GRAND HOTEL - SEIZOEN 2 DEEL 1
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2015-11-25
TV-SERIE
Seizoen 2 van
Grand Hotel start ongeveer 6 maanden na de laatste aflevering van de
eerste serie en het ergste wat er kon gebeuren is gebeurd: Alicia is in het huwelijksbootje gestapt met Diego, de directeur van het Grand Hotel. Ze heeft het niet gewild, ze heeft er zich zelfs tegen verzet want ze is verliefd op een andere en jongere man, maar de verenigde druk van haar moeder Doña Teresa en Diego heeft haar doen zwichten. Ook als jongste dochter heeft ze verantwoordelijkheden en volgens haar moeder is de belangrijkste ervoor te zorgen dat Diego in de zaak blijft, want hij is de enige die de barre financiële situatie van het Grand Hotel ten goede kan keren. De geheimzinnige hoteldirecteur had al langer een oogje op Alicia, en via een huwelijk wordt hij lid van de familie Alarcón, waardoor zijn immer onzekere toekomst achter de rug is. Wie Diego is en wat hij op z’n kerfstok heeft, we hebben het in seizoen 1 niet vernomen en dat blijft wellicht nog een tijdje zo, maar dat hij tot veel in staat is en z’n hand niet omdraait voor acties die het daglicht schuwen, dat is wel duidelijk. Het jonge stelletje was op huwelijksreis in Parijs en keert in aflevering 1 van dit seizoen terug naar het Grand Hotel. Daar gaat de aandacht ondertussen naar de hachelijke toestand van kelner Andrés. Die is geëlektrocuteerd tijdens het vervangen van lampen in een kroonluchter in het restaurant en sindsdien ligt hij in coma. Volgens z’n collega-kelner Julio is er sprake van opzet, want hij heeft sabotage aan de elektrische leidingen vastgesteld, maar inspecteur Ayala vindt te veel verschillende vingerafdrukken om tot een sluitende conclusie te komen. Alicia wordt uiteraard na haar terugkeer door Julio op de hoogte gebracht en samen besluiten ze dat er een verband moet zijn met de rode envelop waarop al sinds vele maanden door zowat iedereen jacht wordt gemaakt. Wie ze in z’n bezit heeft, is onduidelijk, maar dienstmeisje Belén – zwanger van Diego – maakt de meeste kans, want zij was goed bevriend met Cristina, het dienstmeisje (en zusje van Julio) dat bijna een jaar geleden in duistere omstandigheden om het leven zou zijn gebracht, en van Cristina weet iedereen dat ze de envelop in haar bezit had.
Belén in ondertussen met Andrés getrouwd, waardoor ze zich de schande van een ongetrouwde moeder bespaart, maar Doña Teresa heeft haar gedwongen om de baby na de geboorte af te staan aan haar onvruchtbare oudste dochter Sofia, die dringend een erfopvolger voor het markiezaat van haar echtgenoot ter wereld moet brengen om haar positie te consolideren, wat niet gemakkelijk is sinds haar moeder zich niet aan haar belofte heeft gehouden, nl. dat de markies directeur van het Grand Hotel zou worden. Maar dan vallen er financiële lijken uit de kast en is er dringend nood aan heel veel geld om het hotel van de ondergang te redden, en als een gelukkig toeval overlijdt net op dat moment de vader van Sofia’s echtgenoot en is die de enige erfgenaam van zijn vader…
Ondertussen wijden Alicia en Julio zich intens aan hun voornemen om de mysteries en geheimen in het Grand Hotel op te lossen, al dan niet met de welwillende hulp van inspecteur Alaya, die na een reeks intriges van Doña Teresa tot agent is gedegradeerd (omdat hij z’n neus te veel in haar vuile spelletjes stak). De rode envelop krijgen ze echter niet te pakken, want die valt in de handen van Diego die ze samen met Doña Teresa verbrandt. Maar Julio komt wél te weten wat er in de brief staat en dat is in eerste instantie niet zo’n gelukkig nieuwtje voor Alicia, die haar mening over haar eigen familie moet bijstellen, en zelfs over haar dierbare vader, als blijkt dat die schijnbaar betrokken was bij een reeks vuile affaires waarvan heel wat mensen – waaronder zelfs familieleden – het slachtoffer zijn geworden. Meer dan ooit beseft ze dat haar moeder en Diego een spelletje spelen dat al veel langer aan de gang is, maar zijn ze ook in staat om tegenstanders uit te schakelen, kelner Andrés bijvoorbeeld, wiens positie in het Grand Hotel-monopolyspel stilaan zichtbaar wordt. De waarheid is een schok voor Alicia en voor haar jongere broer Javier, maar dat brengt ze niet in verleiding om het smerige spelletje van Donã Teresa en Diego mee te spelen…
