FILM
The Coming Of Sin maakt deel uit van de box Blood Hunger, The Films Of José Larraz waar je ook Whirlpool en Vampyres in terug kan vinden.

The Coming Of Sin uit 1978 kreeg in thuisland Spanje de titel La Visita Del Vicio, wat staat voor Violation Of The Bitch. Met een tagline als "she asked for it..." weet je meteen wat voor vlees je in de kuip hebt. Een film over verkrachtingen dus, en dan nog wel met vrouwen die het zogezegd verdienen. We schrijven dan ook het jaar 1978, toen alles nog mocht, zeker met de regisseur José Ramón Larraz aan het roer. Hij was een cineast die wel talent had, zo werd aan hem gevraagd om een prestigieuze televisiereeks over de schilder Goya te maken, maar het was vooral geld dat hem interesseerde, en dat kon je volgens hem verdienen door de film vol bloot te steken. Het verhaal moest niets voorstellen, zo lang de vrouwen maar uit de kleren gingen of in het geval The Coming Of Sin de mannelijke hoofdrolspeler en nog wel spiernaakt op een wit paard.




De blote man komt steeds maar terug in de nachtmerrie van het jonge zigeunermeisje Triana (Lidia Zuazo). Het meisje van 18 kan noch lezen noch schrijven, en was het dienstmeisje van een echtpaar van middelbare leeftijd dat het arme wicht bij de schilderes Lorna (Patricia Granada) komt dumpen. Waarom dat gebeurt is niet zo heel duidelijk, feit is wel dat de knappe Triana ze niet alle vijf op een rij heeft, of tenminste, dat denken we toch. Oorspronkelijk duurde de film iets meer dan anderhalf uur, maar de gevreesde BBFC gebruikte gretig de schaar om de film te kortwieken tot amper '70 minuten. Ondanks alles werd The Coming Of Sin toch nog een behoorlijk succes in Engeland. Het waarom laat zich raden, want hoewel deze film de wereld ingestuurd werd als een erotische thriller, merk je nauwelijks een verhaal, de verveling daarentegen slaat met de minuut harder toe. Larraz heeft zijn film wat symboliek gegeven (de vrouw die opgesloten zit in een standbeeld van een paard, wat overigens het shot van de affiche is), waardoor je merkt dat de Spanjaard iets probeert te doet wat in de lijn ligt van Luis Buñuel maar verder dan een mislukte poging gaat het allemaal niet, en blijft er alleen wat softcore-porno over, die zo saai gefilmd is dat het moeilijk is om de ogen op het scherm te blijven richten.




BEELD EN GELUID
De transfer heeft op bepaalde momenten (vooral in het begin) last van te veel filmgrain waardoor het lijkt alsof er een witachtige filter op de film zit. Dat heeft natuurlijk te maken met het enorm beschadigde origineel, maar Arrow heeft de titel herwerkt tot een meer dan behoorlijk resultaat. De kleuren ogen wat gedateerd, zeker in de binnenopnames. De detaillering is niet altijd zuiver, maar werkt nooit storend. De geluidsband is een lamlendige LPCM Mono 1.0 die je kan afspelen in het origineel Spaans of in een belachelijk gedubde Engelse versie.




EXTRA'S
Het beste aan deze disk, mochten ze je interesseren zijn de extra's. In Variations of Vice: The Alternate Versions of The Coming of Sin legt Marc Morris kort uit welke scènes door de censuur sneuvelden. In Memories of Larraz staat Simon Birrell die een goede vriend was van de regisseur meer dan een half uur stil bij wat volgens hem Larraz zo groots en unieks maakte. His Last Request is een kortfilm van Birrell waar Larraz aan meewerkte, en is bedoeld als een soort van hommage aan de stille film, maar dan wel met (hoe kan het ook anders) een erotische insteek. Verder is er nog een kort archiefinterview met Jose Larraz en naast een trailer is er ook nog een audiocommentaar met Kat Ellinger en Samm Deighan.




CONCLUSIE
The Coming Of Sin is niet meer dan een excuus om een film te maken waarin wat geneukt en verkracht wordt. Larraz haalt af en toe wel wat symboliek uit de kast, maar dat levert voor de kijker geen enkele meerwaarde op, integendeel!