DVDInfo.be - Besprekingen

:: BESPREKINGEN ::

DVDInfo.be >> Bespreking >> YOU WERE NEVER REALLY HERE

YOU WERE NEVER REALLY HERE

Bespreking door: Michael2 - Geplaatst op: 2018-12-28

FILM

Joe (Joaquin Phoenix) is een oorlogsveteraan en gaat daardoor getraumatiseerd door het leven. Niet enkel door gruwelijke oorlogstaferelen maar ook door zijn jeugd, wat eveneens geen lachertje bleek te zijn. Deze dagen woont hij samen met zijn bejaarde moeder zodat hij voor haar kan zorgen. Zijn job is niet de meest voor de hand liggende, want Joe is huurling en zijn specialiteit is vermiste meisjes terug vinden. Wanneer hij terug thuis komt van een opdracht, duurt het niet lang vooraleer zijn opdrachtgever (John Doman) hem een volgend klusje voorschotelt. Senator Albert Votto (Alex Manette) zijn tienerdochter Nina (Ekatarina Samsonov) is vermist en wordt misbruikt in een luguber bordeel. De reden waarom hij zelf niets onderneemt, is omdat hij samen met gouverneur Williams (Alessandro Nivola) campagne voert en zich de slechte publiciteit niet kan veroorloven. Joe neemt de opdracht aan en het lijkt dan ook een koud kunstje voor hem om haar uit de klauwen van haar kidnappers te onttrekken. Hij neemt haar voorlopig mee naar een motel maar de rust duurt niet lang. Tijdens een nieuwsuitzending vernemen ze dat de vader van Nina zelfmoord heeft gepleegd. De deurbel ontneemt meteen de tijd om na te denken over wat er gaande is. Twee agenten staan aan de deur, althans zo doen ze zich voor want ze overmeesteren dadelijk Joe en één van hen neemt Nina met zich mee. Joe komt er na een vechtpartij met de achtergebleven agent met zijn leven vanaf en begint de zoektocht naar Nina. Algauw blijkt dat het spoor dat hij moet volgen, er eentje is van dood en complotten.

You Were Never Really Here is een arthousefilm die enkele prijzen heeft gewonnen in Cannes, waaronder beste acteur voor Joaquin Phoenix (Gladiator, Walk The Line). Knappe prestatie want zijn personage Joe heeft bitter weinig tekst, maar Joaquin zet inderdaad ook dit introvert karakter zeer goed naar zijn hand. Joe is getormenteerd en Phoenix, als één van de beste acteurs van zijn generatie, heeft geen woorden nodig om hem geloofwaardig neer te zetten. Maar verder dan dat komen we weinig te weten over de personages in deze film. Over Joe zijn verleden krijgen we iets meer info door middel van flashbacks, maar deze zijn telkens zeer kort waardoor we het woord flash zeer letterlijk mogen nemen, met als resultaat dat een deel van zijn verleden in mysterie gehuld blijft.

De film heeft een trage opbouw, een beetje typisch voor arthousefilms, maar het is eveneens opmerkelijk want na 89 minuten kijken we al naar de aftiteling. Het trage tempo en de korte speeltijd zorgen er voor dat er eigenlijk niet zoveel gebeurt. Soms worden we wel eens wakker geschud door een onverwachte wending zoals de zelfmoord van Nina haar vader of door de actiescenes. Die laatste vallen op door hun afwezigheid want de actie vindt bijna altijd buiten beeld plaats. Dus ondanks de grauwe toon van de film valt het geweld best wel mee. Verwacht dus geen film zoals Man On Fire met Denzel Washington (Training Day, Flight), een link die qua verhaal makkelijk foutief gemaakt kan worden. In die film wordt de diepgaande band tussen de held en het kind dat hij probeert te redden veel beter uitgediept en is er meer plek voor karakterontwikkeling. In You Were Never Really Here is er amper sprake van een connectie tussen de twee, ze is gewoon het volgende slachtoffer dat hij wilt helpen.

Als je alles bij elkaar neemt, dan heeft de film dus niet zo veel om het lijf. Dat komt mede omdat het gekozen genre meestal geen noemenswaardige verhaallijn heeft maar dat is ook niet de reden waarom men naar dat soort films kijkt. Het verhaal hier blijft traditioneel even simpel maar wordt samen met de acteerprestatie de reden waarom je kijkt, en in het verhaal schiet de film simpelweg te kort om te blijven boeien. Dialogen zijn er amper, dus daar haal je eveneens weinig tot geen voldoening uit. Dat er films met huurlingen of huurmoordenaars boeiend kunnen zijn, bewijzen films zoals pakweg No Country For Old Men en Killing Them Softly, omdat er een beter verhaal en betere dialogen in zitten dan de doorsnee actiefilm, waardoor dat niveau hier dus nooit wordt gehaald. Soms komen er wel knappe shots in, zoals wanneer Joe zich in het meer laat wegzinken, maar de enige reden om de film te bekijken blijft de knappe prestatie van Joaquin Phoenix. De rol is dan wel niet zo diepgaand, maar zijn manier van acteren gecombineerd met zijn karakterkop blijft werken, en tilt het personage naar een hoger niveau.

BEELD EN GELUID

Het dvd-formaat blijft weigeren om de pijp uit te gaan en deze transfer bewijst dat het ook nog niet nodig is. You Were Never Really Here is een donkere film maar de zwartwaarden blijven wel overeind staan door het weinige detailverlies en het uitblijven van ruis. Het zijn uiteraard geen HD waarden, maar het is wel een knap resultaat. Het geluid in de vorm van een Dolby Digital 5.1 track doet perfect wat er gevraagd wordt maar dat is dan ook niet veel.

EXTRA’S

Geen.

CONCLUSIE

Ik blijf me afvragen of we van deze film zouden gehoord hebben met een onbekende hoofdrolspeler. Ik vrees van niet maar aan de andere kant zorgt Joaquin er wel voor dat de film het bekijken nog waard is. Enkel voor de grote liefhebber van de meerwaarde- en kleine film, maar jammer genoeg vind ik zelf maar weinig meerwaarde.