SERIE
In het tweede seizoen van American Horror Story, toepasselijk "Asylum" genaamd, zitten we niet langer in een spookhuis, maar volgen we de gebeurtenissen die zich voordoen in Briarcliff Manor, een gesticht voor criminele gestoorden dat door de katholieke kerk uitgebaat wordt in het begin van de jaren 60.

Het gesticht wordt geleid door de ambitieuze monseigneur Timothy Howard, die Briarcliff ziet als zijn opstapje naar de hoogste regionen binnen de Kerk, maar het dagelijks beheer laat hij over aan Zuster Jude die met harde hand alles onder controle houdt. Zuster Jude, die voordat ze zich bekeerde en non werd een bewogen leven leidde, is als dusdanig verantwoordelijk voor alles wat er zoal gebeurt binnen de muren van het gesticht, met uitzondering van wat de geheimzinnige Dr. Arthur Arden doet in zijn eigen laboratorium. Arden voert daar geheime experimenten uit waarvan niemand goed weet wat hij beoogt te bereiken, maar aangezien hij onder de directe bescherming van Howard staat, is zelfs Zuster Jude niet gemachtigd om zich met hem te bemoeien.

Niemand weet goed wat er gebeurt binnen de muren van Briarcliff, maar daar komt verandering in als Kit Walker door het gerecht naar het gesticht gestuurd wordt om aldaar door een onafhankelijk psychiater geëvalueerd te worden. Walker wordt ervan verdacht de seriemoordenaar "Bloody Face" te zijn die verscheidene vrouwen op bloederige wijze omgebracht heeft, en journaliste Lana Winters ziet daarin haar kans om een spraakmakende reportage te maken die haar carrière een serieuze boost kan geven. Zuster Jude is echter allesbehalve gesteld op pottenkijkers en zorgt er dan ook voor dat Winters de praktijken binnen Briarcliff vanuit de eerste hand kan meemaken...

In het tweede seizoen van American Horror Story zien we de cast uit het eerste seizoen terugkeren in een compleet nieuw decor en nieuwe rollen. Het is even wennen als het moorddadige spookhuis uit het eerste seizoen je nog vers voor de ogen staat, maar al gauw ben je mee met de gebeurtenissen binnen het gesticht en word je ondergedompeld in een wereld van bovennatuurlijke en monsterachtige fenomenen.

Op zich is een seriemoordenaar in een krankzinnigengesticht al een goede opzet om een seizoen over te maken, maar de mensen achter American Horror Story doen er nog meer dan een schepje bovenop. Nazi's, demonen en engelen, buitenaardse wezens, menselijke experimenten, ... spoken zijn deze keer niet van de partij, maar voor de rest kan je het zo gek nog niet bedenken of het komt wel voorbij in dit tweede seizoen. Het gevaar van zo'n overdaad is dat het een chaotisch rommeltje kan worden zonder al teveel samenhang, maar de makers trappen niet in die val en slagen er wonderwel in om alles op zo'n manier te presenteren dat het goed te volgen is en je je belangstelling behoudt.

Een coherent verhaal is op zich al een fatsoenlijk startpunt, maar het is natuurlijk de cast die het moet doen en daar willen we vooral Jessica Lange vernoemen die werkelijk fenomenaal werk verricht als Zuster Jude, die doorheen de afleveringen een transformatie doormaakt die niet alleen onverwacht is, maar die ook nog schitterend uitgebeeld wordt. De rest van de cast - met Zachary Quinto en James Cromwell op kop - levert evenzeer hoogstaand werk af waardoor dit tweede seizoen van American Horror Story op alle vlakken het eerste overklast.

Geen minpuntjes? Toch wel: het gedoe met de buitenaardse wezens is een beetje ver gezocht in vergelijking met de rest van de gruweltaferelen in Briarcliff en voegt niet echt veel toe aan het verhaal, en het einde zal niet iedereen in dezelfde mate aanspreken. Behalve dat kunnen we niet anders dan zeggen dat seizoen 2 wederom een schot in de roos is!

BEELD EN GELUID
Het beeld en het geluid van dit tweede seizoen zijn zonder twijfel zeer goed te noemen met nogal wat gebruik van effecten die vanuit de achterste luidsprekers komen om extra atmosfeer te creëren terwijl de dialogen te allen tijde duidelijk doorkomen. Het beeld is geschoten met een 35mm camera en varieert nogal van kleurrijk in scènes die buiten het asiel geschoten zijn, terwijl de gedeeltes in het gesticht dan weer zeer grauw in beeld gebracht worden, wat perfect in lijn ligt met de bedoeling van de makers om dit gedeelte zeer grimmig over te laten komen. Compressiefouten zijn veelal afwezig, maar bij momenten is er wel erg veel grain en sommige schaduwen kunnen neigen naar blauw in plaats van naar zwart.

EXTRA'S
Verwijderde scènes, een 9 minuten durende tour van het gesticht, geleid door de bewaker, waarbij we wat clips te zien krijgen van de inwonenden, een behind-the-scenes die 22 minuten duurt en waarin we ook cast en crew bezig horen over het concept van het tweede seizoen, 15 minuten over het design van de set en dan nog een 15 minuten over de make-up en effecten die gebruikt zijn om de monsters te creëren.

CONCLUSIE
Omdat we geen spoilers weg willen geven, is het nogal moeilijk om goed uit te leggen wat er zoals gebeurt in dit tweede seizoen van American Horror Story, maar weet in ieder geval dat er verschillende lijnen zijn die over vele jaren door elkaar lopen om uit te monden in een finale die misschien niet spectaculair is, maar die het verhaal wel op een correcte manier afsluit.

Asylum gaat "above and beyond" in vergelijking met seizoen 1, maar dankzij excellent werk van de cast en goed werk van de schrijvers blijft het een beklijvend geheel dat zeker de fans van het genre zal kunnen bekoren. En ook degenen die niet zo van horror houden kunnen meegenieten, want ook al moet men bij momenten wel wat gruwelijke beelden slikken, de gruwel speelt zich toch vooral op psychologisch vlak af.

Waar we al jaren om de oren geslagen worden met detectiveseries, scifishows en advocatenreeksen, is American Horror Story een van de weinige series die horror als uitgangspunt heeft. Dat is op zich al bewonderenswaardig, maar de makers slagen er met deze tweede jaargang ook in om wederom topwerk af te leveren dat sowieso de fans zal aanspreken en dat evengoed de gemiddelde tv-kijker die op zoek is naar spanning zal kunnen bekoren.