FILM
Voor een ware filmfan is het een droom om kleine producties te bekijken. Je zal er weliswaar maar zelden de nieuwe Meryl Streep in terugvinden, doch zijn deze goedkope films vaak ontsproten aan breinen die nog niet door de geldende Hollywoodwetten verziekt zijn. Soms levert dat aardige films op die mits een tikkeltje geluk later tot cultfilms uitgroeien; helaas blijven ze vaak voor eeuwig op de stoffige zolders van het grote filmarchief liggen. De waarheid is ook dat het zeer veel moed van de filmkijker vergt om zich door de grote hoeveelheid rommel te worstelen waartussen de pareltjes zich schuilhouden. Het zijn inderdaad vaak films die je al na tien minuten uit je lader wil halen. Tja, soms is het zelfs een marteling voor je cinefiele ogen! Jammer genoeg is ook Profile Of A Killer weer zo’n film. De bedoelingen van regisseur Caspian Tredwell-Owen zijn weliswaar goed, doch verzuipt hij na een tiental minuten in de clichés.

Aan seriemoordenaars is er in Amerika geen gebrek. Het nieuwste zorgenkind van de FBI is de beruchte H-61-moordenaar. De jonge psychopaat pleegt de ene moord na de andere. De speurders slagen er maar niet in om hem bij de lurven te pakken. Men is ten einde raad en daarom wordt er een beroep op de gepensioneerde profiler Saul Aitken (Gabe Angieri) gedaan. Een groot succes is dat niet, want de hoogbegaafde seriemoordenaar David (Joey Pollari) slaagt er vrij vlug in om de profiler te ontvoeren. De gewelddadige bandiet voert Saul mee naar een ver afgelegen boerderij alwaar hij de arme sukkel in een pervers spelletje meesleurt. David daagt Saul uit om van hem het perfecte profiel te maken. Bij iedere fout die de profiler maakt, wordt een slachtoffer vermoordt. Saul probeert te vluchten uit de handen van zijn belager, maar die is hem steeds te vlug af.

Hoe veelbelovend dit verhaal op papier ook lijkt, toch is het eindresultaat ontgoochelend. Er zijn verschillende redenen waarom deze lowbudgetfilm niet dezelfde aantrekkingskracht heeft als pakweg Henry, Portrait Of A Serial Killer. Allereerst zijn de vertolkingen niet echt uitmuntend te noemen. Ze zijn houterig en het is zonneklaar dat men over de dialogen niet lang heeft nagedacht, want die lijken zo uit een doorsneeaflevering van Witse te komen. Joey Pollari hangt wel de psychotische gek uit, doch jaagt hij de kijker nooit de stuipen op het lijf en dat is in zo'n film nodig. Bovendien is alles zo amateuristisch gefilmd dat de kijker nooit in de spanning van het verhaal wordt meegezogen. De grootste fout die Caspian Tredwell-Owen echter maakt is de enorme lengte die hij aan zijn film geeft. Twee uur is echt wel veel te lang voor een prent die samenhangt van oubollige en platgetreden clichés. Als je daar de aftandse beeldkwaliteit bij optelt dan is er van filmplezier maar weinig sprake. Een cultklassieker zal Profile Of A Killer nooit worden. Alleen het feit al dat er op één jaar tijd slechts 25 mensen (sinds kort 26) deze film een quotering op de IMDb-site hebben gegeven spreekt boekdelen.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is meer dan belabberd. De kleuren zijn afstotelijk, gedateerd, goedkoop en vaal. Zoiets verwacht je van een dvd die tegen één euro wordt aangeboden (de gevreesde Carrefour-releases bijv.), maar niet van een degelijke release. Er zijn massa’s grijze vlekken te zien, er klinkt veel geruis op de achtergrond en boven de hoofden van de personages zweeft er altijd wel één of ander geel of rood aureooltje. Afgrijselijk. 

EXTRA'S
Er staan geen extra’s op deze dvd.

CONCLUSIE
Met zijn twee uur is Profile Of A Killer een lange filmrit die door zijn clichés, inferieure acteerprestaties en het afschuwelijk beeld vervelend is. Het uitgangspunt van regisseur Caspian Tredwell-Owen is veelbelovend (en zelfs innoverend), toch is de film een blunder van formaat.