FILM
De zwarte pest die in de middeleeuwen woedt, wordt voornamelijk gevoed door heksen, of zo wil het verhaal. Strijder Kaulder (Vin Diesel) probeert de heksenkoningin (Julie Engelbrecht) te vermoorden, maar hij wordt vervloekt met de gave der onsterfelijkheid. Hij moet lijdzaam toezien hoe zijn vrouw en dochter sterven, en anno het heden is hij een heksenjager. Heksen leven nog altijd tussen de mensen, maar er is een entente dat, zo lang ze hun magie niet gebruiken tegen gewone mensen, de religieuze orde The Axe and Cross hen met rust laat. Heksen die de lijn overschrijden? Tja, die vinden Kaulder op hun weg.




De 36ste leider van The Axe and Cross, Dolan (Michael Caine), komt op mysterieuze wijze om het leven. De enige manier om hem weer tot leven te wekken is de heks die voor zijn dood verantwoordelijk was, binnen de 48 uur doden. Een kolfje naar de hand van Kaulder, zou je zeggen, maar die heeft intussen de 37ste Dolan (Elijah Wood) op sleeptouw, een groentje dat het vak nog moet leren. Ondertussen neemt Kaulder een droomwandelaarster (Rose Leslie) mee op sleeptouw.




Wat is The Last Witch Hunter eigenlijk? Een Men In Black-kloon? Een Ghostbusters-afkooksel? Een post-Batmanschnabbeltje voor Michael Caine? Het stiefzusje van Underworld? Eigenlijk heeft de film een beetje van allevier, alhoewel de tussengebieden voornamelijk zijn gevuld met enkele plotgaten zo groot als die op een gemiddelde Belgische autostrade. Wat bijvoorbeeld Rose Leslie's personage in het geheel komt doen, afgezien van mooi wezen, is niet helemaal duidelijk. Nochtans bevat The Last Witch Hunter enkele mooie en gelikte actiescènes, maar regisseur Breck Eisner heeft de troepen niet in de hand. Zo heeft het, mee door de dikke lagen make-up, lang geduurd vooraleer ik doorhad dat Kaulder hetzelfde personage was als dat in de middeleeuwen, alhoewel het blatantly obvious is. The Last Witch Hunter is leuk vermaak. Chaotisch en slecht geregisseerd, maar leuk.




BEELD EN GELUID
De 4K-presentatie van The Last Witch Hunter pakt uit met zeer mooi contrast in donkere scènes. Of het nu in een vliegtuig in nood is of in een donkere grot waar Kaulder op leven en dood vecht met ee heks, de details komen goed uit de verf, en het spel van licht en schaduw maakt deze scènes overzichtelijk. Wel komen de CGI-scènes daardoor iets te nadrukkelijk over als fake. Het gros van de film is zeer donker, maar er is één dreamwalking-scène waarin Kaulder in een door planten overgroeide stad dwaalt, en die ziet er zeer stijlvol uit. We krijgen daarenboven een DTS:X-track die zeer ruimtelijk klinkt en vooral grossiert in een luid volume. Het wordt nét niet te bombastisch, maar het scheelt niet veel. Toch zit het onder meer met de dialogen wel snor, en de muziek is evenwichtig gespreid.




EXTRA'S
Het bonusmateriaal staat op de bijhorende Blu-ray, maar die is regio A-gecodeerd, en het pakket is identiek aan dat van de Belga Home Video-release hier lokaal. Er is een informatieve audiocommentaartrack door regisseur Breck Eisner, die het vooral heeft over de technische kant van het filmen en minder over de inhoudelijke kant. Crafting the magic: The Last Witch Hunter (30:19) is een aangedikt promotiefilmpje dat leuk overkomt maar weinig diepgang biedt. Er volgen 4 animatiefilms "The Origin of the Axe and Cross" (9:43) waarin de oorsprong uit de doeken wordt gedaan van de religieuze orde die het gedrag van de heksen monitort. Er zijn Before Mankind (2:40), The Witch Lords (2:16), The Witch Hunter (2:42) en Witches Live Among Us (2:04). De The Last Witch Hunter Sizzle Reel/Paint It Black (1:34) lijkt wat op een trailer op de muziek van de aftiteling, een cover van het gekende Rolling Stones-nummer. Er zijn ook nog twee verwijderde scènes (5:42) en een serietje cross-promotionele trailers die zoals gewoonlijk bij Lionsgate moeilijk te skippen zijn.

CONCLUSIE
The Last Witch Hunter is een luchtig tussendoortje zonder diepgang, vooral voor fans van de onderkoelde stijl van Vin Diesel. Met die naam op de affiche weet u al genoeg.