FILM
Zack Ward (Transformers, BloodRayne II: Deliverance) speelt met volle overtuiging een absolute loser die in een woonwagenpark woont met zijn moddervette vrouw. Elke dat wordt hij door haar uitgescholden voor het vuil van de straat, terwijl zij haar lusten botviert op iedereen behalve op hem. Alsof het allemaal nog niet genoeg is, loopt een sollicitatiegesprek op niets uit en bij de lokale uitkeringsinstantie loopt het ook al compleet fout. Compleet ten einde raad gaat hij aankloppen bij zijn oom Dave (Dave Foley), de behoorlijk succesvolle leider van een sekte. Helaas heeft die ook geen cent meer, dus besluiten ze samen om de laatste lading "Krotchy"-poppen, een extreem populair hebbeding, te stelen en nadien voor grof geld te verkopen. Dat lijkt allemaal makkelijk gezegd dan gedaan en voor ze het goed beseffen komen Osama bin Laden en zijn beste vriend George W. Bush zich ook met de  zaak bemoeien...

"Getting banned from a theater near you!"

Nadat Uwe Bolls geflopte videogameverfilmingen House Of The Dead, Alone In The Dark en In The Name Of The King stuk voor stuk terecht neergesabeld werden door de kritiek, zou je veronderstellen dat de videogamestudio's hun lesje geleerd hebben? Blijkbaar niet, want volgens geruchten gingen de mensen achter de populaire "Postal"-videogamefranchise zelf aankloppen bij de beruchte “Master of Error”. In de originele videogames is het de bedoeling om op zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk chaos en ellende te veroorzaken. Na het nogmaals bekijken van de spelomschrijving is Uwe Boll dan misschien toch de juiste man! Want geef nu toe, zijn films zijn qua verhaal meestal een dikke chaos en de meeste critici omschrijven zijn filmografie als absolute 'ellende'.

De man is zich uiteraard ook bewust van het zogenaamde 'Bollbashing'. Het afkraken van zijn films en persoontje is op diverse plaatsen zelfs bijna uitgegroeid tot de favoriete nationale sport! We moeten toegeven dat we onszelf ook wel eens laten meeslepen. Sommige van zijn films zijn dan ook gemakkelijke doelwitten (lees: Alone In The Dark 1 en 2) en zijn in de pers fel uitgesmeerde en op een boksmatch lijkende confrontaties met recensenten die zijn films hebben neergesabeld, ze doen z'n carrière en imago geen goed. We hadden onze pen dan ook al aangescherpt voor zijn recente borreling Postal, maar wat blijkt We hebben ons in lange tijd niet meer zo goed geamuseerd!

Postal is dan ook zo fout, zo beledigend en politiek incorrect, dat het net allemaal weer ongelofelijk amusant wordt. Boll zet dan ook alles en iedereen te kakken: kinderen, gehandicapten, oudjes, moslims, 9/11-slachtoffers, joden, homo's, kortom: iedereen moet eraan geloven! Het leuke (en zelfs slimme) is dat Boll niet te verwaand is om zichzelf, zijn reputatie en de hele controverse rondom zijn figuur op de hak te nemen. Het acteerwerk is allemaal grondig over-the-top, maar dat helpt de film eerder vooruit dan andersom. Voorts ziet Postal er goed uit, met puike speciale effecten en enkele coole actiescènes. Het tempo is lekker vlot en telkens het allemaal een beetje te gortig wordt, duiken er wel ergens blote borsten en/of billen op. Kortom: Postal is absolute cult!  

BEELD EN GELUID
Het 1.78:1 HD-beeld heeft een goede scherpte met heldere en natuurlijk ogende kleuren. Het contrast is prima, maar ook het zwartniveau en het schaduwdetail zijn in orde. Het beeld heeft voorts een goede diepte en de oneffenheden blijven binnen de perken. De Engelse Engels DTS-HD 5.1-track stelt niet teleur en voorziet de film van een levendig geluidsbeeld met een goede plaatsing van de effecten en een mooie ruimtelijke weergave van de muziek. De subwoofer gaat goed door in het laag en de heldere dialogen zijn over de hele speelduur netjes te verstaan. 

EXTRA'S
De beruchte Uwe Boll voorziet zijn film zowel van een Engelse, als van een Duitse commentaartrack. Helaas zijn er voor de Duitse geen ondertitels beschikbaar, terwijl de regisseur toch duidelijk verschillende zaken vertelt. Vervolgens is er een typische promotiefeaturette (12 min.) vol enthousiaste interviews met onder meer de voornaamste castleden. Het mag duidelijk zijn dat iedereen de nodige lol heeft beleefd op de filmset! Nadien kan je getuige zijn van de 'Little Germany'-opnames in een 9 minuten durend B-Roll-clipje. Echt boeiend kan je het niet noemen, maar je krijgt wel een idee hoe het er op de set aan toe ging. De Gag Reel (3 min.) deed ons alvast niet lachen, maar u misschien wel? Ook aanwezig zijn een zestal minuten aan alternatieve en weggeknipte fragmenten, een behoorlijk amusante videoclip, twee originele bioscooptrailers en een hele collectie cross-promotional trailers.

CONCLUSIE
Postal is verre van grote kunst, maar door de extreem foute humor en enkele coole actiescènes is de film best te genieten! Voor een Uwe Boll-film is de productie ook technisch dik in orde, met enkele fraaie speciale effecten. De Blu-ray is van een goede kwaliteit, met een prima beeld- en geluidskwaliteit. De extra's vallen wat lichter uit dan verwacht, maar ze zijn toch leuk.