Op het einde van seizoen 1 van de BBC-serie Land Girls werden de kaarten op het landgoed Hoxley flink door elkaar geschut. Twee landmeisjes verlieten de boerderij van Frederick Finch en vertrokken richting Londen, de ene (Nancy) omdat ze niet meer welkom was na de dood van Lord Hoxley met wie ze een verhouding had, de andere (Annie) omdat haar dood gewaande echtgenoot uit de oorlog was teruggekeerd en haar steun en hulp nodig had wegens een zware verminking. Plaats dus voor nieuwkomer Connie Carter (Selena Hizli), een aantrekkelijke ravenzwarte jonge vrouw die haar toevlucht heeft gezocht tot de WLA (Women’s Land Army) nadat de echtgenote van haar minnaar haar naar eigen zeggen het huis had uitgeschopt. Doch Connie bekijkt het leven van de zonnige kant en ze past zich aan, als wees is ze het nl. haar hele leven gewend dat anderen voor haar beslissen. Ze is opgeruimd en speels, ze ziet er altijd goed uit in haar eenvoudige, maar niets verhullende jurkjes waarmee ze het manvolk in verwarring brengt, ze flirt graag met de Amerikaanse soldaten die op het terrein van het kasteel verblijven, ze heeft een grote mond en praat haar mond vaak voorbij, maar ze heeft een hart van goud en dat zullen ze in Coventry in de loop van 5 nieuwe afleveringen gauw ontdekken.
 

 

Landmeisje Bea is ondertussen getrouwd met de zoon van boer Frederick Finch en is nu huisvrouw. Haar echtgenoot Billy mag dan een boerenpummel zijn, maar hij houdt van haar en heeft haar baby William (uit een onenightstand met de Amerikaanse soldaat Carl Gillespie, ondertussen gesneuveld in de strijd) als z’n eigen zoontje geaccepteerd. Het jonge stel wacht echter een dubbele onaangename verrassing: Billy wordt opgeroepen voor militaire dienst en Carls vader Jack Gillespie, een stinkend rijke wapenhandelaar uit Chicago, strijkt op het landgoed van Lady Hoxley neer op zoek naar z’n kleinkind en er is niet veel nodig om hem te vertellen wie z’n kleinzoon is. Uitgerekend Lady Hoxleys jongere zus biedt aan om het allemaal uit te zoeken en te regelen, want zij hoopt de Amerikaan aan de haak te slaan, ondanks het feit dat ze zelf getrouwd is met een gefortuneerde Engelsman. Het kan verkeren. Sgt. Dennis Tucker, die verdacht wordt van de moord op Lord Hoxley, wordt ondertussen op vrije voeten gesteld wegens een gebrek aan bewijzen, maar in het kleine plattelandsdorpje is hij alle aanzien kwijt en heeft er geen toekomst meer. Op het kasteel is het inmiddels een drukte van belang, want op de benedenverdieping zijn kamers en werkruimten voor de Amerikaanse militairen ingeruimd en Lady Hoxleys zusje heeft Jack Gillespie uitgenodigd om op het kasteel z’n intrek te nemen, wat de vrouw des huizes niet kan weigeren: de Amerikanen zijn immers bondgenoten.
 

 

Intriges genoeg dus voor 5 afleveringen over het wel en wee van de bewoners van het kasteel en de boerderij in een prachtig en groen Engels plattelandsdorpje tijdens Wereldoorlog II. Behalve een halfdode Duitse parachutist in een boom en de drukte op het nabijgelegen vliegveld, gaat het leven er zijn gewone gang. Uiteraard mist landmeisje Joyce haar echtgenoot die na z’n strafperiode wegens desertie opnieuw is ingezet op een bommenwerper, en de komst van vluchtelingen uit het zwaar gebombardeerde Coventry legt een niet te onderschatten financiële en organisatorische druk op de kleine gemeenschap, maar de echte oorlog is heel ver weg en alleen de voedselbonnen en de relatieve schaarste verraden dat iedereen geacht wordt een inspanning te leveren voor de jongens aan het front. Het op gang houden van de voedselbevoorrading was een essentiële schakel tijdens de oorlogsinspanningen, maar hetzelfde geldt voor andere takken van het maatschappelijk leven zoals de economie, de handel en de medische sector, waar jonge vrouwen de taken overnamen van mannen die ingezet werden voor de oorlogsvoering. De normale gang van zaken werd flink door elkaar geschut, want de plattelandsbewoners werden geconfronteerd met een toevloed van stadslieden met heel andere gewoonten, gebruiken en zeden die in strijd waren met hun eigen manier van doen, wat vaak aanleiding gaf tot flink wat fricties. Het nieuwe meisje Connie Carter is voor de oudjes in het dorp een kind des duivels, met haar radde tong, het eeuwige flirten en een verhouding met een getrouwde man in Londen, zien ze haar liever zo gauw mogelijk vertrekken. Dat ze bovendien een oogje heeft op de jonge dominee is meer dan één brug te ver en dus wordt de bisschop ingeschakeld om erger te voorkomen. Dominee Henry, jong, aantrekkelijk, vrijgezel en een perfecte pianospeler in de plaatselijke herberg waar hij op zaterdagavond Connie af en toe begeleidt als ze de boel wat probeert op te vrolijken met wat haar tegenstanders onzedige en vulgaire liedjes noemen, is niet ongevoelig voor de charmes van de stadse wijsneus en suffragette en hij zou haar maar al te graag het hof maken.
 