Blijft over: de onmogelijk liefdesaffaire tussen Alicia en kelner Julio, twee jonge mensen uit zeer verschillende milieus, die niet geacht worden met elkaar om te gaan. Maar de aantrekkingskracht is groter dan het taboe, en dat is zo gebleven ondanks Alicia’s huwelijk, althans wat Julio betreft, en het doet hem goed dat ze hem niet ontwijkt en zelfs bereid is om hem te helpen bij het ontsluieren van een aantal duistere kwesties omtrent de gang van zaken in het Grand Hotel. Maar als een nieuw dienstmeisje interesse blijkt te hebben voor Julio en alles in het werk stelt om hem tot een relatie te verleiden, laat dat Alicia niet onverschillig en dat ontgaat Julio niet…
In seizoen 2 van Grand Hotel wordt de lat een flink stuk hoger gelegd dan in de eerste serie. Niet alleen is de speelduur van de serie verdubbeld, ook het aantal scenaristen is opnieuw uitgebreid (tot 15!) en dat heeft gevolgen, want het aantal intriges neemt gevoelig toe en ze zijn vaak ook vermetel uitgewerkt, waarbij je vaak het gevoel hebt dat een redelijke oplossing niet meer mogelijk is (iets dergelijks zagen we eerder in o.a. Dexter en Breaking Bad). Het gevolg is dat dit kostuumdrama ondertussen is uitgegroeid tot een productie waarin drama en suspense elkaar in evenwicht houden. Grand Hotel wordt vaak vergeleken met Downton Abbey, maar de Spaanse serie heeft inmiddels een veel ruimer opgezet, waaraan in seizoen 2 zelfs flink wat humor wordt toegevoegd, want als gevolg van z’n degradatie, wordt agent Ayala de ondergeschikte van zijn niet erg snuggere jongere collega – die als agent meer dienstjaren kan voorleggen – en dat geeft regelmatig aanleiding tot spanningen, maar veel meer nog tot komische situaties die je je in Downton Abbey niet kan voorstellen. Het is een gedurfde ingreep, maar het werkt voor 100 procent. Het hoeft u dan ook niet te verbazen dat de serie bijna overal – behalve bij ons - is uitgezonden (ook in Amerika, Engeland en Duitsland) en op heel veel bijval kan rekenen.
De keuze om een drama met elementen uit een detectiveserie te combineren is overigens een uitstekende zet, niet alleen omdat het zoals in dit geval tot een perfect resultaat leidt, maar ook omdat het de serie toegankelijk maakt voor een heel ruim publiek. Misschien zijn de Spaanse dialogen voor sommige kijkers een probleem, maar dat wendt, en bovendien verhogen ze in aanzienlijke mate de authenticiteit van het geheel, want bij een streng en onbuigzaam karakter zoals Doña Teresa kan je je moeilijk een Engelse klankband voorstellen, want dan verlies je beslist een deel van de typische stugheid van de Moors-Spaanse cultuur uit die periode.
Net zoals in Downton Abbey is het kasteel één van de grote eyecatchers, want het Palacio de la Magdalena (Santander) is zo mogelijk nog indrukwekkender dan de Engels tegenhanger, minder imposant, maar tegelijk ook sprookjesachtiger, waardoor het contrast met wat zich binnen de muren afspeelt extra in de verf wordt gezet. Visueel is de serie trouwens een pareltje en ze moet op dat vlak beslist niet onder doen voor Downton Abbey. De buitenopnamen blijven beperkt, maar ze zijn wel goed gekozen en in beeld gebracht, terwijl de veelheid van locaties in het hotel (de publieke delen, de privévertrekken van de Alarcóns, de sobere kamers van het personeel en de infrastructuur van keukens, wasplaatsen, linnenkamers, etc.) voor heel veel afwisseling zorgt.
Over de acteerprestaties zijn we over de hele lijn positief, want die zijn zo goed als perfect, met Adriana Ozores (Doña Teresa), Amaia Salamanca (Alicia) en Yon González (Julio) in de hoofdrol, en Llorenc González (Andrés), Concha Valesco (als zijn moeder Ángela), Pedro Alonso (Diego) en Marta Allarde (Bélen) en Pep Anton Muñoz (inspecteur Ayala) in onmisbare bijrollen, terwijl ook Eloy Azarin (Javier Alarcón), Luz Valdenebro (z’n oudere zus Sofía) en Fele Martínez (haar echtgenoot markies Alfredo Valgara) belangrijke bijdragen leveren om de serie kleur te geven.
BEELD EN GELUID
Opnieuw een zo goed als perfecte technische kwaliteit: felle en veelzijdige kleuren, duidelijke details en een uitstekend zwart-witniveau. Zoals we dat van Just Entertainment gewend zijn, is de transfer bovendien vlekkeloos uitgevoerd. Lucio Gody tekent opnieuw voor de soundtrack en die is vooral efficiënt, terwijl hij in de dramatische en/of spannende scènes dit keer voor heel veel vuurwerk zorgt.
EXTRA’S
Geen
CONCLUSIE
Grand Hotel haalt in het tweede seizoen moeiteloos het niveau van Downton Abbey, niet alleen qua spanning en romantiek, maar ook wat betreft de aandacht voor de onderlinge menselijke relaties tussen upstairs en downstairs. Dat al eens een kleine verhaallijn in een andere vermomming terugkeert, nemen we de makers niet kwalijk, want tegelijk slagen ze erin om ons keer op keer op het puntje van onze stoel te houden.