GROEP EN CONCERT
Toen in 1999 hun debuutalbum uitkwam, werden de heren van Godsmack aanzien als de pioniers van de nieuwe stroming in de rockmuziek. Geen verrassing, want deze kerels brengen echt wel héél harde, loepzuivere rock zonder vooroordelen. Rap-metal of andere toestanden zullen we hier niet vinden, maar een gezonde dosis harde rocksongs, waarvan de meeste geschreven zijn door leading man Sully Erna. Z'n doordachte en inventieve lyrics (Take another second, turn your back on me and make me believe that you're always happy. It's safe to say you're never alive. A big part of you has died. And by the way, I hope you're satisfied.) gecombineerd met de sterke harmonieuze melodieën van de band zorgen ervoor dat Godsmack mag uitkijken naar een veelbelovende carriëre en binnen enkele jaren zullen zij zich ongetwijfeld vestigen onder de groten der rockmuziek.

Live komt de band voorlopig nog niet echt lekker uit de doeken. Wij zagen hen vorig jaar live aan het werk als voorprogramma van Limp Bizkit in het sportpaleis te Antwerpen. Toen viel ons reeds op dat de band veel in z'n mars had, maar wij hadden de indruk dat het er live niet echt leek uit te komen. En inderdaad, deze show, opgenomen in Worcester, Massachusetts, de thuishaven van de band, geeft ons gelijk: de show is allesbehalve slecht, en de regie van Ian Barrett zit goed in elkaar. Maar een teveel aan clichématige pyrotechnics en de constante publieksaanmoedigingen door lead singer Erna Sully geven ons toch een zeker gevoel van kunstmatigheid.

Over de manier waarop de show in beeld gebracht is, valt echter niet te klagen. De doelstellingen van regisseur Ian Barrett en de band zelf zijn duidelijk te merken vanaf het begin van de show: het moet aanvoelen alsof je samen met de 15.000 andere fans de show aan het bijwonen bent. Door ingenieus camerawerk uit alle hoeken (Er zijn 13 verschillende camera's plus nog enkele aerials aanwezig) krijgen we echt het gevoel erbij te zijn. We zien het publiek volledig uit de bol gaan en de bandleden worden in volle actie schitterend gefilmd.



BEELD EN GELUID
Met de zuivere 1.78:1 aspect ratio die aangepast werd voor 16:9 tv's zijn we héél tevreden. De paarse, rode en zwarte tinten van de stage komen wonderwel tot hun recht. Net als hun muziek is het beeld vlijmscherp, goed voorbeeld hiervan zijn Erna Sully's tattoo's die tot in het kleinste detail zichtbaar zijn. Bij het begin van enkele songs worden we telkens getrakteerd op een wijde shot van de stage, en daar is echter in de blauwe tinten toch een beetje grain merkbaar. Het geluid is de parel van deze schijf. Naast een Dolby Surround krijgen we een Dolby Digital 5.1 aan 448 kbps en een DTS aan maar liefst 1509 kbps. Hierbij maken we direct de opmerking dat alle drie de geluidstransfers te stil op DVD werden gezet. Je zal je versterker met enkele eenheden moeten verhogen, maar bij dit soort concerten doe je dat toch sowieso! De Dolby Surround is goed, maar vervalt in het niks als we hem vergelijken met z'n 2 broertjes. Daar haalt de DTS slechts met klein verschil de bovenhand. Het enige verschil dat wij opmerkten tussen de 5.1 en de DTS-track is dat we bij deze laatste een iets ruimtelijker effekt kregen van de concertzaal. De vocals komen goed verstaanbaar door de center speaker, de gitaren worden even luid door alle boxen geblazen en het baskanaal is een kolfje naar de hand van drummer Tommy Stewart. Split-surrounds worden gebruikt om de crowd-effecten efficiënt weer te geven en al bij al voelen we het geluid aan alsof we in het midden van de arena staan. Puik werk!

EXTRA'S
Deze DVD bevat geen extra's.



CONCLUSIE
In totaliteit kijken we met gemengde gevoelens terug op deze show. De songs op deze DVD bezitten zoveel power dat ze zelfs de minst geïnteresseerde persoon een nieuwe blik laten werpen op hardrock en rock in het algemeen. Daartegenover staat dat de clichévolle show bij tijden eerder aandoet als een theaterstuk. Over zowel het beeld en zeker het geluid zijn we meer dan tevreden, jammer van het gebrek aan extra's. Al bij al is dit toch een disc die door elke serieuze rockliefhebber moet overwogen worden om in huis te halen. De fans van de band daarentegen moeten zeker niet twijfelen.