FILM
De jonge Stella (Angela Schijf) hoopt op een betrekking bij de NRC, maar omdat ze voorlopig zonder werk zit, gaat ze in op een advertentie in de krant. Ze komt terecht in de riante villa van de weduwe De Heus Verolmenom het archief van haar overleden echtgenoot te ordenen met het oog op een boekuitgave. Mevrouw De Heus Verolmen staat in Nederland bekend als de zwarte weduwe omdat ze altijd achter haar man is blijven staan die tijdens de Tweede Wereldoorlog een overtuigd aanhanger was van het gedachtengoed van Adolf Hitler. In de gevangenis is Ewald de Heus Verolmen achteraf onder nooit opgeklaarde omstandigheden om het leven gekomen en volgens zijn weduwe is hij vermoord wegens zijn afwijkende ideeën. De jonge journaliste gaat in de bizarre omgeving aan de slag in de hoop er een goed verhaal aan over te houden.

Al op haar eerste werkdag maakt Stella kennis met Andreas, de kleinzoon van de weduwe, die schijnbaar zeer specifieke redenen heeft om zelf ook het gezelschap van de oude dame op te zoeken. Hij belooft Stella te zullen helpen bij haar eigen speurtocht op voorwaarde dat ze in het archief van zijn oma naar informatie uitkijkt in verband met een schilderij of een ander waardevol voorwerp dat wellicht op een geheime plaats wordt bewaard. Het flirterige gedrag van Andreas laat Stella evenwel niet koud waardoor het voor de jonge vrouw steeds moeilijker wordt om niet persoonlijk betrokken te worden bij de excentrieke en samenzweerderige intriges van de weduwe De Heus Verolmen en bij de verwoede pogingen van haar kleinzoon om datgene in handen te krijgen wat hem naar eigen zeggen toekomt.

 

De Ordening is losjes gebaseerd op het gelijknamige boek (1998) van de Nederlandse auteur Kees van Beijnum over Florentine Sophie Rost van Tonningen-Heubel, een Nederlandse nationaalsocialiste die het fascistische gedachtengoed tot op het einde van haar leven trouw bleef en die o.a. de Holocaust in twijfel trok. De dood van haar echtgenoot en NSB-voorman Meinoud Rost van Tonningen heeft ze altijd een moord genoemd, want als president van de Nederlandse Bank zou hij te veel geweten hebben over zwartgeldtransacties van prominente Nederlanders. Die bewering wordt door kenners in twijfel getrokken, want de man zat nauwelijks 6 uur in de cel toen zijn lijk werd gevonden. In het begin van de jaren tachtig kwam Florentine Sophie Rost van Tonningen-Heubel opnieuw in de actualiteit wegens bijeenkomsten met gelijkgestemden in haar villa in Velp. Ze overleed in 2007 op 92-jarige leeftijd in Waasmunster waar ze sinds 2000 naar eigen zeggen ‘in ballingschap’ leefde, na protesten van wijkbewoners tegen haar verhuizing naar een flat in Arnhem.

 

In De Ordening van regisseur Pieter Kuijpers is Florentine Sophie Rost van Tonningen-Heubel (Dora van der Groen) evenwel niet meer dan een randfiguur, want het gaat de maker vooral om de ontluikende liefde tussen haar kleinzoon en Stella en de zoektocht naar een waardevol voorwerp dat in de handen dreigt te vallen van een fascistische organisatie in Londen en waarop Andreas recht meent te hebben. De uitkomst van die verhaallijn is zodanig flauw en ongeloofwaardig dat je als kijker bijna vergeet dat Angela Schijf een uitstekende acteerprestatie neerzet en de film als het ware op haar eentje draagt, want als gevolg van de gebrekkige karakterisering, komt haar tegenspeler Roeland Fernhout (Michiel De Ruyter, 2015) daar niet voor in aanmerking, terwijl Reinout Bussemaker (Antonia, 1995; De Vierde Man, 1983) in een veel kleinere rol dan weer wél indruk maakt. Dora van der Groen kruipt in de huid van de NSB-gezinde weduwe De Heus Verolmen, maar ook dat is een rol met zeer beperkte mogelijkheden omdat regisseur Pieter Kuijpers zich angstvallig aan de clichés over collaborateurs en dergelijke houdt.

De Ordening werd destijds genomineerd voor een Gouden Kalf in de categorie Beste lange TV-drama, maar het beeldje ging naar Theo van Gogh voor Najib en Julia.