SERIE
De makers van Entourage, een nieuwe hippe comedy van de Amerikaanse betaalzender HBO, gaan er prat op dat hun serie de vergelijking met de realiteit in Hollywood wonderwel kan doorstaan. Als dat inderdaad zo is, dan kunnen de clichés over hersenloze vedetten, gehaaide agents en meer knappe meiden per vierkante meter dan goed is voor het libido van de gemiddelde man nog niet direct naar de prullenmand verwezen worden. Integendeel: behoud de vooroordelen over wat je altijd als een modern Sodom of Gomorra hebt beschouwd en doe er nog een schepje bovenop. Alles is waar! En dus wordt het hoog tijd om Mark Wahlberg – op wiens entree in Hollywood, nu zo’n decennium geleden, Entourage losjes gebaseerd is – bovenaan het lijstje te zetten van mensen die met hun gat in de boter zijn gevallen.

De serie volgt de razendsnelle carrière van knap snoetje Vince Chase. De acteur is dé rijzende ster aan het Hollywoodfirmament, zelfs nog voor zijn eerste speelfilm goed en wel in roulatie is. Om echt aanvaard te worden in het wereldje moet Chase uiteraard alle party’s afschuimen en het geld zonder verpinken laten rollen. Hij wordt hierin bijgestaan door drie van zijn beste vrienden, uit de periode dat het kwartet nog een alledaags leven leidde in het Queens, New York. Eric, de meest snuggere van de kompanen, werpt zich op als Chases manager. Turtle probeert optimaal te profiteren – op financieel én seksueel vlak – van de roem van zijn buddy. En Johnny Drama is de oudere broer van Vince Chase, die zelf al een decennium tevergeefs probeert naam te maken als acteur. Deze onervaren en koppige entourage is echter een doorn in het oog van gladde agent Ari Gold, die de grip op zijn cliënt dreigt te verliezen.



Entourage is alvast geen typische sitcom. Er zijn weinig momenten die je doen schuddebuiken van het lachen en i.p.v. voor afgeronde verhaaltjes kiezen de makers voor een soapachtige structuur. En gedurende de eerste afleveringen wreekt zich dat, want zowel de piloot als episode twee slagen er niet in de kijker te overtuigen om te blijven kijken. Had ik de reeks gewoon wekelijks op de buis gevolgd, zou ik waarschijnlijk zelfs hebben afgehaakt. Maar op dvd deed ik dat niet en ik werd er zowaar voor beloond. Want vanaf aflevering drie vinden de schrijvers eindelijk een juiste verhouding tussen de soap en de satire, schieten tempo en kwaliteit van de reeks de hoogte in en begin je de handelingen van de hoofdacteurs zowaar sympathiek te vinden, ondanks hun distinctief onsympathieke air in de eerste twee episodes. Tot en met de finale van het eerste seizoen blijven de scripts op een goed niveau, hoewel er her en der nog creatieve dipjes waar te nemen zijn.

Wat die mindere momenten makkelijker te slikken maakt, is de uitstekende rolbezetting. Van de vijf belangrijkste karakters is er niet eentje die niet perfect gecast is. Dit is zonder discussie een ensemble-comedy, maar als iemands evolutie centraal staat in seizoen één is het wel Eric. Hij ontbolstert van een timide nieuweling in ‘the business’ naar een zelfverzekerde manager die op enthousiaste wijze alle kneepjes van het vak wil leren. De rol werd speciaal geschreven voor Kevin Connolly en zit hem dan ook als gegoten. Hetzelfde kan worden gezegd over Kevin Dillon. Het jongere broertje van Matt Dillon kan uiteraard putten uit persoonlijke ervaring over hoe het is te leven in de schaduw van je succesvolle broer. De minst bekende acteur heeft de plezantste rol én degene waar we ons als kijker het best mee zullen identificeren: Jerry Ferrara straalt volop het plezier uit dat je associeert met een professionele profiteur als Turtle. En Adrian Grenier heeft de looks en de stijl van Hollywood’s ‘next big thing’. Dat hij een extreem lui leeghoofd speelt met alle geluk van de wereld en toch sympathiek overkomt is Greniers triomf. Maar dé ster van de show is Jeremy Piven als agent Ari Gold. De acteur balanceert op de dunne lijn tussen overdrijving en realisme en speelt het zelfs klaar de ongebreidelde arrogantie van zijn karakter als een pluspunt uit te spelen. Amusant zijn eveneens de cameo’s van bekende sterren als Jessica Alba en Scarlett Johansson, terwijl Val Kilmer een briljante wietguru neerzet en Gary Busey hilarisch is als een kunstgekke verdwaasde versie van zichzelf.

Natuurlijk helpt het om Entourage te appreciëren als je een beetje vertrouwd bent met Hollywood. Mensen die weinig tot niks van de Amerikaanse filmbusiness kennen, zullen zich waarschijnlijk een broertje dood ergeren aan de serie. Veel van de grappen zijn ook inside jokes, die de gemiddelde kijker gewoonweg niet kàn snappen zonder een snelcursus Variety of Holywood Reporter te doorworstelen. Maar voor de happy few, die het reilen en zeilen van Tinseltown een beetje volgen – en misschien hopen binnen enige tijd zelf in L.A. rond te lopen met een entourage – valt er veel te genieten in seizoen één van de serie. Meest van al wellicht nog van het feit dat de reeks zo verslavend is, dat zelfs deze reviewer er nu al niet aan twijfelt dat serie twee deze inleidende reeks in kwaliteit ongetwijfeld zal overtreffen.



