FILM
Alle banden met de hoofdrolspelers uit de eerdere twee delen van de filmreeks worden genegeerd in Final Destination 3, dat ditmaal volop de tienerkaart trekt. Concreet betekent dit dat Magere Hein nog steeds op ingenieuze manieren zijn slachtoffers onthoofdt/doorboort/verbrandt (schrappen wat niet past) maar dat hij hierbij zo tongue-in-cheek te werk gaat dat je de prent onmogelijk serieus kan nemen. Wat bijv. te denken van de meest hilarische sequentie waarin twee ijdele domme blondjes in een solarium letterlijk in vlammen opgaan als de lampen van de zonnebank barbecuetemperaturen bereiken? Het vreemde is dat de aanpak nog werkt ook. Iedere kijker met een klein beetje gezond sadisme zal zich namelijk prima amuseren met Final Destination 3.

Naar goede gewoonte gaat de prent van start met een uitgebreid setpiece. Ditmaal is de locatie van dienst een achtbaan die het halverwege begeeft en alle inzittenden op gruwelijke wijze de dood in jaagt. De regie en de spanning van dit eerste kwartier is minder treffend dan in de vorige delen, wellicht omdat de scène zich 's avonds afspeelt, waardoor de horror van de op hol geslagen achtbaan niet altijd in detail waar te nemen is. Natuurlijk blijkt de dodenrit slechts een visioen te zijn van protagoniste Wendy, die er in slaagt een dozijn klasgenoten tijdig uit de attractie te redden en ze van de dood spaart. Voorlopig althans, want Magere Hein wil zijn zieltjes alsnog claimen.

Wat volgt is de obligatoire reeks inventieve 'ongelukken' waarvan het één al geslaagder is dan het ander. De beste vondst van Magere Hein vernoemde ik al in de eerste alinea, maar ook de volgehouden suspense in een opslagplaats vol spijker, aluminium platen en ander potentieel gevaarlijk klusmateriaal mag er best wezen. De ontknoping is helaas het zwakste setpiece van allemaal, waardoor je na afloop van de film toch met een onbevredigd gevoel achterblijft. Een ander element dat daar een doorslaggevende rol in speelt, is het gebruik van polaroidfoto's, genomen voor de fatale achtbaanrit, waarop subtiele hints de wijze van doodgaan verraden. Dan liever het vertrouwde visioen als voorspellende gave.

Nadat hij het tweede deel aan zich had laten voorbijgaan, neemt cineast van deel 1, James Wong, opnieuw plaats in de regiestoel. De intelligente visie achter het eerste deel gaat helaas volledig verloren in Final Destination 3, waardoor de prent qua regie nauwelijks te onderscheiden valt van een doordeweekse horrorfilm uit Hollywood. Ook het plezier om de gruwel zo grafisch mogelijk in beeld te brengen, wat deel 2 zo plezierig maakte, verdwijnt wat op de achtergrond. Dat alles zorgt ervoor dat je geregeld het gevoel hebt naar een soort macabere sketchshow te kijken, waarin bovendien de pointe niet al te denderend gebracht wordt. Dat kan natuurlijk ook liggen aan de acteurs die eerder omwille van hun looks gecast lijken - het bedeesde meisje, de gothic jongen, het verplichte etnische castlid - dan om hun acteerspel.

Dat staat echter een zorgeloos avondje voor de buis niet in de weg. Final Destination 3 mag dan het zwakke broertje uit de reeks zijn - althans tot deel 4 weldra op disk verschijnt - de film is nog steeds topentertainment voor wie gedurende anderhalf uur in staat is zijn brein uit te schakelen, zich verschuilend achter een grote zak popcorn. Wees echter niet verrast als je seconden na het uitzetten van de dvd-speler al vergeten bent wat je net hebt gezien.

BEELD EN GELUID
Zowel beeld als geluid maken een goede beurt op Blu-ray. De prent oogt zeer scherp met een prima kleurenweergave en nergens opvallende printfouten of filmgrain. De zwartniveaus zijn in een handvol donkere scènes net niet toereikend genoeg, maar scoren over het algemeen meer dan behoorlijk. Vooral in het eerste kwartier is het contrast wat minder, maar dat verbetert in de loop van de prent. De soundtrack staat op de schijf in de vorm van een DTS-HD Mastertrack die het gegil en getier van de tieners in doodsangst optimaal uitbuit om de kijker angst in te boezemen. Alle boxen worden hiervoor ingezet, zelfs in relatief intieme scènes.

EXTRA'S
De enige extra's zijn de Cross-promotionele Trailers waarmee de schijf opstart.

CONCLUSIE
Final Destination 3 biedt meer van hetzelfde: interessant uitgewerkte dodelijke ongelukken met een vette knipoog. Toch geeft de film aan dat er sleet zit op de formule, want noch aan de paranoia van de eerste film, noch aan de zwarte humor van de tweede film kan deel 3 tippen. Beeld en geluid halen een uitstekend niveau, maar de bonussectie is bijzonder leeg.