FILM
Two Orphan Vampires – of beter Les Deux Orphelines Vampires, want in tegenstelling tot wat de titel op de hoes laat vermoeden, gaat het hier wel degelijk over een Franse film – neemt ons mee naar een weeshuis in de jaren stilletjes. Hier verblijven twee blinde tienermeisjes onder de hoede van brave zusters. De meisjes worden graag gezien door moeder overste en zuster Marthe. Ze dragen hun lot dan ook met een uitgesproken sereniteit en gehoorzaamheid. Sterker nog, niets lijkt deze meisjes tot enige emotie te kunnen bewegen. Maar zoals het wel vaker het geval is, kan schijn bedriegen. Henriette en Louise zijn in feite vampiers. Wanneer ze ’s nachts hun zichtvermogen herwinnen, trekken ze erop uit om over het kerkhof te dwalen en hun dorst te lessen door rondzwervende dieren aan te vallen. Tijdens deze tochtjes babbelen de meisjes heel wat af. Ze bezinnen zich over hun “leven” en vragen zich af waar ze vandaan komen en hoe het komt dat ze niet kunnen sterven. Henriette en Louise zijn er immers van overtuigd dat ze al geruime tijd meegaan. Meer nog, ze geloven dat ze oorspronkelijk Azteekse godinnen waren tot er iets misliep en ze verdwenen. Maar hun afwezigheid is nooit van lange duur en ze staan als het ware telkens weer op uit de dood.

Het saaie leventje van de vampiertjes zal echter grondig veranderen wanneer dokter Dennary, een arts die de wezen wilt genezen van hun blindheid, beslist de meisjes te adopteren. Hierdoor gaat er een hele nieuwe wereld voor hen open. Dokter Dennary woont immers in Parijs waar er heel wat grote kerkhoven zijn om af te schuimen. Overdag blijven Henriette en Louise voorbeeldige – en nog steeds blinde – adoptiedochters terwijl ze zich ’s nachts overgeven aan een heel ander leven. De meisjes ontdekken dat zij niet de enige vreemde wezens zijn. Ze maken ook kennis met een weerwolvin en een vleermuisvrouw die het kerkhof bewaakt. Maar de vampiers worden roekeloos en tonen te makkelijk hun ware aard. Wanneer ze ’s nachts betrapt worden door Dennary terwijl ze een boek aan het lezen zijn, zien ze zich genoodzaakt hun adoptievader uit te weg te ruimen. Er rest hen dan niets anders dan naar het weeshuis te vluchtyen. Maar hoelang zullen ze daar hun identiteit verborgen kunnen houden?

Les Deux Orphelines Vampires is geregisseerd door Jean Rollin die naast surrealistische horrorfilms ook heel wat pornofilms op zijn naam heeft staan. Over Rollins talenten voor dit laatste genre kunnen we niet oordelen (en we wensen dit zo te houden) maar we kunnen met zekerheid zeggen dat deze horrorfilm de slechtste film is die we ooit hebben gezien. Hoewel in horrorfilms het verhaal wel vaker ondergeschikt is, neemt dit in Les Deux Orphelines Vampires wel heel extreme vormen aan. Eigenlijk kunnen we stellen dat er geen verhaal is, of toch geen dat maar enigszins steek houdt. Het enige dat we te zien krijgen, zijn meisjes die overdag voortschuifelen met een stok om dan ’s nachts heel wat vlotter rond te lopen. Tijdens hun uitjes ontmoeten ze zoals gezegd ook nog wel een tweetal andere vreemde wezens, maar het ontgaat ons volkomen wat die in de film komen doen. De acteerprestaties van Alexandra Pic (Louise) en Isabelle Teboul (Henriette) sluiten perfect aan bij de film en zijn dus ook beneden alle peil. Dit is misschien niet verwonderlijk gezien ze de hele tijd dezelfde teksten herhalen. Om te vermijden dat de kijker zou vergeten dat de vampiers ’s nachts kunnen zien,maar dat ze de wereld dan wel in het blauw zien, wordt dit elke keer als de avond valt, herhaalt – en dat is wel een aantal keer. Diegene die zich bij dit soort films verwachten aan allerlei gruwelijke en bloederige tafelen, zullen ontgoocheld zijn. Er zijn maar bitter weinig scènes waarin we de vampiers werkelijk in actie zien en wanneer dit dan het geval is, lijken de meisjes hun slachtoffers eerder te knuffelen dan leeg te zuigen. Voor het overige ziet het er allemaal vreselijk nep uit.

BEELD EN GELUID
Bij het bekijken van de dvd lijkt het alsof deze film dateert uit de jaren stilletjes. Het beeld is constant wazig en vol ruis, aan de randen van het beeld zien we storende afwijkingen en de camera trilt met momenten zo hard dat je er zeeziek zou van worden. En dat terwijl de film eigenlijk maar van 1997 is. Door de slechte beeldkwaliteit is het bijna onmogelijk het onderscheid te maken tussen dag- en nachtscènes wat ons toch wel vrij belangrijk lijkt in een vampierfilm. Omdat de meisjes de nacht in het blauw zien, is er overdadig gebruik gemaakt van een blauwe filter.
Qua geluid kunnen we enkel zeggen dat de achtergrondmuziek niet meteen bijdraagt tot het opbouwen van spanning, terwijl de film dit toch wel had kunnen gebruiken.

EXTRA'S
De extra’s op de dvd van Two Orphan Vampires stellen niet al te veel voor. We vinden een aantal trailers voor andere films van Jean Rollin (La Vampire Nue, Les Démoniaques, Les Raisins de la mort en La Morte Vivante). Uit wat we uit deze trailers kunnen afleiden, lijken deze films nog meer van hetzelfde te tonen, zij het dan wel met nog wat meer bloed en bloot. Naast deze trailers, vinden we ook nog een slidesshow en een interview met Jean Rollin. Hoewel dit laatste niet bijster interessant in beeld gebracht is, is het wel leuk om naar te kijken.

CONCLUSIE
Les Deux Orphelines Vampires kon ons niet bekoren. Er is geen verhaallijn, geen spanningsopbouw en de acteerprestaties zijn zwak. Zelfs voor de liefhebbers van bloederige horrorfilms valt er niets te rapen. Enig pluspunt… surrealistisch was de film wel! Misschien iets voor de echte (en uiterst moedige) Jean Rollin-fans.