 

Maar het is uiteindelijk Jack Gillespie die alle aandacht naar zich toe trekt. Met z’n cowboyhoed, z’n vulgair Amerikaans accent en z’n dikke sigaar. Met het vele geld dat hij aan de wapenhandel heeft verdient, is hij een man die ervan uitgaat dat alles te koop is, vrouwen én baby’tjes, en dus gebruikt hij Lady Hoxleys zusje als medeplichtige in een affaire waarvan iedereen behalve hijzelf de dupe dreigt te worden. Mocht de anekdote al uit het echte leven gegrepen zijn, dan komen de Amerikanen er niet goed uit in Land Girls, want bedenker Roland Moore schildert ze af als lompe en brutale kerels zonder enig respect voor de plaatselijke gewoonten en gevoeligheden. Desondanks schijnt ook Lady Hoxley niet ongevoelig te zijn voor Jack Gillespies toenaderingspogingen, maar zij zal uiteindelijk degene zijn die besluit dat hij te ver is gegaan en er persoonlijk op toezien dat hij z’n doel niet bereikt. Tot groot verdriet trouwens van haar zusje die veel te laat inziet dat Gillespie haar gebruikt heeft.
 

 

Over de land girls is in de voorbije decennia heel veel geschreven, er is ongelooflijk veel fotomateriaal overgebleven en sommige van de betrokkenen hebben hun ervaringen van toen neergeschreven in biografieën en romans. Het is verrassend dat niet eerder iemand op het idee gekomen is om hun verhalen te verfilmen. BBC Birmingham ging uiteindelijk op Roland Moores voorstel in ter gelegenheid van de70ste herdenkingsdag van het begin van de Tweede Wereldoorlog. De serie (ondertussen 3 seizoenen) houdt het midden tussen een perfect Engels kostuumdrama in de stijl van chique topproducties zoals Upstairs Downstairs (2010) en Downton Abbey (2011) en meer polyvalente dramaseries zoals Lark Rise to Candleford (2008-2011) en Cranford (2007), waardoor een perfecte mix ontstaat die een ruim publiek kan bekoren. Over dit soort series wordt vaak beweerd dat ze puur voor vrouwen worden gemaakt en dat zij ook de hoofddoelgroep vormen waarop de makers zich richten, maar dat is beslist tekort door de bocht, want Land Girls bevat voldoende variatie qua onderwerpen en verhaallijnen om ook een mannelijk publiek te bereiken. Bovendien is deze serie niet gespeend van humor waarvoor de Onslow-achtige Mark Benton als boer Frederick Finch z’n duit in het zakje doet. Wie het begrepen heeft op romantiek, schurende confrontaties en fijntjes uitgewerkte intriges, zit eveneens goed wat Land Girls betreft.
 

 

Om de overgang naar seizoen 2 feilloos te laten verlopen zijn een aantal figuren uit seizoen 1 overgehouden, waaronder de landmeisjes Joyce Fisher (Becci Gemmell) en Bea Finch (Jo Woodcock) die uitstekend hun draai gevonden hebben op de boerderij van het kasteel, uiteraard ook Lady Ellen Hoxley (Sophie Ward) als de schatrijke, gereserveerde, maar niet ongevoelige kasteelvrouw en weduwe, Liam Boyl als boerenzoon Billy Finch, die in deze serie een belangrijkere rol krijgt en die met gemak waarmaakt en Sgt. Dennis Tucker (Danny Webb) die van slechterik langzaam evolueert tot algemeen geaccepteerde goedzak. Bij de nieuwkomers trekt de Reverend Henry Jameson (Gwilyn Lee) de aandacht, maar niemand steelt de show beter dan Connie Carter, gestalte gegeven door Seline Hizli, een nieuw gezichtje dat liefhebbers van Law & Order: UK (2011) beslist zullen herkennen. Acteur Mark Benton kruipt in de huid van boer Frederick Finch, een personage dat u beslist meteen in uw hart zal sluiten. Hij zorgt niet alleen voor z’n varkentje Chamberlain, hij is ook degene die zich nauw betrokken voelt bij het wel en wee van de landmeisjes én hun chef Mrs. Reeves (Susan Cookson) die als gevolg van een klein ongelukje in een financieel moeilijke positie terechtkomt waaraan Frederick wat probeert te doen en waardoor hijzelf grote moeilijkheden krijgt met een na-ijverige overheidsambtenaar.
 

 

Zoals we dat van de BBC gewend zijn is de beeldkwaliteit van Land Girls zo goed als perfect met felle kleuren en veel details, zelfs in de interieuropnamen. De muziek is eerder ondersteunend.

Geen

 

Land Girls – Seizoen 2 borduurt voort op verhaallijnen die in de eerste serie op het getouw zijn gezet en nieuwe die een afwikkeling krijgen of overgehouden worden voor het derde en laatste seizoen. Met de bekende gezichten zal u beslist meeleven, maar ook de nieuwe kopjes zal u na één aflevering in uw hart sluiten. Om de spanning erin te houden zijn een aantal enerverende verhaallijnen bedacht en donkere karakters ontwikkeld zodat Land Girls – Seizoen 2 zowel vrouwen als mannen, jong en oud kan boeien. Technisch is de productie helemaal in orde en de aantrekkelijke begintune nestelt zich heel snel in je hoofd.