FILM
In het land Malaria is het niet goed toeven. Sinds er een gigantische wolk boven het rijk hangt en er niets meer wil groeien, is de voornaamste bron van inkomsten geworden dat het land geschifte uitvinders stimuleert om uitvindingen te doen waar de mensheid de duivel mee kan worden aangedaan, en dat de andere landen dan Malaria betalen om die uitvindingen níet op de mensheid los te laten. Doctor Schadenfreude (Eddie Izzard) is al 19 jaar op rij de laureaat, maar dit jaar reikt zijn ambitie toch nog wat verder: hij wil de zittende koning Malbert (Jay Leno) onttronen en zélf koning worden. De enige noemenswaardige concurrentie die hij heeft is van doctor Glickenstein (John Cleese). Glickenstein heeft zichzelf echter bij een experiment de lucht ingeblazen.

Maar achter elke uitvinder schuilt er een hulpje, een nietige aardworm die naar de pijpen van de geleerde moet dansen en voortdurend de hielen van zijn meester moet likken. Zo'n bultenaars noemt met Igors - blijkbaar wordt er in Malaria niet veel tijd gestoken in het bedenken van originele voornamen. De Igor van Glickenstein (John Cusack) ziet in het voortijdig verscheiden van zijn meester de ideale gelegenheid om zelf in de schijnwerpers te treden, en eindelijk de uitvindingen wereldkundig te maken waar hij al jaren in het geheim in de kelder aan aan het werken is. Igor is bijzonder ambitieus: hij wil niets meer of minder dan leven creëren. Met een hoop stukken lijk als puzzelstukken en een strategisch onontbeerlijke naald en draad heeft hij een - vrouwelijk - wezen in elkaar geknutseld waarvan hij een griezelig monster wil maken. Eva (Molly Shannon) is echter niet kwaadaardig te noemen; samen met zijn vrienden Scamper (Steve Buscemi), een levend-dood konijn en Brain (Sean Hayes), een schep hersenen in een bokaaltje, besluit hij om Eva toch zover te krijgen dat ze tijdens de grote jaarlijkse uitvinderscompetitie de uitvindingen van de concurrentie in elkaar trapt. Doctor Schadenfreude is echter niet van plan om zijn titel zomaar zonder slag of stoot af te geven.




In een genre zoals computeranimatie dat alsmaar uitdeint in de breedte, en waar de heerschappij van een maatschappij als Pixar gewoon absoluut is, is het niet altijd even makkelijk om zich te onderscheiden van de middenmaat. Enter Igor. Op gebied van morbide sprookjes met een horrortintje komt regisseur Anthony Leondis nog niet aan de knieën van soortgelijke films als The Nightmare Before Christmas of recent nog Coraline van Henry Selick. De film is grappig en entertainment, maar er schorten toch verschillende zaken aan de uitwerking. Waarom koning Malbert er bijvoorbeeld uitziet als een Texaanse pooier en doctor Schadenfreude als een nichterige versie van Elton John, voor zover zoiets fysiek mogelijk is,  is me compleet niet duidelijk. De film schiet nochtans als een pijl uit een boog uit de startblokken, maar gaandeweg worden de grappen van de weeromstuit alsmaar verder gezocht, en wordt het me persoonlijk moeilijker om mijn aandacht erbij te houden. De animatie is leuk en schattig, maar het verhaal doet wat kinderlijk aan, wat des te gekker is omdat sommige kindertjes toch niet helemaal de grap zullen kunnen inschatten van het zombiekonijn dat alsmaar zelfmoord tracht te plegen. Echt griezelig wordt de film echter nooit, en de makers van Igor hebben er tenminste niet voor gekozen om hun film te laten drijven op populaire cultuur, anders dan de blatante Frankenstein-clichés waar de film één grote parodie op is. Anderzijds is dit weer eens de zoveelste variatie op het thema van de misbegrepen goedzak, zijn grappige sidekicks en een slechterik van Gargamel-proporties dat het toch soms afvragen is of de makers nu écht zo verstoken blijven van inspiratie dat ze eens niets anders kunnen verzinnen. En jammer genoeg is de plot niet dikker dat zelfs met een dikke 80 minuten het verhaal soms traag aanvoelt. De animatie overstijgt jammer genoeg niet de gemiddelde Nickelodeon-uitzending.

BEELD EN GELUID
Zoals de meeste computergeanimeerde films is er op Igor bijzonder weinig aan te merken. De animatie is rijk verzadigd op gebied van kleuren, alhoewel het er in deze film wat grimmiger aan toegaat dan in de meeste vergelijkbare films, maar de rechtstreekse digitale transfer garandeert toch dat er geen ruis of andere narigheden te bespeuren zijn. De decors zien er redelijk gotisch maar goed gedetailleerd uit, en de figuurtjes lijken eerder op stop-motionanimatiefiguurtjes, omdat blijvoorbeeld hun haar niet beweegt. De dvd-koper heeft keuze tussen een Engelse en een Nederlandse 5.1-track, waarbij de laatste amper beluisterbaar is zonder er zelf een zenuwcrisis aan over te houden. De dialogen klinken netjes in de frontkanalen en af en toe springen de surrounds achteraan op. Geen spectaculaire release, maar d'r is ook niets mis mee.




EXTRA'S
Bonusmateriaal en RCV-releases: het blijft een geintje dat elke keer dat je het vertelt, minder grappig wordt.

CONCLUSIE
Igor heeft zeker een paar briljantere momenten, maar over de hele lengte kan de film niet tippen aan wat de concurrentie gewoonlijk uitbrengt. Technisch is de dvd okee, maar het voornaamste oogmerk van deze release is toch een cash in quick-versie te maken. Zij het dat RCV toch wel krediet verdient dat u aan deze release in het ergste geval nog geen tien euro kwijt zou mogen zijn.