FILM
In 1970 wordt kapitein-dokter Jeffrey MacDonald (Gary Cole) in zijn huis in het militaire domein Fort Bragg overvallen door wat hij beweert, vier hippies uit op drugs, die zijn vrouw Colette (Wendy Schaal) en twee dochtertjes (Brandy Gold en Dylan Galer) op beestachtige wijze afmaken en hem op dodelijke wijze verwonden. Hij kan nog net een ambulance bellen, en kruipt door het oog van de naald met een doorboorde long. Voor zijn vrouw en kinderen kan echter geen hulp meer baten. Zijn schoonouders, Freddy (Karl Malden) en Mildred (Eva Marie Saint) Kassab en zijn moeder (Paddi Edwards) komen ter plaatse om het droeve nieuws te vernemen. MacDonald beweerde al die tijd dat de moord geïnspireerd was door de moord op Sharon Tate door de Charles Manson-bende. De koelheid waarmee MacDonalds zaak door de militaire overheid wordt behandeld, stuit hen echter tegen de borst, en de militairen beschouwen hem zelfs als een verdachte. Al snel spitst het onderzoek zich echter toe op Helena Stoeckley (Alexandra Johnson), een hippie die al dan niet de vrouw in het gezelschap was. Hoe dan ook, Jeffrey MacDonald wordt vrijgesproken.




Dan begint er echter iets te knagen bij schoonvader Freddy, die zich in stijgende mate loopt te ergeren over de manier waarop Jeffrey zich in de media gedraagt. Ook vindt de dokter nogal snel een nieuwe liefde in zijn leven, wat de nagedachtenis aan zijn Colette besmeurt. Freddy gaat dieper graven, en weet uiteindelijk zoveel bewijs tegen MacDonald te verzamelen dat de zaak opnieuw behandeld wordt, dit keer door de Grand Jury, en het is daar dat MacDonald finaal tegen de lamp loopt.




Van het soort tweedelige televisiefilms dat je vroeger op zaterdag op de toenmalige BRT te zien kreeg, de helft voor en de helft na het laatavondjournaal, is deze Fatal Vision me altijd bijgebleven, niet in het minst omdat het één van de eerste films was met één van mijn favoriete acteurs, Gary Cole, die later furore zou maken met het nog altijd niet op dvd verschenen Midnight Caller. Cole zet in deze film de perfecte psychopaat neer (milde spoiler, maar iedereen die een beetje dit waargebeurd verhaal heeft gevolgd, weet dat MacDonald uiteindelijk schuldig is bevonden). De feiten, en dan meer bepaald een onderzoek naar de verschillende bloedgroepen van de leden van het gezin MacDonald, deden hem uiteindelijk de das om, en dit in een tijdperk waarin van DNA-analyse geen sprake was.




Dat deze Fatal Vision boven de middelmaat van de gemiddelde televisieserie is uit blijven steken, wordt natuurlijk bewezen door het feit dat ik de plot na al die jaren nog steeds precies herinner. De technische kant van de zaak wordt in deze miniserie met een fileermes ontleed, maar op een manier waarop het vooral boeiend blijft en vooral de stijgende frustratie van Jeffrey MacDonald boekdelen spreekt. Wat anderzijds ook pleit voor de kwaliteit van Fatal Vision is dat in tegenstelling tot al die andere televisieseries, een film als The Burning Bed uitgezonderd, een filmlabel als Kino Lorber het nuttig vond om deze op Blu-ray uit te brengen.




De film is gebaseerd op het boek van Joe McGinniss, die aanvankelijk door MacDonald zelf werd ingehuurd om zijn onschuld uit te schreeuwen. MacDonald was dan ook not amused wanneer McGinniss hem in het boek omschreef als een narcistische sociopaat, in plaats van de zaak af te schilderen als een gerechterlijke dwaling. Uiteraard volgde hier óók een rechtzaak op, die MacDonald weliswaar won, maar zijn schadevergoeding bedroeg een magere 50.000 dollar, geld dat McGinniss met de rechten op het werk met de glimlach kon betalen.




In 2021 vroeg MacDonald nog een laatste keer om vervroegd vrijgelaten te worden voor zijn driedubbele levenslange veroordeling. Met het inzicht dat het toch niets zou worden, trok hij zijn verzoek weer in.

BEELD EN GELUID
Er circuleert al jaren een Nederlands ondertitelde versie op de krochten van het internet, maar met deze officiële release hebt u natuurlijk de real deal in huis. Het beeldformaat van deze prent is uiteraard 1.33:1 - in 1984 was er van breedbeeld nog geen sprake - en feitelijk valt voor een film van dergelijke ouderdom de beeldkwaliteit nog redelijk mee. Er zit al wel eens een kleine printbeschadiging in het beeld, en detaillering in de nachtelijke regen aan het huis van de MacDonalds in de beginscène valt wat tegen, maar eens de film op gang komt, worden de kleuren helderder en neemt de detaillering toe. De soundtrack is van de hand van Gil Mellé, is voornamelijk synthesizermuziek die een beetje off-key klinkt, maar wat doet denken aan de soundtrack van Airwolf. Voor de rest biedt de DTS-HD MA 2.0-track een heldere dialoog, wat mooi meegenomen is, maar slechts weinig actie - het grootste deel van de film is toch gepraat in de rechtbank.




EXTRA'S
U krijgt een audiocommentaar door filmhistoricus Daniel Kremer en enkele cross-promotionele trailers. Het is beter dan niks.

CONCLUSIE
Fatal Vision is een ietwat lange maar ongemeen boeiende analyse van de zaak Jeffrey MacDonald met een glansrol voor Gary Cole. Aanbevelenswaardig voor wie over regiovrije apparatuur beschikt.