FILM
Soms zijn er van die films waarvan je je afvraagt waarom ze zijn gemaakt, laat staan wie er wil naar kijken. &Me is zo’n film. De titel lijkt misschien vreemd, maar dat is ook meteen het enige wat er apart aan is. De maker van dit vervelend arthousegedrocht is Norbert ter Hall. Een naam die Nederlandse lezers misschien zullen kennen omdat hij betrokken is bij bekende televisieseries zoals 't Schaep Met De 5 Pooten, A'dam — E.V.A. en Het Gordijnpaleis Van Ollie Hartmoed. Zo’n twaalf jaar geleden maakte ter Hall met Monte Carlo zijn filmdebuut en blijkbaar heeft hij zin om opnieuw de filmwereld op te zoeken. Het is uiteindelijk de verfilming geworden van Fremdkörper, een roman van Oscar van den Boogaard. Ter Hall kreeg het boek zo’n 8 jaar geleden al toegestuurd, maar na de nodige aanpassingen (Van den Boogaard schreef uiteindelijk het script) is de film er dan toch gekomen.

 

In een interview met de Nederlandse website De Filmkrant maakt Norbert ter Hall zich druk over het feit dat hij de huidige cinema veel te braaf vindt. De contradictie wil dat &Me voor geen meter loopt, net omdat de film (inderdaad) te braaf is! De film begint met een openingsfeestje waarop Eduard Schiller (Mark Waschke) aankondigt dat hij naar Brussel verhuist. De reden is niet dat hij zijn bemoeizuchtige zus wil ontvluchten, wel dat hij in het Europees parlement werkt. Ongeveer op hetzelfde tijdstip zien we ook de Spaanse schone Edurne (Verónica Echegui) richting Brussel vertrekken. Jawel, ook zij moet naar die plek. De twee botsen letterlijk tegen elkaar en houden er beiden een gebroken arm aan over. Tijdens het kuieren op de vlooienmarkt in de Marollen lopen ze Richard (Teun Luijkx) tegen het lijf. Ook hij werkt in het parlementsgebouw en wel als verhuizer. Eduard begint een relatie met Edurne. Alles loopt lekker tot op het moment dat de Spaanse een telefoontje krijgt van Eduards zus waarin ze haar vraagt of haar broer de weg kwijt is. De kijker weet het ondertussen al een tijdje: Eduard is homo, maar wel dolverliefd op de Spaanse vrouw. De rest is al even voorspelbaar als de afsluiter van het weerpraatje van Frank Deboosere, want de drie beginnen een driehoeksverhouding.

 

Een scenario dat je al honderd keer hebt gelezen en waarmee Pedro Almodóvar nog behoorlijk uit de voeten zou geraken, maar Ter Hall kan dat niet. Wel maakt de Nederland er een pretentieuze (maar vooral rotvervelende) film van. Ook al duurt die amper 88 minuten, toch heb je de indruk dat je een eeuwigheid voor de buis hebt doorgebracht. Dat komt niet alleen omdat er niks gebeurt, maar ook omdat zowat de hele cast op een irritante manier acteert. De ergste van de hoop is Verónica Echegui die er alles aan doet om op Penelope Cruz te lijken, toch is het amateurtoneel haar enige plaats. Bovendien spreken alle acteurs Engels met een verschrikkelijk accent dat zo gaat irriteren dat je na amper tien minuten het televisietoestel wil uitzetten. Wellicht heeft de maker een uitleg voor de vele nietszeggende scènes, ons liet het in ieder geval Siberisch koud. &Me is gewoon het werk van iemand die net iets te veel op zichzelf verliefd is, met cinema heeft het in ieder geval weinig te maken.

BEELD EN GELUID

Als je vindt dat we iets te hard zijn geweest in de bespreking, dan valt er gelukkig nog wat goeds te vertellen over de beeldkwaliteit. Mooie kleuren, geen mankementen, alles haarscherp en op de koop toe een leuke soundtrack met o.a. nummers van Anneke Van Giersbergen, de mooie dame van de gothmetalband The Gathering.

 

EXTRA'S
Er staan gelukkig geen extra's op deze schijf!

CONCLUSIE

De inhoud van &Me is even pretentieus en nietszeggend als de titel. Het relaas van drie medewerkers van het Europees parlement die in een driehoeksverhouding gewikkeld raken loopt voor geen meter. Een oersaaie filmrit met stuntelende acteurs en met een inspiratieloze cineast achter de camera. Barslecht.