AFLEVERINGEN
1. Entourage (Pilot)
Vince Chases eerste blockbuster, Head On, gaat première, en agent Ari probeert hem meteen om te praten het pompeuze Matterhorn zijn volgende project te maken. Eric vind het script echter knudde en kent aldus zijn eerste van vele aanvaringen met Ari. Inmiddels moet Vincent ook beslissen of hij naar de reünie van zijn high school zal gaan in Queens.

2. The Review
Vakblad Variety kraakt Vinces performance in Head On genadeloos af. Avi panikeert, want meer slechte kritieken kunnen het pad naar supersterstatus voor zijn cliënt erg moeilijk maken. Vince trekt zich echter weinig aan van alle bezorgdheid en heeft meer interesse in de hete meiden op het feestje van co-ster Jessica Alba. Eric is dan weer niet te spreken over de spilzucht van zijn beste vriend.

3. Talk Show
Vince wordt gevraagd voor de talkshow van Jimmy Kimmel maar weigert het gesprek voor te bereiden. Bijkomende complicatie is dat een medegaste een meid is die hij nooit terugbelde na een stomend seksnachtje. Johnny Drama weigert ondertussen een oude vete met Kimmel bij te leggen. En Turtle tracht Vince te overtuigen een verdeler van home cinema materiaal te pluggen in de uitzending om zo een gratis thuisbioscoop te versieren.

4. Date Night
De secretaresse van Ari vraagt Eric uit voor een date. Maar als de rest van de entourage daar achter komt, vatten ze het plan op om er een groepsdate van te maken. Als Turtle geen date vindt, belt hij een aantrekkelijke Vincestalkster op. Ari is inmiddels verontrust door teleurstellende matineecijfers voor Head On, maar wil zijn ster daar niet mee lastig vallen.

5. The Script & The Sherpa
Gans hip L.A. snakt naar wiet dat nergens te verkrijgen is door een droogte. Vinces overmanipulatieve vriendinnetje weet echter het adres van een bizarre marihuanakluizenaar. Eric overtuigt Vince om een indiefilm te maken die zich afspeelt in Queens, maar Ari is daar niet blij mee. Bovendien heeft de producent van de film een gloeiende hekel aan opkomende jonge sterren.

6. Busey and the Beach
Als Ari lastig blijft doen over Vinces favoriete script, Queens Boulevard, dreigt Eric er mee een ander agent te zoeken. Johnny Drama heeft een afspraak met een impresario die hem misschien wil vertegenwoordigen, maar het wordt geen fijne kennismaking. En tijdens een vernissage maakt Turtle een sculptuur van Gary Busey kapot. Als hij de acteur later op een beach party tegen het lijf loopt, ziet hij op tegen een verontschuldiging.

7. The Scene
Een getalenteerde jonge regisseur wordt aangezocht voor Queens Boulevard. Vince kan het goed met de man vinden, maar in het door de cineast verwerkte script zich een homoseksueel getinte scène die hij moeilijk kan slikken. Johnny Drama en Turtle breken hun belofte om geen geld meer te spenderen aan vrouwen. En Vinces publiciste heeft schrik dat zijn nieuwste project een negatief effect kan hebben op zijn carrière.

8. New York
Alvorens naar New York af te reizen voor de opnames van Queens Boulevard, geeft de entourage een groots afscheidsfeest voor zichzelf. Johnny Drama probeert een rol te versieren in een nieuwe CSI-spin-off. En Eric besluit dat hij niet langer op puur vriendschappelijke basis met Vince kan werken: hij wil zijn aanstelling als diens manager officieel maken.



BEELD EN GELUID
Geschoten in het ouderwetse 4:3-formaat, levert de visuele presentie van Entourage weinig verrassingen op. De beeldtransfer is prima, met een goed contrast, dito scherpe en mooie kleurenweergave. Een overdonderend beeld levert dat niet op, wel een transfer die op alle vlakken zijn potentie waarmaakt zonder te excelleren. Het geluid staat op de disc in de vorm van een goed gemixt stereospoor. Dialogen zijn helder en prima verstaanbaar, terwijl de muziek dynamisch uit de boxen schalt.

EXTRA'S
De pilootaflevering en episodes zes en acht krijgen elk een eigen Audiocommentaar. Schrijvers/bedenkers Doug Ellin en Larry Charles praten iedere track probleemloos vol met anekdotes, maar beide schijnen niet honderd procent comfortabel als babbelaars. Op disc twee is er bovendien een Featurette (10 min.), die iets te gladjes geproducet is om optimaal informerend te zijn.

CONCLUSIE
Het eerste seizoen van Entourage heeft enkele afleveringen nodig om de juiste toon te vinden, maar is vanaf de derde aflevering verslavender dan Belgische chocolade. Vooral mensen die vertrouwd zijn met het Hollywoodmilieu zullen regelmatig gniffelen, maar voor niet-insiders is de reeks wellicht iets teveel in zichzelf gekeerd. Beeld en geluid zijn uitstekend, maar de extra's stellen zowel kwantitatief als kwalitatief wat teleur.