FILM
Gwendolyn Shepherd (Maria Ehrich) moet noodgedwongen op voorspraak van de Loge reizen ondernemen in de tijd, samen met haar partner Gideon de Villiers (Jannis Niewöhner), wat we hebben kunnen zien in Rubinrot, en ze weet nog altijd haar gevoelens voor de jongen geen plaats te geven. Ergens hoopt ze dat ze van de voortvluchtige tijdreizigers Lucy Montrose (Josefine Preuß) en Paul de Villiers (Florian Bartholomäi) de eerste chronograaf kan krijgen, zodanig dat ze in de toekomst zelf kan kiezen waar en wanneer ze door de tijd zal reizen. Ze heeft namelijk geen greintje vertrouwen in de bedoelingen van de Graaf van Saint Germain (Peter Simonischek), die de macht van de Loge wil uitbreiden en daarbij over lijken gaat, en Gwendolyn vreest wellicht terecht dat één van die lijken zijzelf zal zijn. Lucy en Paul hebben de chronograaf en een aanwijzing achtergelaten bij Lucas Montrose (Bastian Trost), de grootvader van Gwendolyn. Niet alleen is het voor haar moeilijk om haar grootvader te ontmoeten, want de Loge ligt natuurlijk dwars, bovendien is de boodschap met de vindplaats van de chronograaf cryptisch, zodat ze zelfs met behulp van haar nieuwe vriend, de waterspuwer Xemerius (Rufus Beck), niet dadelijk de hand op het ding kan leggen.




Gideon is bovendien stikjaloers op haar wanneer hij in het verleden heeft gezien hoe Paul haar nogal intiem benaderde. Daar was een goede reden voor, alleen weet Gwendolyn het nog niet. Een soirée in aanwezigheid van de Graaf van Saint Germain loopt bovendien behoorlijk uit de hand wanneer Gwendolyn iets te hard aan de gin zit en een opvoering ten beste geeft van de Time Warp uit de Rocky Horror Picture Show. Maar ook de Florentijnse Alliantie ligt nog op de loer, klaar om de tijdreizigers tot de laatste over de kling te jagen, alhoewel er enkele zijn die met hen gemene zaak willen maken.




Zoals wel meer bij trilogieën gebeurt, is het middenstuk het moeilijkst. De inzet moet worden verhoogd, en tegelijkertijd moet er een gigantische uitdaging klaarstaan die in het derde deel beslecht zal worden. Af en toe neigt de film naar goedkope bakvissenromantiek, maar daar tegenover komen er weer interessante plotwendingen die het geheel in perspectief plaatsen. Films over tijdreizen hebben altijd dat beetje extra, en hier zien we duidelijk doorheen de film fragmenten gespreid die de wenkbrauwen van de personages doen fronsen omdat ze nog niet gebeurd zijn, maar op het einde vallen de puzzelstukjes weer in elkaar. Voor de verfilming van de boeken van Kerstien Gier werd bovendien niet op een eurootje meer of minder gekeken, en dat maakt van deze tweede film uit de Edelstein-Trilogie een fijne maar jammer genoeg wat onbekende film die lekker wegkijkt. Wel leunt de film wel hier en daar wat veel op clichés; zo is Xemerius de Waterspuwer duidelijk een doordrukje van Dobby the House Elf. Maar beter goed gestolen dan slecht verzonnen.




BEELD EN GELUID
Saphirblau is qua beeld vergelijkbaar met het eerste deel uit de franchise: de moderne locaties en de historische scènes volgen elkaar netjes op en zijn beide voorzien van nette detaillering, aandacht voor kostuums en andere details, met af en toe een anachronistisch trekje (een spuitbus in de 18de eeuw). We zijn vooral blij dat het geluid deze keer wat beter is: de dialogen klinken niet langer hol en achteraf genasynchroniseerd, maar evenwichtig. De soundtrack is een beetje bombastischer, en we missen de insteek met de frisse popsongs van Sofi de la Torre, maar de anachronistische versie van The Time Warp door een zatte Gwendolyn is geld waard.

EXTRA'S We krijgen een vergelijkbaar pakketje extra's als bij de eerste film. De bonussectie vangt aan met 9 interviews (36:50) met de voornaamste castleden en met Felix Fuchssteiner en Katharina Schöde, de regisseurs van beide delen. In 3 documentaires "Featurettes" (8:05) krijgen we achtereenvolgens bijdragen over de chronograaf, Gwendolyns liefdesleven en het CGI-personage Xemerius. 6 mini-clips (5:12) bevatten wat random geschoten filmjes op de set, met onder meer Gideon en zijn filmbroer, kostuums en stunts. Dan volgen er 3 documentaires "Making of" (10:57) met onder meer een speciaal item gewijd aan de speciale effecten, en nog één aan Xemerius. Afgesloten wordt er met 2 trailers (3:13) en een reeks cross-promotionele trailers.




CONCLUSIE
Ook deel twee van de Edelstein-Trilogie van Kerstin Gier is prima vermaak met middelen die je voor een Duitse productie niet zou verwachten. Enige probleem is de taalbarrière, zeker nu dit tweede deel geen Engelse ondertiteling meer heeft, maar in het grote, donkere internet zijn daar oplossingen voor te bedenken.