FILM
In het piepkleine dorpje Revelstoke, Alaska, kan niemand vermoeden dat de plaatselijke kapper Dexter Miles (Malcolm McDowell) een afschuwelijke moord op zijn geweten heeft. Miles is ervan overtuigd dat niemand erachter zal komen, vooral niet als de winter intreedt waardoor het vrijwel altijd donker blijft in dit afgelegen oord. Dan bericht Sheriff Corgan (Jeremy Ratchford) dat er een lijk is aangetroffen. Een politiemacht wordt erop uitgestuurd om de moord te onderzoeken. Dit wakkert de lust van Miles om te moorden alleen nog maar verder aan. Nu er een seriemoordenaar rondwaart gaat Revelstoke een angstige, lange winter tegemoet.

Wat aan de hand van de synopsis en zelfs na het bekijken van de trailer op het eerste zicht een veel belovende film lijkt, draait na een volledige viewing toch net iets anders uit. Er wordt voornamelijk stevig gegoocheld met clichés in de verhaallijn en een groot deel van de personages wordt als een karikatuur opgevoerd. Zo krijgen we een typische sheriff, een dom blondje, een duo Rednecks (compleet misplaatst in Alaska!) en een stijve FBI-agent over de vloer. Vrij storend is ook het ontzettende slome tempo waarmee de film zich voor de ogen van de kijker ontplooit. Terwijl menig regisseur reeds heeft bewezen dat je met deze techniek behoorlijk wat sfeer kunt scheppen in de opbouw van een verhaal; dan denken we o.a. aan David Lynch met Twin Peaks, de gebroeders Coen met Blood Simple en Fargo of aan Sam Raimi met A Simple Plan; is het hier regisseur Micheal Bafaro die behoorlijk faalt bij de uitwerking van The Barber.

Deze tempokeuze werd gemaakt om de spanning op te bouwen met behulp van mysterieuze aanwijzingen die de speurders gaandeweg bij mekaar weten te sprokkelen. Hierbij elke vorm van visueel geweld mijdend. We krijgen doorheen heel de film de voltrekking van geen enkele moord in beeld te zien. We krijgen feiten, vage insinuaties en uiteindelijk enkel de lijken van de slachtoffers te zien. Op zich is er niets mis met deze manier van werken, maar dan wil dit wel zeggen dat de volledige kracht van de film op de schouders van het verhaal terechtkomt. Spijtig genoeg is dit nu juist het grootste element waar The Barber niet weet in te slagen. Wat mysterieus en soms psychologisch zou moeten werken, draait eerder onduidelijk en totaal niet verassend of spannend uit. We weten aan de hand van de gebruikte voice-over van kapper Dexter Miles (gespeeld door Malcolm McDowell) al meteen bij de aanvang van de film dat hij de persoon is achter de moorden. Rekening houdend met het feit dat we geen enkele moord zien uitvoeren (we zien hem enkel even kort met de slachtoffers praten voor ze van kant worden gemaakt) en we de dader al bij aanvang kennen, kan je je de vraag stellen wat er nog verassend of spannend kan zijn aan het verdere verloop van de film? Het antwoord is vrij duidelijk: niets. Op gebied van acteursprestaties kunnen we ook opnieuw niet overlopen van vreugde, de meesten acteren behoorlijk beredeneerd, missen spontaniteit en oprechtheid. Op dit vlak kunnen we enkel gratie verlenen aan de FBI-man die ondanks zijn voorspelbare rol toch nog weet overeind te blijven. Ook de Deputy Sheriff, die vaag iets wegheeft van acteur Bill Paxton, zet een meer dan behoorlijke prestatie neer. Malcolm McDowell ten slotte, presteert naar behoren maar is bijzonder gelimiteerd door de opbouw en de uiteindelijk belachelijke ontknoping van het verhaal.

BEELD EN GELUID
De film heeft een erg goed contrast waarin felle kleuren alsmede donkere tinten heel erg goed tot hun recht komen. De cinematografie en de belichting zijn van een zeer goed niveau, wat in geringe mate de score van de film ietsje opwaardeert. We hebben geen grote artifacts weten op te merken, enkel wat grain en lichte edge enhancement. De beeldkwaliteit was waarschijnlijk nog iets beter geweest als men had gekozen voor een kleinere compressiegraad en het geheel op een dvd had ondergebracht met twee lagen.

Het Dolby Digital 5.1 geluid is van een degelijke kwaliteit. Geen ruis of faseproblemen zijn aangetroffen. De frontkanalen worden het meest aangesproken, toch zorgen de achterste kanalen op tijd en stond voor heel wat sfeergeluiden waardoor je als kijker goed in het scherm wordt meegezogen. Ook hier kon mede door het gebruik van minder data-compressie de geluidskwaliteit nog iets beter geweest zijn.

EXTRA’S
Op dit vlak krijgen we de trailer van de film, samengebundeld met enkele flinterdunne bio’s en een handvol overbodige stills voorgeschoteld. Alles is weinig informatief en draagt op geen enkel vlak bij tot de kwaliteit van de extra’s. Erg magertjes.

CONCLUSIE
The Barber is een typisch voobeeld van een film die denkt met een clevere formule te werken. Uiteindelijk blijf je enkel zitten met een kluwen aan voorspelbaarheden, voorgekauwde mysterieuze ontwikkelingen; die op geen enkel moment weten te verrassen en een film die denkt veel intelligenter te zijn dan het doelpubliek. Dit is jammer genoeg géén goed voorbeeld van een geslaagde thriller en het ontbreekt de in de prent verwerkte film-noire elementen ook aan elke vorm van kwaliteit. Een miskleun van formaat om het kort maar krachtig te zeggen.