FILM
Samuel (Max Von Sydow – “Minority Report”) is de koning van het geluk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verloor hij als Joods kind in een concentratiekamp alles behalve zijn leven. Nu runt hij met zijn assistant Fredrico (Eusebio Poncela) een goedlopend casino in een godvergeten woestijngebied. Frederico overleefde als enige een zware aardbeving en heeft daarmee zijn ‘gave’ ontdekt om via aanraking het geluk van anderen te stelen en aan te wenden voor eigen gebruik. Als hij op eigen benen wil staan en het casinomilieu wil verlaten, ontneemt Samuel hem zijn gave. Zeven jaar later zint Frederico op wraak en ontmoet hij Tomas (Leonardo Sbaraglia – “Nowhere” – 2002), een dief die de enige overlevende is van een ernstig vliegtuigongeluk. Frederico gebruikt ‘geluksvogel’ Tomas als inzet voor zijn wraak door hem levensbedreigende weddenschappen met anderen aan te doen gaan. Wie zijn persoonlijk geluk of dat van anderen verspeelt zal sterven. Enkel degene met het meeste geluk blijft in leven en zal het uiteindelijk moeten afleggen tegen Samuel, de koning van het geluk. Doordat er slachtoffers vallen zet de recherche mensen in om dit geheime genootschap te ontmaskeren. Maar zal men dit fenomeen tijdig een halt kunnen toeroepen?

Intacto is de allereerste film van regisseur Juan Carlos Fresnadillo en draaide bij ons slechts gedurende enkele weken in een handvol bioscoopzalen. Fresnadillo levert een stukje eigenzinnige en gedurfde cinema af. Het tevens door dezelfde man geschreven scenario is erg origineel, vernieuwend en ambitieus. Jammer genoeg spelen het gebrek aan ervaring en de overdosis ambitie van Fresnadillo de film behoorlijk parten. Wat werkelijk een top film had kunnen zijn is nu slechts herleid tot: redelijk goed. Fresnadillo laat zowel op vlak van regie als scenario enkele steken vallen waardoor er enkele ‘plot holes’ naar boven komen drijven. Ook zijn sommige scènes een duidelijk geval van ‘style over matter’, wondermooi in beeld gebracht en vorm gegeven, maar jammer genoeg weinig of niets zeggends op gebied van het verhaal. Gelukkig zijn de filmbeelden een ware lust voor het oog en is de sfeer van de prent heel apart en beklemmend op sommige ogenblikken. Interessante film, maar er zat veel meer potentie in het basisconcept dan er uiteindelijk is uitgekomen. Een beetje een gemiste kans dus.

BEELD EN GELUID
Het beeld van Intacto is werkelijk prachtig. Diepe contrasten en warme, volle kleuren vullen het scherm in een 2.35:1 anamorfische beeldverhouding. Mooie landschappen en goed uitgewerkt set-design waren voor wat betreft de verfilming een natte droom voor de cinematograaf. De Dolby Digital 5.1 soundtrack verwerkt mooie surround-effecten langs al de mogelijke beschikbare kanalen. De muziek komt mooi tot z’n recht via de voorste stereo speakers en overstemt nergens de dialoog uit het centrumkanaal. Wel een misser van formaat is de DTS-aanduiding op de dvdcover. Deze is jammer genoeg nergens op de schijf terug te vinden. Een zeer misleidende verstrooidheid van Universal.

EXTRA’S
De extra’s zijn aanvaardbaar. Naast de trailer en een ‘making of’ featurette van ongeveer vijftien minuten, bevinden er zich ook nog een aangenaam audio-commentaar van de regisseur en een korte documentaire over de tot standkoming van de speciale effecten op de disc. Deze twee laatste extra’s zijn tevens, raar maar waar, nergens aangegeven op de hoes van film.

CONCLUSIE
Intacto is een film met een originele en ambitieuze visie. Jammer genoeg iets té ambitieus want de uitwerking en de regie van de prent zijn niet geheel vrij van fouten. Het resultaat kan best bevredigend genoemd worden maar is niet subliem. Intacto is de debuutfilm van de jonge Spaanse cineast Juan Carlos Fresnadillo, een naam om zeker te onthouden want zijn volgende film kon wel eens een stap dichter de perfectie benaderen. Toch valt Intacto zeker aan te raden als huurfilm en voor de liefhebbers van psychologisch surrealisme onder jullie zeker ook als koopfilm. Je kan de film gerust enkele malen bekijken om alle details te doorgronden.