Frank Moses is een CIA-agent op rust, maar één die je liever met rust laat, want hij is geenszins een versleten oude knar. Zijn leven is eerder leeg sinds zijn pensioen. Zijn tijd probeert hij te vullen met telefoontjes naar ene Sarah, de verantwoordelijke voor zijn pensioen, op wie Frank wel een oogje heeft. Als op een dag een troep getrainde agenten zijn huis binnenvalt om hem liever dood dan levend naar buiten te brengen, ziet Frank zich gedwongen om te vluchten (maar niet zonder eerst de agenten uit de weg te ruimen uiteraard). Tijdens het vluchten pikt hij Sarah op, alsook enkele andere gepensioneerden uit het vak en samen onderzoekt de olijke bende wie hen achterna zit en waarom.

 

RED staat voor Retired and Extremely Dangerous, maar Rarely Entertaining and Disappointing ware passender geweest. De film balanceert tussen actie, komedie, suspense en complot, maar regisseur Schwentke heeft duidelijk moeite om de balans te vinden tussen al deze genres. Om een goede actiekomedie te zijn ontbreekt het de film aan scherpe humor en snedige oneliners: te vaak zie je de grappen van mijlen ver aankomen of zijn ze totaal niet grappig (en ik lach met bijna alles!). De plotwendingen in het ongeloofwaardige verhaal zijn bovendien voorspelbaar, om van het einde nog te zwijgen. Lichtpuntjes zijn enkele mooi in beeld gebrachte actiescènes (Bruce die uit een rondspinnende auto stapt, pistool in aanslag, blijft ons zeker bij) en de acteerprestaties van de indrukwekkende cast.

Bruce Willis weet ondertussen hoe hij een stoere agent speelt met gevoel voor humor (hij heeft dergelijke rol dan ook ruw geschat al 100 keer gespeeld), John Malkovich moet weinig moeite doen om er als een volslagen gek uit te zien en Brian Cox als Russische gepensioneerde en Karl Urban als CIA-agent zijn voltreffers. Morgan Freeman en Helen Mirren zijn eveneens degelijk, maar de eerste speelt een personage amper die naam waardig en de fragiele Mirren wordt in het vervolg best geen enorm machinegeweer meer in de gerimpelde handen geschoven. Mary-Louise Parker (bekend van de serie Weeds) valt wat tegen, het oppervlakkige personage en de fysieke en (te) simpele humor liggen haar niet bijster goed.


 

De Audiocommentaar met de CIA officier geeft een interessant inzicht in hoe de CIA in werkelijkheid werkt of werkte en welke dingen uit de film al dan niet realistisch zijn. Access RED is een standaard commentaartrack (met beeld rechtsonder in het filmbeeld) waarin alle acteurs vertellen hoe fantastisch hun medeacteurs wel zijn, dat de regisseur een droom is om mee te werken en dat ze bij het lezen van het script meteen verkocht waren voor de rol. Af en toe valt er ook een leuk weetje.De Trivia and facts vormen best wel interessante wetenswaardigheden, maar hebben weinig met de film te maken. Zo leren we bijvoorbeeld dat Springfield, Missouri de Duct Tape-hoofdstad is van de wereld.De Extended and deleted scènes brengen weinig nieuws bij en zijn zo goed als overbodig.De Easter egg (ga op “special features” staan en klik op de pijl naar onder), genaamd RED VFX is een interessante feature die “voor”- en “na”-beelden toont van scènes die speciale effecten bevatten (greenscreen, CG,...). Deze extra doet ons beseffen hoeveel computermanipulaties een film bevat: alle schermgrafieken, autoscènes,... zijn bewerkt met computers.