FILM
"Are you watching closely? Are you watching closely?"

Goochelaars Robert Angier (Hugh Jackman) en Alfred Borden (Christian Bale) haten elkaar uit het diepst van hun hart. Door een mislukte truc met een slecht gelegde knoop is Borden verantwoordelijk voor de dood van Angiers vrouw (Piper Perabo). De twee zijn verwikkeld in een zodanig dodelijke competitie om om ter beste een variatie van de goocheltruc The Amazing Transporting Man, een instant-verdwijntruc, te geven, dat ze elkaar naar het leven staan.

Veel meer over de inhoud van deze film kan ik echt niet kwijt zonder essentiële delen van de plot weg te geven. Als u toch een rijke discussie prefereert over de inhoud van de film zelf, met vooral de betekenis van het surprise twist ending, dan kan ik u met veel plezier doorverwijzen naar de vele websites die als paddestoelen uit de grond schieten waar over de inhoud van de film nogal flamboyant wordt nagekaart. The Prestige was met overschot mijn favoriete film van 2006, en ook na meerdere visies ben ik de mening toegedaan dat de film nog niets aan kracht heeft ingeboet. Essentieel is de complexe plot van de film een niet-chronologische maar logische opeenvolging van scènes waarin de twee goochelaars elkaar in toenemende mate trachten te overtroeven, eveneens opgebouwd uit de drie klassieke delen van een goocheltruc. In de Plegde toont de goochelaar een alledaags voorwerp, dat hij in de Turn wegtovert, en het publiek hoopt dan op een Prestige, waarin het verdwenen voorwerp opnieuw verschijnt. Regisseur Christopher Nolan herwerkt essentieel zijn voorliefde voor niet-chronologische vertelstructuren zoals hij ook al deed in Memento. Het resultaat is een adembemenend knap in elkaar gestoken film, waarbij elk draadje uiteindelijk zodanig wordt opgepikt en in het geheel verwerven, dat je niet anders kan doen dan in beate bewondering staan voor de manier waarop Nolan het boek van Christopher Priest een compleet andere, maar logische wending heeft gegeven. De niet-lineaire vertelstructuur is hierbij een zegen eerder dan een vloek, want hierdoor krijgen we de elementen uit het verhaal in de juiste volgorde aangereikt om uiteindelijk de puzzel te kunnen leggen, tot het laatste, briljante sluitstukje. Nadeel daarbij is dat vijf minuten verslapte aandacht bij het bekijken van de film fataal kan zijn, dus voor één keer mag u uw gebruikelijke dosis bier vervangen door sterke koffie.

Inhoudelijk is The Prestige een heel doordachte film, maar ook qua vormgeving - het verhaal is ergens rond de eeuwwisseling van 1900 gesitueerd - heeft Nolan niets aan het toeval overgelaten. Nochtans was echt niet véél nodig om de film de juiste sfeer mee te geven. De optredens zijn gefilmd in oude theaterzalen en barakkige achteraftheaters, aangevuld met enkele straten uit de eeuwwisseling. Ook de uitvinding van de gloeilamp, de eerste dorpen met elektriciteit,... maken allemaal deel uit van de plot van de film, en op gebied van historische correctheid is er veel moeite in gestoken om dit alles te laten kloppen. De casting van Hugh Jackman en Christian Bale is gewoon geniaal, en de twee wekken echt de indruk elkaar voortdurend naar de keel te willen vliegen; de wederzijdse haat druipt werkelijk van het scherm. De rollen zijn wel erg verschillend: Jackman is een flamboyante persoonlijkheid die nogal snel aggressief wordt, Bale is meer een geniepige binnenvetter. Het is overigens niet helemaal duidelijk wie de protagonist van het tweetal is en wie de antagonist. Het plaatje wordt onder meer aangevuld met mooi volk als Scarlett Johansson en lelijk volk als Andy Serkis, maar één van de meest onderschatte en perfect gecaste bijrollen wordt in deze prent ongetwijfeld vervuld door rockicoon David Bowie, die de ietwat wereldvreemde geleerde Nikola Tesla, uitvinder van de wisselstroom, vertolkt.

BEELD EN GELUID
The Prestige mag op Blu-ray rekenen op een prima beeldtransfer, in groezelige en troosteloze kleuren die de armoede op het einde van de 19de eeuw nog eens onderstrepen - zo ziet Sarahs huis er als een krot uit, en adem je bijna de bezetting mee in, afgewisseld met scherpe en heldere kleuren tijdens de goochelshows, waarbij de bliksemende machine van Tesla ongetwijfeld voor een hoogtepunt zorgt. Compressie is er niet, ondanks de grove korrel blijft beeldruis eerder beperkt, en vooral het contrast weten we uitstekend te smaken - The Prestige is nogal een donkere film, maar nergens gaat het detail verloren. Niet alle scènes zijn even geschikt om home threatre-geluiden mee te demonstreren, maar waar nodig is dit een mooi afgewerkte track met een zeer immersief geluidsbeeld. Enige klacht is dat de dialogen verhoudingsgewijs nogal stil staan ten opzichte van de geluidseffecten, en vooral in het begin van de film is dat wat storend.

EXTRA'S
De Blu-ray bevat dezelfde extra's als de dvd-versie: The Director's Notebook: The Cinematic Sleight Of Hand Of Christopher Nolan bevat 5 filmpjes, samen goed voor 19 minuten, over de verschillende stages in het productieproces. The Art Of The Prestige is goed voor enkele galerijen met ontwerpen, schetsen, sets en kostuums. Tot slot is er ook nog een trailer. Jammer genoeg is dit voor een film waarover zoveel te zeggen is een vrij mager beestje, maar het kan in dit geval wel een bewuste keuze geweest zijn om de magie en de ongereptheid van de film niet te willen verstoren.

CONCLUSIE
De Blu-ray mag misschien wat té standaard afgewerkt zijn, en de extra's mogen niet al te rijkelijk aanwezig zijn, inhoudelijk scoort The Prestige zeer hoog.The Prestige zeer hoog.