparatuur allicht zijn gading vinden. We houden het op deze schijf met Engelse CC-ondertiteling, en we krijgen bovendien er een beter transfer bovenop. In tegenstelling tot de Benelux-versie is deze niet 1080i maar 1080p, wat betekent dat de PAL-speedup verdwenen is. Het beeld zelf contrasteert tussen de koele, met veel blauw afgewerkte televisiestudio waar Who Wants To Be A Millionaire? wordt opgenomen en de broeierig hete scènes in de sloppenwijken van Mumbai, met veel geel en bruin en overbelichting, en bijna uitsluitend gefilmd met een handheld-camera. Boyle weet met deze contrasterende kleurpaletten de kijker telkens bij de les te houden, en dat werkt. We hebben als enige trak een DTS-HD MA 5.1-geluidstrack die spijtig genoeg nog altijd een beetje scheefgetrokken is qua volumeverschil tussen de geluidseffecten en de dialogen. Zo vliegt er in één van de openingsscènes een Boeing door de surrounds die veel luider klinkt dan de dialogen, zodat u voortdurend met de volumeknop van uw afstandsbediening moet spelen. De Benelux-versie was in datzelfde bedje ziek, wat een jammere zaak is voor een film die onder meer een Oscar heeft gewonnen voor Beste Geluid. De Bollywood-soundtrack van A.R. Rahman maakt echter veel goed en biedt authentieke, opzwepende Indische muziek die je onderdompelt in de wervelende actie.

EXTRA'S
De bonussectie van deze disk is rijker gevuld dan die van de dvd. In de audio-opties kan u een uitstekende commentaartrack vinden, ingesproken door regisseur Danny Boyle en ster van de film Dev Patel, die nog eens eens zo begeesterd zijn als bij het draaien van de film zelf. Uiteraard domineert Boyle met zijn uitgebreide uitleg over het zoeken naar een evenwicht tussen de Indische en de Europese manier van filmmaken. Een tweede track bevat een bijdrage van scenarist Simon Beaufoy en producent Christian Colson, die beide ook we interessante dingen te vertellen zijn, maar de passie van Boyle missen.




Exclusief voor Blu-ray is de Indische kortfilm "Manjha" (41:02) toegevoegd, die met de hoofdfilm het thema van kinderen in de sloppenwijken gemeen heeft. De overeenkomst houdt daar op: de manier waarop de Mumbai te zien krijgen door de ogen van een Indisch weesjongetje dat moet zorgen voor zijn babyzusje is zwartgallig en pessimistisch, en laat helemaal geen ruimte meer voor na het bekijken van de hoofdfilm een goed gevoel achter te laten. Ook de korte featurette "From Script to Screen: Toilet Scene" (5:26), over één welbepaalde, niet al te smakelijke scène uit de film (laten we het erop houden dat het er één is waarin Jamals karakter wordt gedefinieerd als iemand die keer op keer terug uit de stront wil kruipen) is niet op de dvd terug te vinden. In het filmpje "Bombay Liquid Dance" (3:00) krijgen we een impressie van het dagelijkse leven in Mumbai, gezet op een streepje instrumentale muziek. De interessantste bijdrage in het bonusmateriaal is ongetwijfeld de making of-documentaire Slumdog Dreams: The Making of Slumdog Millionaire (22:56) waarin de draaiproblemen in het bureaucratische India onder de aandacht worden gebracht, waarin de Indiase steracteurs over hun ervaringen vertellen en Dev Patel over zijn ongeloof over de selectie als hoofdrolspeler. Regisseur Danny Boyle en scenarist Simon Beaufoy geven uitleg over de vertaling van boek (debuutroman Q & A van de Indiase schrijver en diplomaat Vikas Swarup) over script naar film en producer Christian Colson heeft het over de samenwerking met de regisseur (om William even te quoten).  In een twaalftal verwijderde scènes (34:41) zien we onder meer een verlengde openingsscène, een extra vraag met bijhorende achtergrond uit de Millionaire-kwis en een paar verhitte confrontraties tussen Jamal en Salim. De verwijderde scènes voegen redelijk veel toe aan het verhaal, maar moesten weggesneden worden om de film onder de 2 uur te houden. De hele film krijgt u nog eens op 5 minuten te zien in een videoclip (5:37) met een remix van het Oscarwinnende muzieknummer Jai Ho.




CONCLUSIE
De Benelux-versie van Slumdog Millionaire is kaputtski; liefhebbers van deze achtvoudige Oscarwinnaar zullen het moeten stellen met de UK-versie. De geluidstrack daarvan is nog altijd slecht afgemixt, maar u bent wel verlost van de PAL-speedup.